Kwaliteitszorg is in ontwikkeling. Voor mij loopt die van controle en beheersing, via voortdurend verbeteren naar betrokkenheid en transformatie (of transitie of doorbraak/breakthrough), schrijft Everard van Kemenade in een eerste gastbijdrage voor Kwinta.be.
Background: A quality improvement collaborative is an intensive project involving a combination of implementation strategies applied in a limited “breakthrough” time window. After an implementation project, it is generally difficult to sustain its success. In the current study, sustainability was described as maintaining an implemented innovation and its benefits over a longer period of time after the implementation project has ended. The aim of the study was to explore potentially promising strategies for sustaining the Enhanced Recovery After Surgery (ERAS) programme in colonic surgery as perceived by professionals, three to six years after the hospital had successfully finished a quality improvement collaborative. Methods: A qualitative case study was performed to identify promising strategies to sustain key outcome variables related to the ERAS programme in terms of adherence, time needed for functional recovery and hospital length of stay (LOS), as achieved immediately after implementation. Ten hospitals were selected which had successfully implemented the ERAS programme in colonic surgery (2006–2009), with success defined as a median LOS of 6 days or less and protocol adherence rates above 70%. Fourteen semi-structured interviews were held with eighteen key participants of the care process three to six years after implementation, starting with the project leader in every hospital. The interviews started by confronting them with the level of sustained implementation results. A direct content analysis with an inductive coding approach was used to identify promising strategies. The mean duration of the interviews was 37 minutes (min 26 minutes – max 51 minutes). Results: The current study revealed strategies targeting professionals and the organisation. They comprised internal audit and feedback on outcomes, small-scale educational booster meetings, reminders, changing the physical structure of the organisation, changing the care process, making work agreements and delegating responsibility, and involving a coordinator. A multifaceted self-driven promising strategy was applied in most hospitals, and in most hospitals promising strategies were suggested to sustain the ERAS programme. Conclusions: Joining a quality improvement collaborative may not be enough to achieve long-term normalisation of transformed care, and additional investments may be needed. The findings suggest that certain post-implementation strategies are valuable in sustaining implementation successes achieved after joining a quality improvement collaborative.
We propose a novel deception detection system based on Rapid Serial Visual Presentation (RSVP). One motivation for the new method is to present stimuli on the fringe of awareness, such that it is more difficult for deceivers to confound the deception test using countermeasures. The proposed system is able to detect identity deception (by using the first names of participants) with a 100% hit rate (at an alpha level of 0.05). To achieve this, we extended the classic Event-Related Potential (ERP) techniques (such as peak-to-peak) by applying Randomisation, a form of Monte Carlo resampling, which we used to detect deception at an individual level. In order to make the deployment of the system simple and rapid, we utilised data from three electrodes only: Fz, Cz and Pz. We then combined data from the three electrodes using Fisher's method so that each participant was assigned a single p-value, which represents the combined probability that a specific participant was being deceptive. We also present subliminal salience search as a general method to determine what participants find salient by detecting breakthrough into conscious awareness using EEG.
Het recyclen van textielafval is een belangrijk speerpunt van de overheid in het beleidskader circulaire economie. Textiel inzameling wordt recent sterk gestimuleerd, gelijktijdig neemt de afzet van tweedehandskleding internationaal structureel af. Hierdoor moeten er andere manieren gevonden worden om textiel opnieuw in te zetten als grondstof. Mechanische verwerking wordt al toegepast, maar leidt tot laagwaardige producten en draagt onvoldoende bij aan de circulaire gedachte. Het lectoraat Smart Functional Materials van Saxion hogeschool is daarom al langer bezig alternatieve technieken te ontwikkelen om textiele afvalstromen opnieuw in te zetten. SaXcell is hiervan een belangrijke resultante, waarbij katoenafval geregenereerd wordt tot een cellulosevezel die als hoogwaardige grondstof gebruikt kan worden in de textielindustrie. NHL Stenden hogeschool en de bedrijven Cumapol, Morssinkhof en DSM-Niaga werken samen om de polyester kringloop in de kunststofindustrie te sluiten. Beide processen gaan wel uit van zuiver uitgangsmateriaal: mono-stromen van katoenafval, cq polyester afval. Het overgrote deel van textielafval bestaat echter uit garens die opgebouwd zijn uit een mix van katoen- en polyester vezels (polycotton). Het upcyclen van deze gemengde polycotton afvalstroom is daarmee in de praktijk nog steeds een aanzienlijk probleem. Doelstelling van dit project is om binnen twee jaar de bestaande kennis in het consortium en de literatuur (TRL 3-4) op het gebied van polycotton recycling te vertalen naar een procesomschrijving (TRL 5-6), die door leden van het consortium en andere textielbedrijven omgezet kan worden naar een industrieel proces. Hierdoor kan een zeer grote fractie van het Nederlandse textielafval hoogwaardig verwerkt worden en als vervangende grondstof dienen. Hogescholen Saxion en NHL Stenden ondersteund door brancheorganisaties Modint en FTN gaan samen met het bedrijfsleven deze uitdaging aan. De betrokken MKB-bedrijven kunnen deze kennis gebruiken op hun eigen specifieke producten en processen. Daarnaast wordt de kennis ingezet voor nieuwe casuïstiek binnen de bachelor en masteropleidingen van beide hogescholen.
