The Rollz Motion Smart rollator detects posture, gait and activity of a user and provides feedback. • Various programs to train the user and optimize walking performance. • Measuring gait parameters like velocity, step time, step length, distance between person and rollator. • Visual, tactile and auditory cues help the user to take the first step or maintain a suitable walking rhythm.
DOCUMENT
Begin 2020 heeft de gemeente Den Haag aan De Haagse Hogeschool (Lectoraat Urban Ageing) gevraagd om samen met Hulsebosch Advies en AFEdemy een integrale monitor te ontwikkelen en uit te voeren waarbij, door middel van kwalitatieve en kwantitatieve methoden, onderzoek wordt gedaan naar de stand van zaken van Den Haag als seniorvriendelijke stad en tevens te kijken naar huidige trends aangaande ouderen. Tevens vroeg de gemeente om de ontwikkeling van een meetinstrument dat in de toekomst eenvoudig bij herhaling kan worden ingezet voor onderzoek: de standaard Age Friendly Cities and Communities Questionnaire (AFCCQ) voor ouderen1. In een stadsenquête en in zogenaamde stadsateliers zijn ouderen gevraagd naar hun bevindingen. In totaal hebben 393 Haagse ouderen meegedaan aan de enquête en 50 aan de stadsateliers. De aan de ouderen gestelde vragen gingen over de volgende acht onderwerpen die volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gezamenlijk de seniorvriendelijkheid van een stad bepalen: ●Huisvesting; ●Sociale participatie; ●Respect en sociale inclusie; ●Burgerschap en werkgelegenheid; ●Communicatie en informatie; ●Sociale en gezondheidsvoorzieningen; ●Buitenruimte en gebouwen; ●Transport; ● en aanvullend, een negende domein: Financiën. CC-BY NC ND https://www.dehaagsehogeschool.nl/onderzoek/lectoraten/details/urban-ageing#over-het-lectoraat
MULTIFILE
Background: In general people after stroke do not meet the recommendations for physical activity to conduct a healthy lifestyle. Programs to stimulate walking activity to increase physical activity are based on the available insights into barriers and facilitators to physical activity after stroke. However, these programs are not entirely successful. The purpose of this study was to comprehensively explore perceived barriers and facilitators to outdoor walking using a model of integrated biomedical and behavioral theory, the Physical Activity for people with a Disability model (PAD). Methods: Included were community dwelling respondents after stroke, classified ≥ 3 at the Functional Ambulation Categories (FAC), purposively sampled regarding the use of healthcare. The data was collected triangulating in a multi-methods approach, i.e. semi-structured, structured and focus-group interviews. A primarily deductive thematic content analysis using the PAD-model in a framework-analysis’ approach was conducted after verbatim transcription. Results: 36 respondents (FAC 3–5) participated in 16 semi-structured interviews, eight structured interviews and two focus-group interviews. The data from the interviews covered all domains of the PAD model. Intention, ability and opportunity determined outdoor walking activity. Personal factors determined the intention to walk outdoors, e.g. negative social influence, resulting from restrictive caregivers in the social environment, low self-efficacy influenced by physical environment, and also negative attitude towards physical activity. Walking ability was influenced by loss of balance and reduced walking distance and by impairments of motor control, cognition and aerobic capacity as well as fatigue. Opportunities arising from household responsibilities and lively social constructs facilitated outdoor walking. Conclusion: To stimulate outdoor walking activity, it seems important to influence the intention by addressing social influence, self-efficacy and attitude towards physical activity in the development of efficient interventions. At the same time, improvement of walking ability and creation of opportunity should be considered
DOCUMENT
In het eerste van de 2 onderzoeken in het kader van RUIT-4 (studiejaar 2015-2016) werd onderzocht in hoeverre er sprake is van zelfredzaamheid bij brand van ouderen die zelfstandig wonen in een seniorencomplex in het werkgebied van de Veiligheidsregio Utrecht (VRU). Met dit project is inzicht gekregen in het kennisniveau van zelfstandig wonende ouderen (65+) over brand, de mate waarin deze doelgroep ook daadwerkelijk preventie maatregelen heeft getroffen en de manier waarop we deze doelgroep het beste kunnen bereiken om het brandveiligheidsbewustzijn te vergroten. Tweedejaars studenten Integrale Veiligheidskunde hebben in groepjes van 4 studenten bewoners geïnterviewd. In totaal hebben 12 groepen 450 respondenten gesproken verdeeld over de 12 door Woonzorg Nederland toegewezen complexen. Hiervoor is gebruik gemaakt van een gestructureerde vragenlijst (mondelinge enquête). De informatie uit de vragenlijsten werd verwerkt met SPSS. Op de voorpagina staat vermeld: Integrale Veiligheid Praktijkonderzoek jaar 2
DOCUMENT
In maart 2022 startte het project City&Co: Older Adults Co-Creating a Sustainable Age-friendly City. Met een consortium wordt gewerkt aan een gedegen meetinstrument voor seniorvriendelijkheid – waarin we ouderen volop betrekken. Hiermee leggen we een basis waarop veel andere steden voort kunnen borduren. Ons einddoel is een lokaal ecosysteem van 65-plussers, onderzoekers en gemeentemedewerkers die samen de stad seniorvriendelijker maken. De basis voor het werk wordt gevormd door de Age-Friendly Cities and Communities Questionnaire, die in 2020 mede in opdracht van Gemeente Den Haag is ontwikkeld door De Haagse Hogeschool en partners van het Kennisplatform. Deze tool is door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) aangemerkt als best practice voor het meten van de seniorvriendelijkheid van steden. Deze rapportage is de tweede meting in het kader van het Ouderenpanel in Den Haag dat met de AFCCQ is uitgevoerd onder een representatieve groep ouderen in Den Haag. Bij de rapportage van resultaten wordt tevens een vergelijking gemaakt met de meetresultaten van 2020.
