Stedelijke omgevingen zijn gevoelig voor extreem weer, iets wat door klimaatverandering steeds vaker gaat voorkomen. Extreem weer kan een negatief effect hebben op de leefbaarheid van stedelijke kernen, dit betekent dat hier een noodzaak tot klimaatadaptatie bestaat. De mate waarin steden aangepast kunnen worden aan extreem weer is echter sterk beperkt door een aantal padafhankelijkheden in stedelijke ontwikkeling, zichtbaar in 1) ruimtelijke ontwikkeling, 2) governance en 3) informele instituties. Deze drie zaken hebben geleid tot een situatie waar de risico's van klimaatverandering zich sneller ontwikkelen dan de draagkracht van onze leefomgeving, met grotere klimaatrisico's als gevolg.Het doel van deze PhD is om meer inzicht te krijgen in waar klimaatadaptieve maatregelen gerealiseerd kunnen worden en hoe participatie en beleidsinstrumenten bij kunnen dragen aan het versnellen van stedelijke klimaatadaptatie.
