The Pictorial Representation of Illness and Self Measure (PRISM) assesses suffering. In this article, the authors explored the feasibility and psychometric qualities of 2 revised versions of the PRISM-PRISM-R1 and PRISM-R2-that they used in 3 studies of participants with different medical problems. The results showed significant differences between the patient groups in suffering as measured with the revised PRISMs. In addition, the revised PRISMs appeared to be sensitive to change in the predicted direction after an intervention. Last, the 2 measures of the revised PRISM seemed to indicate different aspects of suffering. These findings yield preliminary support for the feasibility and validity of the PRISM-R2.
DOCUMENT
Human and plant relationships are described within the rich tradition of multispecies ethnography, ethnobotany, and political ecology. In theorizing this relationship, the issues of functionalism, and interconnectivity are raised. This article aims to re-examine the position of plants in the context of contemporary urban spaces through the prism of environmental ethics. Despite conceptual plurality and socio-cultural complexity of human–plant relationships, social scientists fail to note how the perception of ‘greenery’ has objectified plants in urban environment. Without seriously considering bioethics, theories of human–plant relationship might fail to note exploitive anthropocentric relationship between humans and plants in urban spaces. The article is inspired by reflections of urban flora in Amsterdam, The Netherlands. https://doi.org/10.1016/j.scs.2013.01.007 https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
Factoren die mensen met overgewicht belemmeren om met een fysiek trainingsprogramma te beginnen Achtergrond: Bij overgewicht heeft lichaamsbeweging (bijvoorbeeld sportbeoefening) gunstige effecten op het behoud van gewicht(svermindering) en op verschillende aan overgewicht gerelateerde aandoeningen, zoals hart- en vaatziekten en diabetes. Ook is er een gunstige invloed gevonden op de psychische gezondheid. Desondanks is de drempel om meer te gaan bewegen voor mensen met overgewicht vaak hoog. Met behulp van het gezondheidsattitude model (Health Belief Model) kan daarvoor een mogelijke verklaring worden gevonden. Dit model (zie figuur) stelt dat het overgaan tot gezondheidsgedrag, hier in het bijzonder lichaamsbeweging, wordt bepaald door: 1) de dreiging (threat) die uitgaat van de aandoening (overgewicht), 2) de waargenomen gezondheidsvoordelen (benefits) als gevolg van het uitvoeren van het nieuwe gedrag (meer lichaamsbeweging, sporten) 3) de barrières (barriers) die ondervonden worden bij gedragsverandering en 4) factoren die motiveren tot het nieuwe gedrag (cues). Doel van het onderzoek: Meer inzicht te krijgen in de psychische factoren die mensen met overgewicht motiveren of belemmeren om te gaan deelnemen aan een sportprogramma. Methode: Deelnemers waren volwassenen met een BMI van meer dan 25 kg/m2, een leeftijd tussen 18 en 65 jaar en zonder aan overgewicht gerelateerde of andere (ernstige) aandoeningen waarvoor medische behandeling noodzakelijk was. Met vragenlijsten werd de door de deelnemers ervaren ernst van het overgewicht probleem (Pictorial Representation if Illness and Self Measure, PRISM-R2), de aan overgewicht gerelateerde kwaliteit van leven (Impact of Weight on Quality of Life, IWQOL-lite) en met beweging (Physical Exercise Belief Questionnaire, PEBQ) en overgewicht (Obesity Cognition Questionnaire, OCQ) samenhangende cognities gemeten. Resultaten: De respondenten uit een sportgroep (n=58) en de groep van niet-sporters (n=58) hadden een vergelijkbare BMI, leeftijd en opleidingsniveau. Ook het gemiddelde aantal pogingen om gewicht te verliezen en de leeftijd waarop het