Since the first release of modern electric vehicles, researchers and policy makers have shown interest in the deployment and utilization of charging infrastructure. Despite the sheer volume of literature, limited attention has been paid to the characteristics and variance of charging behavior of EV users. In this research, we answer the question: which scientific approaches can help us to understand the dynamics of charging behavior in charging infrastructures, in order to provide recommendations regarding a more effective deployment and utilization of these infrastructures. To do so, we propose a conceptual model for charging infrastructure as a social supply–demand system and apply complex system properties. Using this conceptual model, we estimate the rate complexity, using three developed ratios that relate to the (1) necessity of sharing resources, (2) probabilities of queuing, and (3) cascading impact of transactions on others. Based on a qualitative assessment of these ratios, we propose that public charging infrastructure can be characterized as a complex system. Based on our findings, we provide four recommendations to policy makers for taking efforts to reduce complexity during deployment and measure interactions between EV users using systemic metrics. We further point researchers and policy makers to agent-based simulation models that capture interactions between EV users and the use complex network analysis to reveal weak spots in charging networks or compare the charging infrastructure layouts of across cities worldwide.
DOCUMENT
Charging infrastructure deployment has taken off in many cities with the rise of the number of electric vehicles on the road. Expansion of infrastructure is a matter of prioritisation of resources to optimise the infrastructure. This paper explores how to measure charging station performance, to address the challenges that policy makers face. These performance indicators are used in a regression model, based upon current utilisation of the network, to predict which charging stations perform best. The results show that a model based on available geographical data and performance metrics of the current network are best combined to predict infrastructure performance. The variability between public charging stations is however big, as frequent user characteristics do determine the performance to a large extent.
MULTIFILE
This paper explores how so-called ‘Web3’ blockchain projects are materially and socially constituted. A blockchain is an append-only distributed database. The technology is being hyped as applicable for a whole range of industries, social service provisions, and as a fix for economic disparities in communities left behind by mainstream financial systems. Drawing on case studies from our ongoing research we explain how, despite being virtual, Web3 projects are dependent on clearly defined spaces of production from which they derive their speculative value. We conceptualise this relationship as Crypto/Space, where space and blockchain software are mutually constituted. We consider how Crypto/Spaces are produced in three ways: 1) how project developers are adopting a parasitic relationship with host locations to appropriate energy, infrastructure, and local resources; 2) how projects enable ‘virtual land grabs’ where developers are engaging in land acquisitions, and associated displacement of local people, with no real intention to use the land for the declared purpose; and 3) how blockchain technology and speculative finance imaginaries are inspiring new anarcho-capitalist crypto-utopian ‘Exit zones’, often in the Global South. Far from being a zero-sum virtual game world, we argue that cryptocurrency projects are parasitic, often requiring predation on poor and otherwise marginalised communities to appropriate resources, onboard new users and enable favourable regulation.
DOCUMENT
Het aantal dierlijke graverijen in fysieke infrastructuren, waaronder waterkeringen, spoordijken en autowegen, neemt de laatste jaren hard toe. Dit komt door exponentiële groei van de bever die in Nederland een beschermde status heeft. Waterschappen geven aan dat de inspectie en detectie van graverijen door bevers geen gemakkelijke opgave is. De gevolgen voor de veiligheid van primaire waterkeringen en spoordijken kunnen aanzienlijk zijn. Om grip te krijgen op graverijen, zijn tot op heden verschillende aanpakken gehanteerd van lopen door watergangen in waadpakken met prikstokken t/m de inzet van GPR, camera- en sonartechnologie alsook getrainde speurhonden. Tot op heden is er nog geen oplossing gevonden voor ongewenste graverijen door bevers. Met dit onderzoeksproject wordt nieuwe technologische kennis ontwikkeld en toegevoegd aan de state-of-the-art op het gebied van detectie van beveractiviteiten (graverijen). In dit project wordt een robot platform (hardware/software) ontwikkeld dat beverschades aan kritieke publieke infrastructuren kan detecteren en monitoren. Hiervoor zijn robuuste technologieën nodig die gangenstelsels/kamers kunnen waarnemen (perceptie), zelfstandig in kaart kunnen brengen (autonome navigatie). Daarnaast moeten operators (veldwerkers) het robot platform eenvoudig kunnen toepassen in hun dagelijkse gebruik (mens-robot interactie). Het consortium bestaat uit publiek partijen (waterschappen, Rijkswaterstaat, provincies), prorail technologieontwikkelaars en dienstleveranciers (MKBs, ander privaat partijen), onderzoeksgroepen van Saxion (lectoraten SMART en TCI), opleidingen en overkoepelende innovatie boosters. Zij zetten kennis en capaciteit in om antwoord te geven op de centrale onderzoeksvraag: “Welke bestaande navigatie- en perceptietechnologieën kunnen binnen een periode van 2 jaar worden doorontwikkeld tot de realisatie en inzet van een gebruiksvriendelijk beverbeheer robotplatform waarmee ongewenste beveractiviteiten vroegtijdig kunnen worden gedetecteerd en herstelmaatregelen effectief kunnen worden ingezet?” Opbrengsten van het project dragen bij aan duurzaam beverbeheer, preventieve detectie en kosteneffectieve inzet van maatregelen die nadien op basis van de verschillende detectiemethoden kunnen worden ontwikkeld. Daarnaast vindt borging van (technologische) kennis plaats in alle deelnemende partijen en opleidingen.