MULTIFILE
Introduction - Life long sport and PA pleasure in an inclusive environment (Nationaal Sportakkoord, 2020) - Aging population (Loket Gezond Leven, 2024) - Physical activity in elderly (65+) 38% (Loket Gezond Leven, 2024) - Loneliness is limiting factor (Volksgezondheid en Zorg, 2024) - Save and inviting outer space, also for elderly
DOCUMENT
Objectives: To investigate immediate changes in walking performance associated with three implicit motor learning strategies and to explore patient experiences of each strategy. Design: Participants were randomly allocated to one of three implicit motor learning strategies. Within-group comparisons of spatiotemporal parameters at baseline and post strategy were performed. Setting: Laboratory setting. Subjects: A total of 56 community-dwelling post-stroke individuals. Interventions: Implicit learning strategies were analogy instructions, environmental constraints and action observation. Different analogy instructions and environmental constraints were used to facilitate specific gait parameters. Within action observation, only videotaped gait was shown. Main measures: Spatiotemporal measures (speed, step length, step width, step height) were recorded using Vicon 3D motion analysis. Patient experiences were assessed by questionnaire. Results: At a group level, three of the four analogy instructions (n=19) led to small but significant changes in speed (d=0.088m/s), step height (affected side d=0.006m) and step width (d=–0.019m), and one environmental constraint (n=17) led to significant changes in step width (d=–0.040m). At an individual level, results showed wide variation in the magnitude of changes. Within action observation (n=20), no significant changes were found. Overall, participants found it easy to use the different strategies and experienced some changes in their walking performance. Conclusion: Analogy instructions and environmental constraints can lead to specific, immediate changes in the walking performance and were in general experienced as feasible by the participants. However, the response of an individual patient may vary quite considerably.
DOCUMENT
BACKGROUND: Although enhancing physical activity (PA) is important to improve physical and/or cognitive recovery, little is known about PA of patients admitted to an inpatient rehabilitation setting. Therefore, this study assessed the quantity, nature and context of inpatients PA admitted to a rehabilitation center. METHODOLOGY/PRINICIPAL FINDINGS: Prospective observational study using accelerometry & behavioral mapping. PA of patients admitted to inpatient rehabilitation was measured during one day between 7.00-22.00 by means of 3d-accelerometery (Activ8; percentage of sedentary/active time, number of sedentary/active bouts (continuous period of ≥1 minute), and active/sedentary bout lengths and behavioral mapping. Behavioral mapping consisted of observations (every 20 minutes) to assess: type of activity, body position, social context and physical location. Descriptive statistics were used to describe PA on group and individual level. At median the 15 patients spent 81% (IQR 74%-85%) being sedentary. Patients were most sedentary in the evening (maximum sedentary bout length minutes of 69 (IQR 54-95)). During 54% (IQR 50%-61%) of the observations patients were alone) and in their room (median 50% (IQR 45%-59%)), but individual patterns varied widely. CONCLUSION/SIGNIFICANCE: The results of this study enable a deeper understanding of the daily PA patterns of patients admitted for inpatient rehabilitation treatment. PA patterns of patients differ in both quantity, day structure, social and environmental contexts. This supports the need for individualized strategies to support PA behavior during inpatient rehabilitation treatment.
DOCUMENT
De onderzoeksvraag die centraal stond was: Welke specifieke uitdagingen of factoren beïnvloeden de ervaren seniorvriendelijkheid van thuiswonende ouderen in de wijk Leidschenveen-Ypenburg van de gemeente Den Haag? Dit naar aanleiding van de eerste stadsmeting in 2020 waaruit bleek dat de wijk Leidschenveen-Ypenburg het laagst scoorde op seniorvriendelijkheid vergeleken met de andere wijken binnen de gemeente Den Haag (van Hoof et al., 2022). De ervaren seniorvriendelijkheid wordt zowel positief als negatief beïnvloed door vier thema’s: steun van het sociale netwerk, fysieke beperkingen, financiële situatie en copingstrategieën.
MULTIFILE
