Introduction: From the patient and staff perspective, care delivery for patients experiencing a mental health problem in ambulance and emergency department (ED) settings is challenging. There is no uniform and internationally accepted concept to reflect people with a mental health problem who require emergency care, be it for, or as a result of, a mental health or physical health problem. On initial presentation to the emergency service provider (ambulance or ED), the cause of their healthcare condition/s (mental health and/or physical health) is often initially unknown. Due to this (1) the prevalence and range of underlying causes (mental and/or physical) of the patients presenting condition is unknown; (2) misattribution of physical symptoms to a mental health problem can occur and (3) diagnosis and treatment of the initial somatic complaint and cause(s) of the mental/physical health problem may be hindered.This study will name and define a new concept: 'mental dysregulation' in the context of ambulance and ED settings. Methods and analysis: A Delphi study, informed by a rapid literature review, will be undertaken. For the literature review, a steering group (ie, persons with lived experience, ED and mental health clinicians, academics) will systematically search the literature to provide a working definition of the concept: mental dysregulation. Based on this review, statements will be generated regarding (1) the definition of the concept; (2) possible causes of mental dysregulation and (3) observable behaviours associated with mental dysregulation. These statements will be rated in three Delphi rounds to achieve consensus by an international expert panel (comprising persons with lived experience, clinicians and academics). Ethics and dissemination: This study has been approved by the Medical Ethical Committee of the University of Applied Sciences Utrecht (reference number: 258-000-2023_Geurt van der Glind). Results will be disseminated via peer-reviewed journal publication(s), scientific conference(s) and to key stakeholders.
DOCUMENT
Introduction: Worldwide, there is an increase in the extent and severity of mental illness. Exacerbation of somatic complaints in this group of people can result in recurring ambulance and emergency department care. The care of patients with a mental dysregulation (ie, experiencing a mental health problem and disproportionate feelings like fear, anger, sadness or confusion, possibly with associated behaviours) can be complex and challenging in the emergency care context, possibly evoking a wide variety of feelings, ranging from worry or pity to annoyance and frustration in emergency care staff members. This in return may lead to stigma towards patients with a mental dysregulation seeking emergency care. Interventions have been developed impacting attitude and behaviour and minimising stigma held by healthcare professionals. However, these interventions are not explicitly aimed at the emergency care context nor do these represent perspectives of healthcare professionals working within this context. Therefore, the aim of the proposed review is to gain insight into interventions targeting healthcare professionals, which minimise stigma including beliefs, attitudes and behaviour towards patients with a mental dysregulation within the emergency care context. Methods and analysis: The protocol for a systematic integrative review is presented, using the Preferred Reporting Items for Systematic Review and Meta-Analysis Protocols recommendations. A systematic search was performed on 13 July 2023. Study selection and data extraction will be performed by two independent reviewers. In each step, an expert with lived experience will comment on process and results. Software applications RefWorks-ProQuest, Rayyan and ATLAS.ti will be used to enhance the quality of the review and transparency of process and results. Ethics and dissemination: No ethical approval or safety considerations are required for this review. The proposed review will be submitted to a relevant international journal. Results will be presented at relevant medical scientific conferences.
