Perceptions and values of care professionals are critical in successfully implementing technology in health care. The aim of this study was threefold: (1) to explore the main values of health care professionals, (2) to investigate the perceived influence of the technologies regarding these values, and (3) the accumulated views of care professionals with respect to the use of technology in the future. In total, 51 professionals were interviewed. Interpretative phenomenological analysis was applied. All care professionals highly valued being able to satisfy the needs of their care recipients. Mutual inter-collegial respect and appreciation of supervisors was also highly cherished. The opportunity to work in a careful manner was another important value. Conditions for the successful implementation of technology involved reliability of the technology at hand, training with team members in the practical use of new technology, and the availability of a help desk. Views regarding the future of health care were mainly related to financial cut backs and with a lower availability of staff. Interestingly, no spontaneous thoughts about the role of new technology were part of these views. It can be concluded that professionals need support in relating technological solutions to care recipients' needs. The role of health care organisations, including technological expertise, can be crucial here.
Background: Transmural palliative care interventions aim to identify older persons with palliative care needs and timely provide advance care planning, symptom management, and coordination of care. Nurses can have an important role in these interventions; however, their expertise is currently underused. A new transmural care pathway with a central role for the community care registered nurse in advance care planning aims to contribute to the quality of palliative care for older persons. Objective: To examine the perspectives of community nurses on the feasibility of a new transmural care pathway for advance care planning for older persons. Design: A qualitative study design using semi-structured interviews. Setting(s): Interviews were performed with community nurses of three participating homecare organizations in the Netherlands between March and May 2023. Participants: 19 community nurses. Methods: A topic guide was based on (1) challenges in advance care planning identified from the literature and (2) concepts that are important in assessing the feasibility of complex healthcare interventions provided by the Normalisation Process Theory framework. A combined inductive and deductive thematic analysis was performed. Results: Four themes were identified: views on the transmural care pathway, community nurses’ needs to fulfil their role, key points regarding implementation, and evaluation of the new practice. In general, community nurses were positive about the feasibility of the new practice as it provided a more structured work process that could facilitate interprofessional collaboration and improve the quality of palliative care. Overall, the feasibility of the new practice, from community nurses perspective, was determined by (1) clear roles and responsibilities in the transmural care pathway, (2) standardized registration of advance care planning, and (3) close involvement of community nurses in the whole implementation process. Conclusions: We highlighted important factors, from the perspectives of community nurses, that need to be considered in the implementation of a new transmural care pathway for advance care planning. A clear division of roles and responsibilities, standardized registration of advance care planning, and involvement of community nurses during the whole implementation process were mentioned as important enabling factors. This knowledge might contribute to successful implementation of a transmural care pathway that aims to enhance the quality of palliative care for older persons. Tweetable abstract: Community nurses’ perspectives on the feasibility of a transmural care pathway for advance care planning for older persons.
-Chatbots are being used at an increasing rate, for instance, for simple Q&A conversations, flight reservations, online shopping and news aggregation. However, users expect to be served as effective and reliable as they were with human-based systems and are unforgiving once the system fails to understand them, engage them or show them human empathy. This problem is more prominent when the technology is used in domains such as health care, where empathy and the ability to give emotional support are most essential during interaction with the person. Empathy, however, is a unique human skill, and conversational agents such as chatbots cannot yet express empathy in nuanced ways to account for its complex nature and quality. This project focuses on designing emotionally supportive conversational agents within the mental health domain. We take a user-centered co-creation approach to focus on the mental health problems of sexual assault victims. This group is chosen specifically, because of the high rate of the sexual assault incidents and its lifetime destructive effects on the victim and the fact that although early intervention and treatment is necessary to prevent future mental health problems, these incidents largely go unreported due to the stigma attached to sexual assault. On the other hand, research shows that people feel more comfortable talking to chatbots about intimate topics since they feel no fear of judgment. We think an emotionally supportive and empathic chatbot specifically designed to encourage self-disclosure among sexual assault victims could help those who remain silent in fear of negative evaluation and empower them to process their experience better and take the necessary steps towards treatment early on.
