In deze studie zijn de gespreksvaardigheidsoefeningen in de drie meest gebruikte leergangen voor vmbo-Engels geanalyseerd met behulp van een op literatuur gebaseerd codeerschema. Uit deze analyse bleek dat de weinige oefeningen die in deze leergangen voorhanden zijn zich meer richten op het ontwikkelen van taalkennis dan op het ophalen en toepassen van deze kennis tijdens het spreken, en dat het aanleren van interactiestrategieën ontbreekt. Daarnaast leren vmbo-leerlingen wel spreken in het persoonlijke en publieke domein, maar niet in het voor hen belangrijke beroepsdomein. De vraag is of leerlingen hiermee voldoende leren om zich staande te houden in onvoorspelbare spreeksituaties.