How do global audiences use streaming platforms like YouTube, Netflix and iPlayer? How does the experience of digital video change according to location? What strategies do people use to access out-of-region content? What are the commercial and governmental motivations behind geoblocking?Geoblocking and Global Video Culture explores the cultural implications of access control and circumvention in an age of VPNs. Featuring seventeen chapters from diverse critical positions and locations – including China, Iran, Malaysia, Turkey, Cuba, Brazil, USA, Sweden and Australia.
MULTIFILE
The Hungarian artist Judit Kis was one of the artists who gave a performance during Video Vortex #12 in Malta, in September 2019. This is where I was introduced to her very personal work. In the following months I engaged with her work and decided to approach her for an (email) interview. In an artistic sense, Judit Kis fits well into the ‘intermedia’ category. She produces videos (https://vimeo.com/user9166179), photo documentations (here her older Tumblr site), prints, paintings, ceramics, performances and installations consisting of blankets, lightboxes and bricks. She prints sentences on textile and engraves words into ceramic bricks (all in English). Titles of some of her video works: I have never happened, Detoxification, Dedication, Disillusion, Distance, I love you, and a confronting one: Enough.
MULTIFILE
Natalie Bookchin’s work is synonymous with the Video Vortex network and the rise of YouTube. Whereas we got to know each other’s work in the turbulent net.art late nineties years, this particular story started with a DVD I got from Natalie, containing The Trip (2008), a video collection of early YouTube fragments, which Natalie reassembled into an imaginary travel around the globe, shot during car trips on all continents. What has always defined Natalie Bookchin’s work is her ability to recreate unity out of dispersed fragments. We, as users, may feel lost and desperate, but the artist gives us hope again that we can overcome distraction and senseless multi-tasking by creating an all-together new meta narrative that is human—again. This is database cinema as you always imagined it, overcoming the isolation of the individualized voice-as-image while paying respect to the unique status that each of us has.
MULTIFILE
In view of the 75th commemoration of the liberation of World War II, Visit Brabant asked BUas to connect the main heritage locations in the province through storytelling in order to attract more visitors.In 2015, we developed a narrative concept entitled “Crossroads. Life changing stories 40-45”. In 2016, we developed a brand guide which explains storytelling guidelines. In collaboration with Brabant Heritage and Brabant Remembers, in 2017-208, 15 meetings were organized all over the province to collect personal WWII narratives. From over 600 narratives, together with a group of historians, we selected 75 narratives. Under our guidance, these 75 narratives have been rewritten into Crossroads stories by some 20 different authors. Brabant Remembers has launched a marketing campaign and (digital and physical) experiences based on these stories. The aim is to touch visitors and local people emotionally with personal stories from the past, and to offer new ways of interacting with these stories, especially for young people.WhenThe project has been running since 2015. We currently play an advisory role in the development of the Brabant Remembers app (for example augmented reality videos), and in physical products such as the Dilemma Maze and the Stilllevens of Studio Verdult.Partners: Visit Brabant, Brabant Remembers, Erfgoed Brabant, Stichting Crossroads
Computer Vision (CV) is een tak binnen de Artificiële Intelligentie (AI) die zich bezig houdt met visuele herkenning van patronen in afbeeldingen of videos. Daarbij wordt gebruik gemaakt van diepe representatiemodellen, die gebaseerd zijn op Euclidische geometrie. Dit betekent dat deze modellen getraind zijn op basis van een vlakke geometrische representatie. In veel gevallen sluit deze representatie niet goed aan bij de echte wereld. Visuele illusies, zoals Sheppard’s “Terror Subterra”, geven aanwijzingen waar de discrepanties zitten. Bij een verplaatsing van het monster op de horizontale en verticale as in een vlakke representatie lijkt het alsof het monster van grootte veranderd, terwijl dit in werkelijkheid niet zo is: beide monsters zijn exact even groot. Een verplaatsing van een object in de echte wereld heeft zo vaak invloed op de schaal dat onze hersenen erdoor misleid kunnen worden. Recente vorderingen in CV laten de potentie zien van de toepassing van niet-Euclidische geometrie voor het leren van visuele eigenschappen. Het verschil tussen de twee is met name dat de representatieve kracht van niet-Euclidische geometrie groter is. In een niet-Euclidische representatie kan de schaal van Shepard’s monster bij verplaatsing in de ruimte op een natuurlijke manier gepresenteerd worden, waardoor het beeld consistent blijft met onze visuele perceptie ervan. In dit onderzoek willen we de impact evalueren van niet-Euclidische visuele representatiemodellen op het verzamelen, ordenen en annoteren van de data die nodig is voor het trainen van deze nieuwe diepe representatiemodellen. Dit willen we doen we aan de hand van drie CV-problemen die praktische toepassingen dienen buiten de context van de academische wetenschap: beeldmerkherkenning in reclamevideo’s (bij Alpha.one), winkelpanddetectie in gelijkhoekige (visoogobjectief) video’s (bij The Big Data Company) en visuele inspectie van de binnenkant van cilindervormige opslagtanks (bij ScanTank).
Deze top up aanvraag heeft betrekking op het project Going Circular, Going Cellulose (GC)2. In dit project hebben ontwerpers, textiel technici en onderzoekers samengewerkt om te komen tot een co creatie van duurzame textiele producten op basis van cellulosevezels. Dit heeft geleid tot een groot aantal inzichten en concepten, hoe textiel producten duurzamer gemaakt kunnen worden. De interactie tussen ontwerpers, textielbedrijven en onderzoekers is in dit project gemonitord en inzichtelijk gemaakt en beschreven. In de top-up willen we graag dit concept verder uitwerken en verspreiden onder de doelgroepen aan de hand van producten die gemaakt zijn, de invloed van de verschillende partijen op de productontwikkeling en hoe dit uiteindelijk in het project terug te zien is. Idealiter willen Saxion en artEZ, de samenwerkende hogescholen in dit project, dit wellicht presenteren tijdens de Dutch Design week (DDW) in Eindhoven (17-25 okt 2020) en in de vorm van een digitaal boekje de opgedane kennis verder verspreiden. Het is de bedoeling dat het boekje in het 1e kwartaal 2021 zal worden gepubliceerd
