Persuasive design in the context of home rehabilitation of the elder-ly has been applied. Developing various prototypes based on persuasive fea-tures and behavioral changes helps to tune to more personalized solutions and serves as a valuable tool for implementing blended care in the practice.
MULTIFILE
BackgroundThere is a shift from inpatient to home-based geriatric rehabilitation (HBGR), and potential benefits are demonstrated. Previously, a theoretical HBGR model, version 1.0, has been developed, outlining its essential components. However, clear guidance on the practical design and organisation of HBGR in everyday practice is still lacking. Therefore, determining the optimal design for this complex intervention is essential for its successful implementation in daily practice. The objective of this study is to redesign the theoretical HBGR trajectory and assess its feasibility, acceptability, and usability from both patient and professional perspectives.MethodsA redesign and feasibility study based on the MRC framework was conducted in a Dutch skilled nursing facility using the MRC framework in co-creation with eleven healthcare professionals and four patient representatives. The HBGR trajectory 1.0, comprises four building blocks (structure, process, environment, and outcomes) based on the Post-Acute-Care rehabilitation quality framework. Version 1.0 was redesigned during the development phase and subsequently pilot-tested in daily practice during the feasibility phase. Adjustments were made based on semi-structured interviews with ten patients and (interim) evaluations.ResultsThe HBGR trajectory 1.0 has been redesigned into version 2.0. It contains eleven elements: individualised goal setting, providing HBGR is the default unless otherwise indicated, an information letter, blended eHealth, mapping the patient’s living environment, stimulation support from informal caregivers, collaboration with community care nursing, rehabilitation coordination, central planning, therapy at home, and online multidisciplinary evaluation. Version 2.0 was enthusiastically endorsed by patients, patient representatives, and professionals, who found it feasible, acceptable, and usable in daily practice.ConclusionThe HBGR trajectory 1.0 was adapted, tested, and finally redesigned into version 2.0. The study revealed that involving patients, their representatives, and healthcare professionals was critical to garnering support and facilitating implementation. Key developments align with global trends and include the successful integration of eHealth with traditional treatment methods, enhanced collaboration and knowledge sharing among community care nurses, and increased involvement of informal caregivers in rehabilitation. This redesigned HBGR trajectory is ready for evaluation and implementation in follow-up effectiveness research.
MULTIFILE
Abstract: Background: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and asthma have a high prevalence and disease burden. Blended self-management interventions, which combine eHealth with face-to-face interventions, can help reduce the disease burden. Objective: This systematic review and meta-analysis aims to examine the effectiveness of blended self-management interventions on health-related effectiveness and process outcomes for people with COPD or asthma. Methods: PubMed, Web of Science, COCHRANE Library, Emcare, and Embase were searched in December 2018 and updated in November 2020. Study quality was assessed using the Cochrane risk of bias (ROB) 2 tool and the Grading of Recommendations, Assessment, Development, and Evaluation. Results: A total of 15 COPD and 7 asthma randomized controlled trials were included in this study. The meta-analysis of COPD studies found that the blended intervention showed a small improvement in exercise capacity (standardized mean difference [SMD] 0.48; 95% CI 0.10-0.85) and a significant improvement in the quality of life (QoL; SMD 0.81; 95% CI 0.11-1.51). Blended intervention also reduced the admission rate (relative ratio [RR] 0.61; 95% CI 0.38-0.97). In the COPD systematic review, regarding the exacerbation frequency, both studies found that the intervention reduced exacerbation frequency (RR 0.38; 95% CI 0.26-0.56). A large effect was found on BMI (d=0.81; 95% CI 0.25-1.34); however, the effect was inconclusive because only 1 study was included. Regarding medication adherence, 2 of 3 studies found a moderate effect (d=0.73; 95% CI 0.50-0.96), and 1 study reported a mixed effect. Regarding self-management ability, 1 study reported a large effect (d=1.15; 95% CI 0.66-1.62), and no effect was reported in that study. No effect was found on other process outcomes. The meta-analysis of asthma studies found that blended intervention had a small improvement in lung function (SMD 0.40; 95% CI 0.18-0.62) and QoL (SMD 0.36; 95% CI 0.21-0.50) and a moderate improvement in asthma control (SMD 0.67; 95% CI 0.40-0.93). A large effect was found on BMI (d=1.42; 95% CI 0.28-2.42) and exercise capacity (d=1.50; 95% CI 0.35-2.50); however, 1 study was included per outcome. There was no effect on other outcomes. Furthermore, the majority of the 22 studies showed some concerns about the ROB, and the quality of evidence varied. Conclusions: In patients with COPD, the blended self-management interventions had mixed effects on health-related outcomes, with the strongest evidence found for exercise capacity, QoL, and admission rate. Furthermore, the review suggested that the interventions resulted in small effects on lung function and QoL and a moderate effect on asthma control in patients with asthma. There is some evidence for the effectiveness of blended self-management interventions for patients with COPD and asthma; however, more research is needed. Trial Registration: PROSPERO International Prospective Register of Systematic Reviews CRD42019119894; https://www.crd.york.ac.uk/prospero/display_record.php?RecordID=119894