overgewicht ontstaan was, was voor de groepen hetzelfde. Er waren echter meer vrouwen in de sportgroep en de vaders van de sporters (maar niet de moeders) hadden minder vaak overgewicht. Sporters schatten de ernst van het overgewichtprobleem groter in dan niet sporters. Wat betreft barrières om te gaan sporten was er geen verschil in schaamte en de inschatting van de eigen sportiviteit. Wel had de sportgroep minder vrees voor letsel en zag vaker gezondheidsvoordelen van sporten. Verder schreven deelnemers uit de sportgroep overgewicht minder vaak toe aan lichamelijke of erfelijke oorzaken en was men optimistischer over de prognose van het overgewicht. Er waren nauwelijks verschillen in lichamelijke klachten en kwaliteit van leven tussen beide groepen. Conclusie: Passend in het gezondheidsattitude model, 1) ervaren sporters meer dreiging (ze ervaren hun overgewicht als een groter gezondheidsprobleem), 2) zien sporters meer gezondheidsvoordelen van lichaamsbeweging, 3) ervaren zij minder barrières (angst voor letsel, pessimistische cognities over de prognose en de overtuiging dat overgewicht vooral door lichamelijke factoren bepaald wordt), maar 4) vormen fysieke klachten geen belangrijke motiverende factor voor mensen die nog geen grote gezondheidsproblemen ervaren. Zowel bij individuele contacten als in voorlichtingscampagnes waarbij mensen met overgewicht worden gestimuleerd om meer te gaan bewegen, is het belangrijk deze factoren te herkennen, bespreekbaar te maken en te behandelen zodat de instroom in sportgroepen wordt bevorderd.
DOCUMENT
Het doel van deze studie was het testen van een dertigtal familieleden op Charcot-Marie-Tooth type 1A met behulp van een real time kwantitatieve polymerase kettingreactie. Duplicatie van het gen werd bij 50 % van de familieleden gevonden, overeenkomend met Mendeliaanse overerving.
DOCUMENT
INLEIDING In deze module worden behandeladviezen gegeven voor de Post-COVID-19 ambulante behandeling in de geriatrische revalidatie gericht op somatische-, functionele- en psychische status. Deze module is een onderdeel van het behandeladvies post-COVID-19 (geriatrische) revalidatie-Verenso. Deze module is in een zeer korte tijd tot stand gekomen en heeft de status van groeidocument. Zorgvuldigheid is betracht om zowel de (beperkte) ervaringskennis, als de actuele stand van de wetenschappelijke literatuur hierin te betrekken. Voor dit behandeladvies is gebruik gemaakt van het door GRZPLUS ontwikkeld ambulant revalidatieprogramma CO FIT+. Bij GRZPLUS is een doorontwikkeling gemaakt op basis van de update behandeladvies post-COVID-19 geriatrische revalidatie van Verenso (Verenso, 19-05-2020) welke is gebaseerd op de principes van longrevalidatie zoals vertaald in het Behandelprogramma geriatrische COPD-revalidatie (van Damvan Isselt et al.) en het Behandelprogramma COVID-19 Post IC, van Revalidatiecentrum de Hoogstraat (Brouwers, de Graaf). Dit is aangevuld met behandeladviezen en leidraden vanuit de beroepsverenigingen en kennis uit wetenschappelijk onderzoek (long-revalidatie) en vanuit het REACH netwerk (REhabilitation After Critical illness and Hospital discharge). De komende maanden zullen zowel de nieuwe wetenschappelijke literatuur als de ervaringen uit de praktijk gebruikt worden om de handreiking te verbeteren en zo nodig aan te vullen. Dat zullen wij doen met specialisten ouderengeneeskunde, revalidatieartsen, klinisch-geriaters, paramedici, longartsen, verpleegkundigen, infectie deskundigen, en andere betrokken beroepsgroepen. De revalidatie van ambulante post-COVID-19 patiënten vereist vooral afstemming binnen de multidisciplinaire zorg. De complexiteit en ernst van de problematiek en de interactie van beperkingen op diverse domeinen maakt dat interdisciplinaire behandeling essentieel is.
