Background Providing individualized care based on the context and preferences of the patient is important. Knowledge on both prognostic risk stratification and blended eHealth care in musculoskeletal conditions is increasing and seems promising. Stratification can be used to match patients to the most optimal content and intensity of treatment as well as mode of treatment delivery (i.e. face-to-face or blended with eHealth). However, research on the integration of stratified and blended eHealth care with corresponding matched treatment options for patients with neck and/or shoulder complaints is lacking. Methods This study was a mixed methods study comprising the development of matched treatment options, followed by an evaluation of the feasibility of the developed Stratified Blended Physiotherapy approach. In the first phase, three focus groups with physiotherapists and physiotherapy experts were conducted. The second phase investigated the feasibility (i.e. satisfaction, usability and experiences) of the Stratified Blended Physiotherapy approach for both physiotherapists and patients in a multicenter single-arm convergent parallel mixed methods feasibility study. Results In the first phase, matched treatment options were developed for six patient subgroups. Recommendations for content and intensity of physiotherapy were matched to the patient’s risk of persistent disabling pain (using the Keele STarT MSK Tool: low/medium/high risk). In addition, selection of mode of treatment delivery was matched to the patient’s suitability for blended care (using the Dutch Blended Physiotherapy Checklist: yes/no). A paperbased workbook and e-Exercise app modules were developed as two different mode of treatment delivery options, to support physiotherapists. Feasibility was evaluated in the second phase. Physiotherapists and patients were mildly satisfied with the new approach. Usability of the physiotherapist dashboard to set up the e-Exercise app was considered ‘OK’ by physiotherapists. Patients considered the e-Exercise app to be of ‘best imaginable’ usability. The paper-based workbook was not used. Conclusion Results of the focus groups led to the development of matched treatment options. Results of the feasibility study showed experiences with integrating stratified and blended eHealth care and have informed amendments to the Stratified Blended Physiotherapy approach for patients with neck and/or shoulder complaints ready to use within a future cluster randomized trial.
BACKGROUND: To evaluate whether a training programme is a feasible approach to facilitate occupational health professionals' (OHPs) use of knowledge and skills provided by a guideline.METHODS: Feasibility was evaluated by researching three aspects: 'acceptability', 'implementation' and 'limited efficacy'. Statements on acceptability and implementation were rated by OHPs on 10-point visual analogue scales after following the training programme (T2). Answers were analysed using descriptive statistics. Barriers to and facilitators of implementation were explored through open-ended questions at T2, which were qualitatively analysed. Limited efficacy was evaluated by measuring the level of knowledge and skills at baseline (T0), after reading the guideline (T1) and directly after completing the training programme (T2). Increase in knowledge and skills was analysed using a non-paramatric Friedman test and post-hoc Wilcoxon signed rank tests (two-tailed).RESULTS: The 38 OHPs found the training programme acceptable, judging that it was relevant (M: 8, SD: 1), increased their capability (M: 7, SD: 1), adhered to their daily practice (M: 8, SD: 1) and enhanced their guidance and assessment of people with a chronic disease (M: 8, SD: 1). OHPs found that it was feasible to implement the programme on a larger scale (M: 7, SD: 1) but foresaw barriers such as 'time', 'money' and organizational constraints. The reported facilitators were primarily related to the added value of the knowledge and skills to the OHPs' guidance and assessment, and that the programme taught them to apply the evidence in practice. Regarding limited efficacy, a significant increase was seen in OHPs' knowledge and skills over time (X2 (2) = 53.656, p < 0.001), with the median score improving from 6.3 (T0), 8.3 (T1) and 12.3 (T2). Post-hoc tests indicated a significant improvement between T0 and T1 (p < 0.001) and between T1 and T2 (p < 0.001).CONCLUSIONS: The training programme was found to be a feasible approach to facilitate OHPs' use of knowledge and skills provided by the guideline, from the perspective of OHPs generally (acceptability and implementation) and with respect to their increase in knowledge and skills in particular (limited efficacy).