Horticulture crops and plants use only a limited part of the solar spectrum for their growth, the photosynthetically active radiation (PAR); even within PAR, different spectral regions have different functionality for plant growth, and so different light spectra are used to influence different properties of the plant, such as leaves, fruiting, longer stems and other plant properties. Artificial lighting, typically with LEDs, has been used to provide these specified spectra per plant, defined by their light recipe. This light is called steering light. While the natural sunlight provides a much more sustainable and abundant form of energy, however, the solar spectrum is not tuned towards specific plant needs. In this project, we capitalize on recent breakthroughs in nanoscience to optimally shape the solar spectrum, and produce a spectrally selective steering light, i.e. convert the energy of the entire solar spectrum into a spectrum most useful for agriculture and plant growth to utilize the sustainable solar energy to its fullest, and save on artificial lighting and electricity. We will take advantage of the developed light recipes and create a sustainable alternative to LED steering light, using nanomaterials to optimally shape the natural sunlight spectrum, while maintaining the increased yields. As a proof of concept, we are targeting the compactness of ornamental plants and seek to steer the plants’ growth to reduce leaf extension and thus be more valuable. To realize this project the Peter Schall group at the UvA leads this effort together with the university spinout, SolarFoil, whose expertise lies in the development of spectral conversion layers for horticulture. Renolit - a plastic manufacturer and Chemtrix, expert in flow synthesis, provide expertise and technical support to scale the foil, while Ludvig-Svensson, a pioneer in greenhouse climate screens, provides the desired light specifications and tests the foil in a controlled setting.
De grote jongens in 3D-betonprinten (Bruil, Cybe, Witteveen+Bos, BAM en meer) profileren zich met veel ruchtbaarheid met “het eerste geprinte huis”, “het eerste seriematige project” en “de eerste 3D-geprinte brug”. Wanneer je hier echter beter naar kijkt, worden hele delen van het huis traditioneel-prefab aangeleverd (vloeren) en wapening gebeurt op traditionele wijze (brug). Zijn dit nou de innovatieve breakthrough toepassingen die deze uitdagende technologie ons beloofd? Wat betreft de technologie van het 3D-betonprinten zijn de laatste 4-5 jaar stappen gemaakt, maar de ontwikkeling van de toepassing blijft hierop achter. De afgelopen jaren heeft ook het Saxion lectoraat ID samen met een aantal partners, het 3D-betonprinten verkend in RAAK-mkb KONKREET. Nu de printtechniek enigszins onder de knie is en de eerste bedrijven met commerciële 3D-betonprinters hun intrede op de markt hebben gedaan, is er een verschuiving nodig van aandacht op de techniekontwikkeling naar de ontwikkeling van 3D-betonprint-toepassingen. Technologisch moet er nog het nodige worden uitgezocht, maar de toepassing zou daarin leidend moeten zijn. Zonder uitdagende en kosteninteressante toepassingen heeft ontwikkeling van 3D betonprinten geen toekomst. Maar hoe vinden we die toepassing dan? Is het mogelijk om lessen vanuit andere 3D-printtechnieken zoals 3D-metaalprinten toe te passen? Ook daar heeft de afgelopen jaren een ware zoektocht plaatsgevonden naar relevante toepassingen en was er de ontdekking van een nieuwe manier van denken en ontwerpen. Voor de mkb’er ligt de grote uitdaging in het vinden van interessante toepassingen. Wanneer is het voor mij als bedrijf interessant? In dit project beoogt een breed consortium met partijen vanuit de complete bouwkolom – aannemers, architecten, grondstofleveranciers – maar ook netwerkpartners, ontwerpbureaus en mogelijke toepassers een oplossing te zoeken voor de vraag naar interessante toepassingen van 3D betonprinten. We onderzoeken daartoe een selectiemethode en herontwerpmethode voor toepassingsgericht ontwerpen in 3D-printtechnologie, met bijhorende businesscase(s).
