De gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart 2022 blonken niet uit in opkomst. Het opkomstpercentage was net iets boven de 42%, het laagste in jaren. Onder jongeren was de opkomst nog lager. Hoe kan dit? We praten jongeren in de politiek met jongeren uit de politiek, namelijk: Jens Bosman van DWARS (GroenLinks) en Tom Scheepstra van CDJA (CDA). Hoe ziet een dag bij zo’n politieke jongerenorganisatie eruit? Wat kunnen jongeren waarmaken in de politiek en wat vinden zij belangrijk? Veel jongeren zijn politiek actief; in actiegroepen en jongerenorganisaties richten zij zich vaak op grote wereldthema's als klimaatverandering en diversiteit. In de lokale politiek is vaak minder interesse. In deze aflevering praten we over de visie van jongeren op de verhouding tussen lokaal, nationaal en Europees niveau.
MULTIFILE
Niet de ECB maar de politiek is aan zet voor het doorbreken van de deflatoire spiraal in de Eurozone.
LINK
In het stuk ‘Het verkeerde beeld van politieke correctheid’ tracht Francisco van Jole een aantal kritiekpunten op ons boek ‘Over politieke correctheid’ te formuleren. Kritiek achten we mooi meegenomen, dat is immers goed voor het debat. Toch vinden we een aantal kritiekpunten onterecht. De manier waarop stelling genomen wordt is een casein-point met betrekking tot hoe onderwerpen snel worden herleid tot ‘foute’ meningen, gekoppeld aan de identiteit van auteurs, iets waar we in ons boek juist uitgebreid op ingaan. https://joop.bnnvara.nl/opinies/politiek-incorrect-of-juist-te-politiek-correct LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/gertjangeling/ https://www.linkedin.com/in/gerben-bakker-50148818/
MULTIFILE
De jongeren van alle kleuren die massaal meedoen aan de betogingen tegen racisme laten zien dat velen liever hun mening geven buiten de gevestigde kaders om. De politiek moet hen op straat zoeken.
LINK
Stuk over politiek denken over de verscheidenheid in gezondheidsaanspraken en de gezondheidszorg.
DOCUMENT
In het Drents Museum is tot 6 juni 2013 een tentoonstelling te zien met als titel 'De Sovjet Mythe'. De tentoonstelling gaat over het Socialistisch Realisme, een kunststroming die vanaf 1932 door de communistische overheid in de Sovjet-Unie als min of meer verplicht werd opgelegd in de samenleving. De politieke leiders wilden met deze kunstrichting de nieuwe, communistische maatschappij legitimeren en ondersteunen. De verering van de Sovjet-leiders was een van de impliciete doelstellingen. Van kunstenaars werd verwacht dat dat ze een positieve bijdrage leverden aan de opbouw van de nieuwe socialistische maatschappij. Bekende vertegenwoordigers van het Socialistisch Realisme zijn Deineka, Malevitsj, Filonov, Gerasimov en Samochvalov. Belangrijke thema's van de kunstwerken waren het werk in de fabrieken, het leven op het platteland, de leiders van de nieuw staat, een nieuw vrouwbeeld en kinderen die genieten van een onbezorgd leven. Ook sport speelde een prominente rol in het Socialistisch Realisme. In de Sovjetkunst werden sporters en sportwedstrijden zodanig weergegeven dat de indruk werd gewekt dat de mensen gezond en gelukkig leefden en een mooie toekomst verzekerd was. De tentoonstelling de 'Sovjet Mythe' maakt duidelijk dat sport in de communistische cultuurpolitiek gebruikt werd om de nieuwe socialistische samenleving te legitimeren. Opvallend is daarbij dat de vrouw op een voor die tijd geëmancipeerde wijze werd afgebeeld. Ook lijkt het erop dat lichamelijkheid en erotiek juist via sport in de kunst werden gecommuniceerd.
DOCUMENT
Vanuit de hoek van oud-topsporters is er een terugkerende roep om een minister van sport. In deze column op SportknowhowXL wordt ingegaan op de voors en tegens hiervan.
DOCUMENT
Op 16 maart dit jaar heeft in de plenaire vergadering van de 2e Kamer een bespreking plaatsgevonden van een recent burgerinitiatief over het huidige systeem van geldschepping. Daarbij hebben de banken volledige vrijheid om geld uit het "niets" te creëren. Een grote groep burgers roept de politiek op om daarin verandering te brengen en de geldschepping in handen te leggen van de overheid. Daardoor hoeft de overheid voor het geld dat ze zelf leent op de kapitaalmarkt ook geen rente te betalen.
LINK
Democratie en burgerschap staan onder druk. We leven in een tijd van affectieve polarisatie waar mensen elkaar niet vanzelf als gerespecteerde gesprekspartners zien, er breed nepnieuws gedeeld wordt, democratische rechten niet per se als vanzelfsprekend worden gezien, de overheid burgers ‘vermorzelt’ en kloven tussen burgers vergroot worden (Dekker 2022; Miltenburg e.a. 2022; Steenvoorden 2023). Natuurlijk, heel veel gaat goed in Nederland, maar heel veel ook duidelijk niet. Om in deze tijd op te groeien vraagt veel van jongeren. Mede hierom is er een breed gedeelde roep voor meer burgerschapsonderwijs (Nieuwelink 2023). In dit artikel wil ik uitleggen waarom deze wens voor meer burgerschapsonderwijs begrijpelijk is, welke politiek-bestuurlijke belemmeringen er bestaan voor het vormgeven van succesvol burgerschapsonderwijs en hoe dat burgerschapsonderwijs verder versterkt kan worden. In dit essay zal ik me qua leeftijd en onderwijstype beperken tot het voortgezet onderwijs – hoewel grote delen van de redenering ook opgaan voor het primair onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs.
DOCUMENT
