In this chapter, we first summarise the findings from the country chapters on the multiple meanings of SA, documenting terms, translations and contrasting understandings between citizens and public officials. Second, we highlight how civil mobilisation tends to be cyclical over time and is often mediated by brokers. Strategies to spur stakeholders into action rely on a delicate balance of both collaboration and confrontation. Third, we examine the responses from authorities to SAIs, finding that reactions are uneven and that all civic innovators fear appropriation or co-optation by officials. Fourth, we assess overall outcomes of Arab SAIs and highlight that the transformative potential of SAIs exists especially at municipal level, if four conditions for success are present (trust, proximity, endorsement, evaluation). We also point out that the actual outcomes of SAIs in Arab societies have, so far, been limited due to design deficiencies (emphasising short-term objectives and limited context sensitivity) or because of officials’ resistance in active or passive forms. We characterise SAIs as a discursive action format that is best understood with a relational approach to power. In a final section, we formulate recommendations for activists, officials and donors on how to make SAIs more effective.
MULTIFILE
tIn this study we aimed to identify genes that are responsive to pertussis toxin (PTx) and might eventu-ally be used as biological markers in a testing strategy to detect residual PTx in vaccines. By microarrayanalysis we screened six human cell types (bronchial epithelial cell line BEAS-2B, fetal lung fibroblastcell line MRC-5, primary cardiac microvascular endothelial cells, primary pulmonary artery smooth mus-cle cells, hybrid cell line EA.Hy926 of umbilical vein endothelial cells and epithelial cell line A549 andimmature monocyte-derived dendritic cells) for differential gene expression induced by PTx. Imma-ture monocyte-derived dendritic cells (iMoDCs) were the only cells in which PTx induced significantdifferential expression of genes. Results were confirmed using different donors and further extendedby showing specificity for PTx in comparison to Escherichia coli lipopolysaccharide (LPS) and Bordetellapertussis lipo-oligosaccharide (LOS). Statistical analysis indicated 6 genes, namely IFNG, IL2, XCL1, CD69,CSF2 and CXCL10, as significantly upregulated by PTx which was also demonstrated at the protein levelfor genes encoding secreted proteins. IL-2 and IFN- gave the strongest response. The minimal PTx con-centrations that induced production of IL-2 and IFN- in iMoDCs were 12.5 and 25 IU/ml, respectively.High concentrations of LPS slightly induced IFN- but not IL-2, while LOS and detoxified pertussis toxindid not induce production of either cytokine. In conclusion, using microarray analysis we evaluated sixhuman cell lines/types for their responsiveness to PTx and found 6 PTx-responsive genes in iMoDCs ofwhich IL2 is the most promising candidate to be used as a biomarker for the detection of residual PTx.
DOCUMENT
The Middle East and North Africa region has been absent form stocktaking exercises on social accountability initiatives (SAI), an umbrella term to designate citizen-led tools aimed at socio-political change. We argue that this sidelining is unwarranted, given the proliferation of participatory governance initiatives, civic associations and popular mobilisation in Arab societies after 2011. Whereas the struggle for improved accountability in the Arab world remains under-researched, analysis of authoritarian regime tactics has proliferated. The fact is, however, that many Arab societies have experimented with mechanisms to apply political pressure on corrupt elites while international donors have launched diverse SAIs, including community score cards and participatory and gender-responsive budgeting initiatives. In this chapter, we first identify this double gap: not only has the literature on SAIs overlooked the MENA region but scholarship on the Middle East has largely failed to recognise initiatives launched across the region over the past decade as SAIs. Then, we aim to address the blind spot of Arab SAI’s as pathways towards improved governance. Finally, we present an overview of extant literature and introduce a set of four research questions to better understand what social accountability means for people on the ground. These questions focus on the various meanings of social accountability (musā’ala vs muhāsaba), its modes of mobilisation, the responses from authorities to such initiatives and their overall outcomes.
MULTIFILE
Circulair ondernemen wordt in toenemende mate gezien als het antwoord op de groeiende schaarste aan grondstoffen en bijbehorende prijsstijgingen. Dit ervaren ook de bedrijven in de staalbouwketen die deelnemen aan het project ‘Hoger op de ladder’. Hoewel staal al voor nagenoeg 100% gerecycled wordt willen de bedrijven in dit project circulariteit naar een hoger niveau brengen door de stap te zetten van recycling naar hergebruik. Hierdoor komt staal hoger te staan op de Ladder van Lansink en krijgt staal een hogere en betere positie in de afvalhiërarchie. De bedrijven in de staalbouwketen signaleren echter nog veel belemmeringen waardoor hergebruik van staal nog onvoldoende plaatsvindt. Zo is veel informatie aanwezig in het staalbouwnetwerk van de bedrijven maar wordt deze zeer beperkt gedeeld en wordt maar beperkt samengewerkt. Uit de gesprekken die in de periode 2014 tot en met voorjaar 2016 zijn gevoerd met bedrijven in de staalbouwketen, de Koninklijke Metaalunie en de Vereniging Bouwen met Staal, blijkt dat er verschillende knelpunten zijn die hergebruik van staal bemoeilijken: 1. De verschillende ketenpartners denken met name vanuit hun eigen doelen, ambities en mogelijkheden en niet vanuit een algehele ketenbenadering van circulariteit; 2. omdat de uitgangspunten van circulariteit niet goed passen in de huidige inkoopstrategieën wordt beschikbare informatie (bijvoorbeeld over kwaliteitsindicatoren) niet gedeeld tussen partners, 3. met als gevolg dat het businessmodel voor de keten en verdienmodel voor de bedrijven voor circulair ontwerp nog onduidelijk en onzeker is. Om een antwoord te formuleren op deze vragen heeft het Expertisecentrum Sustainable Business van Avans Hogeschool in samenwerking met de projectpartners; 12 bedrijven in de staalbouwketen (waarvan 2 grootbedrijf), TU Delft, de Vereniging Bouwen met Staal en de Koninklijke Metaalunie een onderzoeksproject gedefinieerd. Tijdens de vraagarticulatie is focus aangebracht door het onderzoek te richten op (kantoor)gebouwen omdat hier relatief veel staal wordt gebruikt. De onderzoeksvraag luidt: “Hoe kan binnen de staalbouwketen de realisatie van kantoorgebouwen zo worden vormgegeven dat het leidt tot meer hergebruik van staal?” Om de voorwaarden voor informatiedeling en samenwerking in de keten inzichtelijk te maken, hebben de partners gekozen voor een verkennend onderzoek waarbij alle partners en relevante (keten)relaties worden betrokken. Dit moet resulteren in een model voor circulariteit in de staalbouwketen, dat als testcasus onderzocht wordt bij bedrijven. Gedurende het gehele onderzoeksproject vindt terugkoppeling plaats van praktijkkennis naar het HBO-onderwijs. Dit projectvoorstel sluit naadloos aan bij de doelstellingen van het landelijke onderzoeks- en projectenprogramma ‘Circulaire Metaalketen’ dat onder aansturing van de Koninklijke Metaalunie in 2013 is gestart. De resultaten van dit project zullen onder andere via dit programma breder worden verspreid waardoor het project een sterke doorwerking krijgt.
