Positive Energy Districts (PEDs) are a promising approach to urban energy transformation, aiming to optimize local energy systems and deliver environmental, social and economic benefits. However, their effectiveness and justification for investment rely on understanding the additional value they provide (additionality) in comparison to current policies and planning methods. The additionality perspective is not used yet in current evaluations of PED demonstrations and pilots. Therefore, this paper introduces the concept of additionality in the evaluation of PEDs, focusing on the additional benefits they bring and the circumstances under which they are most effective. We discuss the additionality of PEDs in addressing the challenges of climate neutrality and energy system transformation in three European cities that are funded by the European Commission’s H2020 Programme. It should be noted that given the ongoing status of these projects, the assessment is mainly based on preliminary results, as monitoring is still ongoing and quantitative results are not yet available. The paper discusses the drivers and barriers specific to PEDs, and highlights the challenges posed by technical complexities, financing aspects and social and legal restrictions. Conclusions are drawn regarding the concept of additionality and its implications for the wider development of PEDs as a response to the challenges of climate neutrality and energy system transformation in cities. We conclude that the additionality perspective provides valuable insights into the impact and potential of PEDs for societal goals and recommend this approach for use in the final evaluation of R&I projects involving PEDs using actual monitored data on PEDs.
DOCUMENT
Energiebeheer gericht aanpakken, Het analyseren van doelstellingen, resultaten en impacts van energie- en broeikasgasbeheersprogramma’s in bedrijven (met een samenvatting in het Nederlands): De wereldwijde uitstoot van broeikasgassen moet drastisch worden teruggebracht om de mondiale stijging van de temperatuur tot het relatief veilige niveau van maximaal 2 graden Celsius te beperken. In de komende decennia zal de verbetering van de energie-efficiëntie de belangrijkste strategie zijn voor het verminderen van de energiegerelateerde uitstoot van broeikasgassen. Hoewel er een enorm potentieel is voor verbetering van de energie-efficiëntie, wordt een groot deel daarvan nog niet benut. Dit wordt veroorzaakt door diverse investeringsbarrières die de invoering van maatregelen voor energie-efficiëntie verbetering verhinderen. De invoering van energiemanagement wordt vaak beschouwd als een manier om dergelijke barrières voor energiebesparing te overwinnen. De invoering van energiemanagement in bedrijven kan worden gestimuleerd door de introductie van programma's voor energie-efficiëntie verbetering en vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. Deze programma's zijn vaak een combinatie van verschillende elementen zoals verplichtingen voor energiemanagement; (ambitieuze) doelstellingen voor energiebesparing of beperking van de uitstoot van broeikasgassen; de beschikbaarheid van regelingen voor stimulering, ondersteuning en naleving; en andere verplichtingen, zoals openbare rapportages, certificering en verificatie. Tot nu toe is er echter beperkt inzicht in het proces van het formuleren van ambitieuze doelstellingen voor energie-efficiëntie verbetering of het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen binnen deze programma's, in de gevolgen van de invoering van dergelijke programma's op de verbetering van het energiemanagement, en in de impact van deze programma's op energiebesparing of de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. De centrale onderzoeksvraag van dit proefschrift is als volgt geformuleerd: "Wat is de impact van energie- en broeikasgasmanagement programma’s op het verbeteren van het energiemanagement in de praktijk, het versnellen van de energieefficiëntie verbetering en het beperken van de uitstoot van broeikasgassen in bedrijven?".
DOCUMENT
Contrary to most sectors, to date the tourism and aviation industries have not managed to level off greenhouse gas emissions. Moreover, effective mitigation through technological innovation or structural and behavioural change cannot be expected shortly. Airlines and tourism companies appear to use carbon offsetting as a last resort. However, offsetting is generally acknowledged as a second-best solution for mitigating emissions, after reducing energy use. This paper seeks to determine the mitigation potential of voluntary carbon offsetting by comparing public and industry awareness of climate change and aviation emissions, and attitudes to various mitigation measures with relevant online communication by 64 offset providers. Methods were a literature review and online content analyses. Overall, the gaps that were identified between awareness, attitude and actual behaviour are not bridged by provider communication. From this perspective, the mitigation potential of voluntary carbon offsetting for achieving reductions of tourism transport emissions is estimated as low. The same conclusion is reached by comparing carbon dioxide volumes of flight offsets with actual air travel emissions. Current sales of flight offsets compensate less than 1% of all aviation emissions.
MULTIFILE