Voldoende bewegen, genoeg slapen en de hoeveelheid zitten en beeldschermgedrag beperken is een vereiste voor een gezonde groei en ontwikkeling van jonge kinderen. Daarnaast wordt in de jongste levensfase de basis gelegd een leven lang bewegen door de ontwikkeling van motorische vaardigheden en het aanleren van actieve beweegroutines. De afgelopen jaren zijn de beweegpatronen van (jonge) kinderen steeds ongezonder geworden en de WHO heeft de toenemende fysieke inactiviteit wereldwijd bestempeld als een urgent probleem. Het doel van dit project is het ontwikkelen van een tool (checklist) om via een ‘whole systems approach’ een gezond 24-uurs beweeggedrag te stimuleren voor kinderen van 0 tot 6 jaar. Deze tool, bedoeld voor meerdere stakeholders zoals gemeenten, kinderopvang- en schooldirecteuren of leerkrachten en pedagogisch professionals, kan de basis vormen voor bewustwording, het ondernemen van actie, toetsing en mogelijk wet- en regelgeving. Items op de checklist zullen onder andere gericht zijn op beleid, scholing van leerkrachten en pedagogisch professionals, interactievaardigheden en de fysieke omgeving. De voorgestelde samenwerking tussen kennispartners in Nederland, Noorwegen en België in combinatie met de adviesraad zorgt voor een unieke basis om de ontwikkeling, implementatie, duurzame inzet en borging van deze tool succesvol te laten verlopen. Het project sluit daarbij ook naadloos aan bij de opgestelde landelijke kennisagenda rondom ‘van jongs af aan vaardig in beweging’ en is in lijn met de Europese onderzoek en innovatieagenda van Horizon Europe 2025-2027. De krachtige internationale netwerkvorming voorziet in een duurzaam karakter door een inhoudelijke expertise matching waarin partners van elkaar kunnen leren en hierdoor een sterke wisselwerking kan plaatsvinden, waarmee een krachtige (inter)nationale positie op het gebied van gezond, actief opgroeien van jonge kinderen kan worden ingenomen. Daarnaast heeft de (kennis)netwerkvorming een positieve weerslag op de regionale ‘twee-snelheden-uitdaging’ waarmee de Brainportregio kampt door een sterke internationale instroom van kenniswerkers.
Aanleiding Kanker is in Nederland de meest voorkomende doodsoorzaak onder kinderen. Onderzoek is vooral gericht op behandelmethoden als chemo-, radiotherapie en chirurgie en niet op 'supportive care' zoals voeding en beweging. Bij de meeste kinderen met kanker is eten en bewegen problematisch. Er treedt onder- of overvoeding op terwijl de spiermassa afneemt. Het ontbreekt professionals aan gevalideerde interventies gericht op het stimuleren van adequaat eet- en beweeggedrag. De situatie verschilt per kind, per type kanker en per behandelfase. Dat maakt dat er ook niet één generieke interventie bestaat. Wat het bovendien complex maakt is dat er zo veel mensen bij zo'n interventie betrokkenen zijn in zowel de ziekenhuis- als privéomgeving van de patiënt. Doelstelling In dit RAAK-project zullen betrokkenen in de privé- en ziekenhuisomgeving van kinderen met kanker samen met professionele ontwerpers twee interventies toepassen, die kleinschalig in een kinderziekenhuis geïmplementeerd en geëvalueerd worden. De methode die daarvoor gebruikt wordt heet participatief ontwerpen. In deze aanpak werken alle betrokkenen samen via creatieve en visuele technieken zoals dagboekmethoden en foto-opdrachten. Via deze methode kunnen betrokkenen communiceren over het onderwerp, niet gehinderd door emoties of barrières voortkomend uit jargon en/of discipline. De interventies zullen worden getoetst op toepasbaarheid en draagvlak. Beoogde resultaten De ervaring die is opgedaan met de participatieve ontwerpmethoden en de toegepaste interventies is vastgelegd, geanalyseerd en verwerkt. Het project resulteert in een toolkit die informatie en inspiratie biedt over voeding en beweging voor kinderen met kanker. Bovendien worden er richtlijnen voor participatief ontwerpen in kinderoncologie opgesteld. De verspreiding van kennis en de implementatie van toolkit en richtlijnen vindt plaats via de project- en netwerkleden.