BACKGROUND: Self-monitoring of physical activity (PA) using an accelerometer is a promising intervention to stimulate PA after hospital discharge.OBJECTIVE: This study aimed to evaluate the feasibility of PA self-monitoring after discharge in patients who have undergone gastrointestinal or lung cancer surgery.METHODS: A mixed methods study was conducted in which 41 patients with cancer scheduled for lobectomy, esophageal resection, or hyperthermic intraperitoneal chemotherapy were included. Preoperatively, patients received an ankle-worn accelerometer and the corresponding mobile health app to familiarize themselves with its use. The use was continued for up to 6 weeks after surgery. Feasibility criteria related to the study procedures, the System Usability Scale, and user experiences were established. In addition, 6 patients were selected to participate in semistructured interviews.RESULTS: The percentage of patients willing to participate in the study (68/90, 76%) and the final participation rate (57/90, 63%) were considered good. The retention rate was acceptable (41/57, 72%), whereas the rate of missing accelerometer data was relatively high (31%). The mean System Usability Scale score was good (77.3). Interviewed patients mentioned that the accelerometer and app were easy to use, motivated them to be more physically active, and provided postdischarge support. The technical shortcomings and comfort of the ankle straps should be improved.CONCLUSIONS: Self-monitoring of PA after discharge appears to be feasible based on good system usability and predominantly positive user experiences in patients with cancer after lobectomy, esophageal resection, or hyperthermic intraperitoneal chemotherapy. Solving technical problems and improving the comfort of the ankle strap may reduce the number of dropouts and missing data in clinical use and follow-up studies.
Een beroerte is de belangrijkste oorzaak van invaliditeit in Nederland. Revalidatie van mensen die een beroerte hebben gehad, is erop gericht hen zo zelfstandig mogelijk in hun eigen omgeving te laten functioneren. Vaak zijn er na de revalidatie nog altijd gevolgen van een beroerte, die het zelfstandig functioneren bemoeilijken. Mensen die een beroerte overleven houden er vaak chronische gevolgen aan over, zoals loop- en balansproblemen, verhoogd valrisico, vermoeidheid en depressie. Deze problemen bij thuiswonende mensen met een beroerte resulteren vaak in een inactieve leefstijl. Dit leidt tot een neerwaartse spiraal waarin de fysieke activiteit steeds verder afneemt, patiënten steeds verder deconditioneren, de verzorgingsbehoefte toe- en de mate van zelfstandigheid afneemt en het risico op een volgende beroerte toeneemt. Studies laten zien dat fysieke activiteit een positief effect op gezondheid heeft van patiënten na beroerte. De technologie om fysieke activiteit betrouwbaar en valide te meten is aanwezig en er is inzicht in belemmerende en faciliterende factoren voor fysieke activiteit. Er is echter nog geen bewezen effectieve interventie voor het aanleren en behouden van een fysiek actieve leefstijl voor patiënten na beroerte. Omdat alle richtlijnen voor beroerte aangeven dat het belangrijk is dat patiënten na beroerte fysiek actief zijn, vragen fysiotherapeuten zich af hoe krijgen en houden wij patiënten na een beroerte actief, dus hoe krijgen wij een actieve leefstijl bij een patiënt? Deze praktijkvraag is “vertaald” naar de volgende onderzoeksvraag: Wat is het effect van een beweegstimuleringsinterventie bij thuiswonende patiënten na beroerte op fysieke activiteit en aerobe capaciteit? Deze onderzoeksvraag wordt in drie stappen uitgewerkt: 1. Het ontwikkelen van een veldtest om aerobe capaciteit te meten in de praktijk, 2 Het ontwikkelen van een interventie gericht op het (langdurig) bevorderen van een fysiek actieve leefstijl; 3. Het testen van de feasibility van de interventie in een pilot studie.
