In dit onderzoeksrapport wordt antwoord gegeven op de vraag “In hoeverre is het wenselijk
dat jonge mantelzorgers zorgen voor naaste familieleden?”. Om deze vraag te beantwoorden
is allereerst een literatuurstudie verricht naar de beschikbare gegevens over de situatie van
jonge mantelzorgers en thema’s die spelen. Vervolgens zijn diepte-interviews afgenomen bij
jonge mantelzorgers aan de hand van een vragenlijst met verdiepende thema’s verkregen uit
de literatuurstudie. In de interviews is op zoek gegaan naar unieke verhalen over bijzondere
situaties achter de voordeur, naar details op microniveau die vanuit de bestudeerde literatuur
nog niet bekend zijn. Voor dit kwalitatieve onderzoek is gekozen vanuit de visie en het inzicht dat
afstemming in de zorgtriade tussen zorgvrager, jonge mantelzorger en beroepskracht vraagt om
gedetailleerde informatie over hoe de jonge mantelzorger de situatie ervaart en beleeft.
Naast negatieve gevolgen zoals overbelasting, gezondheidsklachten, isolement, studievertraging
of psychische problemen, zijn er ook positieve kanten aan het langdurig zorgen voor een zieke
naaste. Zo leert de jonge mantelzorger verantwoordelijkheid te nemen, zelfstandig te handelen,
doortastend te zijn en liefdevol te zorgen voor anderen. Kwaliteiten die hen in de ouderrol of
als professional goed van pas zullen komen, mits zij hier niet in doorslaan. Opvallend is dat de
geïnterviewde jonge mantelzorgers de zorgsituatie waarin zij zitten niet loslaten, hoe moeilijk
deze soms ook voor hen is. De zorg voor de naaste gaat altijd voor, andere dingen in het dagelijks
leven zoals school, vrienden en sport zijn hier ondergeschikt aan. Aandacht en steun van familie,
vrienden en professionals voor hun zorgsituatie vragen zij nauwelijks. Maar helpen wel degelijk
om een passende balans te vinden tussen zorgtaken, studie en persoonlijke ontwikkeling. De in
dit rapport opgenomen unieke profielen van Aisha, Nadzine, Karin, Ricardo, Siham en Kimberley
dragen hier mogelijk aan bij.