DOCUMENT
Background: Successful implementation of multifactorial fall prevention interventions (FPIs) is essential to reduce increasing fall rates in communitydwelling older adults. However, implementation often fails due to the complex context of the community involving multiple stakeholders within and across settings, sectors, and organizations. As there is a need for a better understanding of the occurring context-related challenges, the current scoping review purposes to identify what contextual determinants (i.e., barriers and facilitators) influence the implementation of FPIs in the community. Methods: A scoping reviewwas performed using the Arksey andO’Malley framework. First, electronic databases (Pubmed, CINAHL, SPORTDiscus, PsycINFO) were searched. Studies that identified contextual determinants that influence the implementation of FPIs in the community were included. Second, to both validate the findings from the literature and identify complementary determinants, health and social care professionals were consulted during consensus meetings (CMs) in four districts in the region of Utrecht, the Netherlands. Data were analyzed following a directed qualitative content analysis approach, according to the 39 constructs of the Consolidated Framework for Implementation Research. Results: Fourteen relevant studies were included and 35 health and social care professionals (such as general practitioners, practice nurses, and physical therapists) were consulted during four CMs. Directed qualitative content analysis of the included studies yielded determinants within 35 unique constructs operating as barriers and/or facilitators. The majority of the constructs (n = 21) were identified in both the studies and CMs, such as “networks and communications”, “formally appointed internal implementation leaders”, “available resources” and “patient needs and resources”. The other constructs (n = 14) were identified only in the . Discussion: Findings in this review show that awide array of contextual determinants are essential in achieving successful implementation of FPIs in the community. However, some determinants are considered important to address, regardless of the context where the implementation occurs. Such as accounting for time constraints and financial limitations, and considering the needs of older adults. Also, broad cross-sector collaboration and coordination are required in multifactorial FPIs. Additional context analysis is always an essential part of implementation efforts, as contexts may differ greatly, requiring a locally tailored approach.
DOCUMENT
Obesity and lack of physical activity are risk factors for health problems. Dropout from physical activity interventions in overweight adults is considerable. Suffering and a poor quality of life have been demonstrated to be a cue to initiate exercise interventions. Our aim was to evaluate these variables as predictors of exercise compliance. Of 44 obese adults who participated in two physical exercise programmes, 21 (47%) completed the programme. Suffering was assessed with the Pictorial Representation of Illness and Self Measure, second revised version (PRISM-R2) and quality of life with the Impact of Weight on Quality of Life-lite (IWQOL-Lite) questionnaire. As compared to non-completers, completers were older and reported less suffering and a higher quality of life. Our study suggests that intake assessments of suffering and quality of life can be helpful to identify participants who need extra counselling.
DOCUMENT
Human rights groups are increasingly calling for the protection of their right to privacy in relation to the bulk surveillance and interception of their personal communications. Some are advocating through strategic litigation. This advocacy tool is often chosen when there is weak political or public support for an issue. Nonetheless, as a strategy it remains a question if a lawsuit is strategic in the context of establishing accountability for indiscriminate bulk data interception. The chapter concludes that from a legal perspective the effect of the decision to litigate on the basis of the claim that a collective right to group privacy was violated has not (yet) resulted in significant change. Yet the case study, the British case of human rights groups versus the intelligence agencies, does seem to suggest that they have been able to create more public awareness about mass surveillance and interception programs and its side-effects
LINK
The concept of a restorative city is one of the most recent and fascinating developments in the field of restorative justice theory and practice. Despite the lack of universal model or standards of implementation, the concept of a restorative city can be defined as a process that aims at shaping both community life as well as urban space through the lens of restorative justice philosophy, values and standards. The purpose of this paper is to discuss the results of the analysis of how this concept has been implemented so far in a number of selected cities, systematise the knowledge about the process of implementing the idea of a restorative city and advance the discussion around the conceptual framework of this development. The paper concludes with a brief summary of activities that have been undertaken in Wrocław, Poland, in order to gain the status of a restorative city.
DOCUMENT