While several governmental and research efforts are set upon mobility-as-a-service (MaaS), most of them are driven by individual travel behavior and potential usage. Scholars argue that this is a too narrow perspective when evaluating government projects because choices individuals make in a private setting might not accurately reflect their preferences towards public policy. Participatory Value Evaluation (PVE) is a novel evaluation framework specifically designed to alleviate this issue by analyzing preferences on the allocation of public budgets. Thus, based on PVE, this project aims at assessing different features of MaaS-services (e.g. enhancing mobility of the elderly and the poor, complementing public transport, etc.) from a social desirability perspective and compare them with investments in alternative social projects. Specifically, it aims at establishing the citizen value of MaaS as compared to social investments in green/recreational areas or transport infrastructure (e.g. bike or bus lanes), and eliciting trade-offs between different features of them. The project includes the selection of different investment projects (and their features) that are politically relevant in Rotterdam. It also includes a qualitative assessment on the way individuals evaluate different social projects and their features and a quantitative assessment based on choice models that allow eliciting trade-offs between different attributes and projects. Finally, policy recommendations are provided based on these results. They allow conceiving investments projects to maximize the societal benefits as well as to construct optimal investment portfolios. This information is to be used as a complement of the evaluation of projects on the basis of individual preferences.
Spoorbeheerder Prorail heeft jaarlijks aanzienlijke hoeveelheden afgedankte rails (spoorstaven), deze worden omgesmolten voor de staalproductie (recycling). Omsmelten kost energie en er gaat veel waarde verloren. Prorail wil naar een meer circulaire toepassing. Alternatieven waarbij spoorstaven hoogwaardig hergebruikt worden zijn nodig! Het is goed te voorspellen wanneer spoorstaven afgedankt zullen worden. Spoorstaven zijn een kwalitatief hoogwaardig product, gemaakt uit de grondstof ijzer. Het spoorwegnet is dan ook de ideale grondstoffenbank: een product van goede kwaliteit dat in substantiële en voorspelbare hoeveelheden beschikbaar is. Dankzij de uitstekende materiaaleigenschappen zijn afgedankte spoorstaven vermoedelijk goed bruikbaar als constructief element in gebouwen of infrastructurele objecten. Over de eigenschappen en toepassingsmogelijkheden van spoorstaven in relatie tot deze nieuwe functie is echter weinig bekend. De participerende (MKB)bedrijven zien hier kansen voor het ontwikkelen van nieuwe circulaire producten en diensten. Daarom wordt gekeken of spoorstaven een tweede (en volgende) leven kunnen leiden als constructie materiaal. Met dit voorstel wordt onderzocht welke constructieve en materiaaltechnische aspecten relevant zijn bij het gebruik van spoorstaven als constructiemateriaal. Mogelijkheden voor hoogwaardig hergebruik van spoorstaven worden gegenereerd. Er wordt een constructief ontwerp voor een demontabele modulaire voetgangersbrug gemaakt. Inzicht in businesscase en milieu-impact worden gegeven. De ontwikkelde kennis wordt gedeeld via kennisdelingsbijeenkomsten, rapporten en een factsheet. Studenten worden betrokken bij dit project.