LINK
Kwetsbare thuiswonende ouderen met een acute zorgvraag worden regelmatig opgenomen in het ziekenhuis. Het voorkómen van een onnodige acute opname is belangrijk. Een acute opname leidt namelijk vaak tot negatieve uitkomsten voor ouderen, zoals het vergroten van kwetsbaarheid, lichamelijke achteruitgang en functieverlies. Uit meerdere gespreksrondes met wijkverpleegkundigen blijkt dat zij het lastig vinden om de medische urgentie van een acute zorgvraag van ouderen goed in te schatten, en zodanig over te dragen naar de huisarts, zodat deze de urgentie begrijpt en oppakt. Ambulancezorgprofessionals geven aan dat zij de medische toestand juist goed in beeld hebben, maar de ondersteuningsbehoefte bij kwetsbare oudere moeilijk in kunnen schatten en niet weten wiens verantwoordelijkheid het is om de ondersteuningsbehoefte aan over te dragen. Beide disciplines kunnen van elkaar leren. Met dit project beogen wij door ontwerpgericht onderzoek kennisuitwisseling tot stand te brengen en nieuwe toepasbare kennis en handvatten te ontwikkelen om de handelingsverlegenheid van wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals bij kwetsbare ouderen te verminderen. Hiermee dragen we bij aan het oplossen van de knelpunten in de acute zorgverlening voor kwetsbare ouderen in de thuissituatie en ondersteunen we maatschappelijke ontwikkelingen gericht op het organiseren van zorg dicht bij de patiënt. De eerste stap van het plan van aanpak is om knelpunten en oorzaken verder in kaart te brengen, met behulp van een PRISMA-analyse van echte ‘vastgelopen’ casuïstiek van kwetsbare ouderen met een acute zorgvraag. Vervolgens worden instrumenten in kaart gebracht via een rapid literatuurreview, aangevuld met via een enquête verkregen gegevens onder professionals in Nederland. Deze informatie wordt verwerkt in een drietal ontwerpsessies, waarbij handvatten voor wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals in co-creatie worden ontwikkeld. Vervolgens worden deze handvatten in een pilot getest op haalbaarheid. Met deze uitkomsten worden handvatten zo nodig aangepast en vervolgens verspreid onder betrokken professionals via diverse kanalen, kennissessies en in het HBO-onderwijs opgenomen.
De bereikbaarheid en beschikbaarheid van de ambulancezorg staat onder druk. Een belangrijke ingangsklacht van de mensen die 112 bellen is een kortdurende bewusteloosheid. Als deze bewusteloosheid het gevolg is van een verminderde bloedtoevoer in de hersenen noemen we het syncope. Syncope kan onschuldig of ernstig van aard zijn. De risico-inschatting en besluitvorming bij patiënten met syncope in de ambulancezorg is complex. Ambulanceprofessionals moeten in een kort tijdsbestek en onder hoge druk, met veel onderliggende informatie en onzekerheden risico’s inschatten en besluiten of een patiënt ingestuurd moet worden naar de spoedeisende hulp. Bij twee-derde van de ingestuurde syncope patiënten blijkt het niet ernstig te zijn. Twee HAN lectoraten ontwikkelden praktische en onderbouwde handvatten voor de praktijk (RAAK.PUB05.017 en RAAK.IMP.01.036). Deze zijn sinds juli 2022 onderdeel van de landelijke werkwijze. In vervolg hierop heeft de praktijk de lectoraten gevraagd om te kijken of de inzet van digitale- en informatietechnologie, specifiek generatieve kunstmatige intelligentie (AI) op basis van Large Language Models (LLM), hen nog verder kan ondersteunen bij het inschatten van risico’s en besluiten maken bij patiënten met syncope in de ambulancezorg. Deze KIEM-aanvraag is een proof of concept studie. We onderzoeken in hoeverre generatieve AI op basis van LMM technisch goed tekstbestanden kan analyseren op belangrijke medische- en omgevingsfactoren bij patiënten met een syncope. We kiezen voor een pilot concurrente validatiestudie door kwalitatieve tekstanalyse, in combinatie met aanvullende focusgroepinterviews voor de interpretatie van de uitkomsten. Voor de pilot concurrente validatiestudie gebruiken we tekstbestanden uit de Safe End studie. De eerdere analyse van deze tekstbestanden uit de Safe End studie fungeert als de gouden standaard. Zo wordt de validiteit van de generatieve AI-analyse op basis van LMM vastgesteld. In focusgroepinterviews bespreken we de impact en ethische aspecten van de bevindingen voor de praktijk, wetenschap, onderwijs en de (door)ontwikkeling van beslissingsondersteuningsinstrumenten voor de toekomst.
De zorg voor psychisch ontregelde patiënten die somatische spoedzorg nodig hebben is in de praktijk vaak suboptimaal, omdat de primaire focus van die spoedzorg vooral op somatische klachten ligt. Hierdoor krijgt deze kwetsbare groep patiënten niet altijd de zorg die zij nodig hebben, waardoor behandeling van psychische klachten onnodig wordt uitgesteld en de kans op escalaties toeneemt.