The SPRONG-collaboration “Collective process development for an innovative chemical industry” (CONNECT) aims to accelerate the chemical industry’s climate/sustainability transition by process development of innovative chemical processes. The CONNECT SPRONG-group integrates the expertise of the research groups “Material Sciences” (Zuyd Hogeschool), “Making Industry Sustainable” (Hogeschool Rotterdam), “Innovative Testing in Life Sciences & Chemistry” and “Circular Water” (both Hogeschool Utrecht) and affiliated knowledge centres (Centres of Expertise CHILL [affiliated to Zuyd] and HRTech, and Utrecht Science Park InnovationLab). The combined CONNECT-expertise generates critical mass to facilitate process development of necessary energy-/material-efficient processes for the 2050 goals of the Knowledge and Innovation Agenda (KIA) Climate and Energy (mission C) using Chemical Key Technologies. CONNECT focuses on process development/chemical engineering. We will collaborate with SPRONG-groups centred on chemistry and other non-SPRONG initiatives. The CONNECT-consortium will generate a Learning Community of the core group (universities of applied science and knowledge centres), companies (high-tech equipment, engineering and chemical end-users), secondary vocational training, universities, sustainability institutes and regional network organizations that will facilitate research, demand articulation and professionalization of students and professionals. In the CONNECT-trajectory, four field labs will be integrated and strengthened with necessary coordination, organisation, expertise and equipment to facilitate chemical innovations to bridge the innovation valley-of-death between feasibility studies and high technology-readiness-level pilot plant infrastructure. The CONNECT-field labs will combine experimental and theoretical approaches to generate high-quality data that can be used for modelling and predict the impact of flow chemical technologies. The CONNECT-trajectory will optimize research quality systems (e.g. PDCA, data management, impact). At the end of the CONNECT-trajectory, the SPRONG-group will have become the process development/chemical engineering SPRONG-group in the Netherlands. We can then meaningfully contribute to further integrate the (inter)national research ecosystem to valorise innovative chemical processes for the KIA Climate and Energy.
Aanleiding Hoe effectief zijn de chronische pijnprogramma's, vooral op de lage termijn? Die vraag leeft bij een aantal revalidatiecentra in Nederland. De revalidatiecentra behandelen patiënten met chronische musculoskeletale pijn. Veel van de patiënten hebben of krijgen te maken met persoonlijk en maatschappelijk disfunctioneren. Programma's zijn met name gericht op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag van patiënten, zodat ze in hun dagelijks leven beter met de pijn om kunnen gaan. Zelfmanagement speelt daarbij een belangrijke rol. Echter, patiënten met chronische pijnklachten zijn lang niet altijd trouw aan hun therapie en gaan ook niet altijd goed om met een terugval. Hulpverleners in chronische-pijnbehandelteams van revalidatiecentra en ziekenhuizen constateren dat een deel van hun patiënten zelfmanagement niet volledig kunnen bestendigen in het dagelijks leven. Doelstellingen Vanuit de beroepspraktijk is de volgende vraag geformuleerd: wat is het langetermijneffect van een chronische-pijnprogramma en zijn er strategieën te ontwikkelen om een eventuele terugval te voorkomen? Deze vraag is leidend in het RAAK-project SOLACE. Het start met een onderzoek naar het langetermijneffect van een revalidatieprogramma en meet de terugval van patiënten die een programma hebben gevolgd. Daarna worden strategieën ontwikkeld die gericht zijn op gedragsbehoud. Professionals, onderzoekers, studenten en docenten werken hierbij nauw samen. Om de effectiviteit van de strategieën in de praktijk te testen, wordt een pilot uitgevoerd. Boogde resultaten Het SOLACE-project verbindt het onderwijs- en onderzoeksveld met de beroepspraktijk door het samen ontwikkelen van strategieën die het vermogen tot zelfmanagement van patiënten met chronische pijn vergroten. Verspreiding van de opgedane kennis en ervaring vindt plaats via de verschillende projectpartners en hun netwerken. Denk aan intercollegiaal overleg, stages en fysiotherapeutische en pijngenootschappen. Daarnaast zullen de resultaten geïmplementeerd worden in het onderwijs van het Instituut voor Bewegingsstudies van de Hogeschool Utrecht.
