Als gevolg van het "zo, zo, zo, zo-beleid" van de overheid ("zo dicht mogelijk bij huis, zo licht mogelijk, zo kort mogelijk en zo tijdig mogelijk") vindt ambulantisering van de hulpverlening plaats. Dit betreft hulp in eigen omgeving die aansluit op de hulpvraag van cliënten en die van hun kracht uitgaat. De kunst van het hulpverlenen is tegenwoordig mensen zo te helpen, dat de vrijheid om zelf hun leven te bepalen zo groot mogelijk is. Hulp in eigen omgeving belicht allereerst de achtergronden van ambulantisering en gaat vervolgens in op wat onder dit fenomeen wordt verstaan. De casuostiek uit de verschillende sectoren van de hulpverlening geeft hiervan een illustratie en laat zien dat in de praktijk nog volop met de genoemde paradigmaverschuiving wordt geworsteld. Tot slot gaat het boek uitgebreid in op de vraag welke competenties bij uitstek ambulant werken in de hulpverlening noodzakelijk maken en hoe opleidingen hierop kunnen inspelen. Het boek is bedoeld voor studenten en docenten van sociaal-agogische opleidingen, zoals SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) en MWD (maatschappelijk werk en dienstverlening), die meer over het onderwerp ambulantisering willen weten. Het is geschreven op initiatief van de opleidingen, in samenwerking met vertegenwoordigers uit het werkveld en een ondersteuningsorganisatie.
Met grote blijdschap presenteert het bijzonder lectoraat Geschiedenis van het sociaal werk dit boek. Hiermee onderbouwen we het programma voor praktijkgericht historisch onderzoek en onderwijs. Het onderzoek van het lectoraat omvat de geschiedenis van het brede werkveld van het sociaal werk en wordt mede gevoed door actuele vraagstellingen. Het gaat om historisch onderzoek naar duurzame waarden en praktijken in het sociaal werk. De onderwijspraktijk van het lectoraat komt voort uit en is primair gericht op de bacheloropleidingen Social Work en op de nascholing. Daarbij gaat het om kennis van de geschiedenis als onderdeel van de beroepsvorming. Het bijzonder lectoraat Geschiedenis van het sociaal werk is aangehaakt bij het lectoraat Innovatieve Maatschappelijke Dienstverlening. Het is ingebed in het Kenniscentrum Sociale Innovatie van Hogeschool Utrecht.
Dit is alweer de vijfde editie van het congres Met het oog op behandeling. De afgelopen jaren hebben we gezien dat de maatschappelijke belangstelling voor mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) sterk toeneemt. Dit jaar is er zelfs een Interdepartementaal Beleidsonderzoek gedaan door diverse ministeries over de positie van mensen met een LVB in de Nederlandse samenleving. In het onderzoeksrapport wordt gepleit voor het verbeteren van de communicatie tussen algemene voorzieningen en deze burgers. Voor alle professionals in het brede sociaal domein wordt aanbevolen dat zij meer kennis en vaardigheden moeten hebben voor hun hulp- en dienstverlening aan mensen met een LVB. Dat geldt voor alle professionals in het sociaal domein en in het bijzonder voor professionals die werken voor cliënten met een LVB waarbij sprake is van ernstige gedragsproblematiek en psychische problemen. In dat geval moet je kunnen omgaan met ‘onbegrepen gedrag’ en agressie en wil je beschikken over de beste, actuele kennis op dat gebied.