DOCUMENT
Inzet van zorgtechnologie is veelbelovend om zorg toegankelijk, betaalbaar en bemensbaar te houden met verbeterde kwaliteit en daarmee uitkomsten van de revalidatie mits blended ingezet. Echter in de revalidatiepraktijk blijft implementatie en borging van een blended werkwijze achter. Professionals geven aan zich onvoldoende bekwaam te voelen om blended revalidatiezorg te kunnen bieden, terwijl ze wel de potentie hiervan inzien. Om blended te gaan werken hebben professionals niet alleen andere competenties nodig. Het vraagt een gedragsmatige ondersteuning om blended revalidatiezorg te kunnen bieden door een andere manier van professioneel handelen. Teneinde dit probleem op te lossen wordt de onderzoeksvraag gesteld: “Hoe ziet een in co-creatie ontwikkelde methodiek om professionals in de revalidatiezorg te ondersteunen in het aanpassen van het professioneel handelen voor het bieden van blended revalidatiebehandelingen eruit? En wat is de haalbaarheid en bruikbaarheid in de dagelijkse zorgpraktijk? “ In dit project “BARBAPAPA” werken de Medical Delta Living Labs Blended rehabilitation en Technologische implementatie met Positieve Impact op de Zorg, in co-creatie met revalidatieprofessionals van Omring, Pieter van Foreest en Basalt aan een duurzame ondersteuning aan revalidatieprofessionals in het kunnen bieden van blended revalidatiebehandelingen. Om de onderzoeksvraag te beantwoorden wordt gebruik gemaakt van ontwerpgericht onderzoek met co-creatie. Hierbij wordt een passend ontwerp opgeleverd, waarbij de revalidatieprofessionals, revalidanten, naasten, managers, opleidingen en experts actief participeren. De eerste fase (problem-finding) richt zich op wat er ontwikkeld gaat worden, aan de hand van stakeholdermapping, best-practices, en het opstellen van een plan van eisen en wensen. De tweede fase (solution-finding) richt zich op het ontwikkelen van de methodiek, door middel van co-creatie ontwerpsessies. In deze fase wordt een concept ontwikkeld dat in de praktijk getest en geëvalueerd gaat worden en doorontwikkeld tot een definitieve methodiek. In beide fasen en in elke stap wordt de praktijk betrokken door middel van focusgroepen, groepsbijeenkomsten en expert raadpleging.
Longaandoeningen, zoals COPD, veroorzaken problemen in het dagelijks functioneren door een afgenomen uithoudingsvermogen, benauwdheid en (bewegings-) angst. Tijdens longrevalidatie vormen inspanningstraining en het leren omgaan met dagelijkse fysieke beperkingen (zoals benauwdheid bij inspanning) de hoeksteen van de behandeling. Het is voor patiënten moeilijk om een actieve leefstijl te behouden. Na deelname aan revalidatie gaan trainingseffecten verloren door een verminderd aanbod van trainingsprikkels (reversibiliteit). Daarnaast wordt, een jaar na de revalidatie, maar liefst 20% van de patiënten opnieuw opgenomen in het ziekenhuis met een longaanval (exacerbatie). Door de verschuiving van (dure) derdelijns naar eerstelijns zorg, hebben meer patiënten toegang tot de zorg die ze nodig hebben. Hierdoor kan verergering van klachten voorkomen worden. Naast fysieke inspanning is het voor oefen- en fysiotherapeuten belangrijk om patiënten een duurzame actieve leefstijl aan te leren en het zelfmanagement van patiënten te vergroten. Een blended beweeginterventie, om het zelfmanagement (omtrent beweging, benauwdheid en beweginsgangst) van COPD patiënten te stimuleren, zowel in de praktijk als in de thuissituatie middels een eHealth toepassing, biedt mogelijk uitkomst. Echter, missen therapeuten kennis en handvatten om blended care toe te passen in de praktijk. Het doel van dit project is om samen met fysiotherapeuten en oefentherapeuten een blended care programma in te richten voor patiënten met COPD. In werkpakket 1 inventariseren we de behoeften en belemmerende factoren van een blended beweeginterventie bij therapeuten en patiënten. Op basis van deze bevindingen worden de belangrijkste elementen van de interventie geselecteerd en wordt, in co-creatie met eindgebruikers de eerste versie van de interventie ontwikkeld (WP2). Om te bepalen wat de toegevoegde waarde van de interventie is, worden de voorlopige effectiviteit en haalbaarheid onderzocht waarbij 25 eerstelijns therapeuten de blended interventie gaan gebruiken (WP3). In WP4 worden scholingsmodules ontwikkeld voor studenten en therapeuten om kennis over zelfmanagement en technologie bij COPD te vergroten.
