It’s late April 2022 in Bologna and we meet in Franco’s apartment. He shows me his collection of collages he produced in the Covid period, his art therapy to fight off depression. The paintings can be found here and there online, exhibited under the pseudonym Istubalz. We’ve come together to discuss his latest book, The Third Unconscious: The Psychosphere in the Viral Age (published in English by Verso, translated by Bifo himself into Italian). The message of this short book is simple: we urgently need to engage with the future of psychoanalysis. The discovery of the unconscious in the eighteenth and nineteenth century resulted in the founding of psychoanalysis as both a therapy and tool for cultural analysis. Later, of course, it became an industry. In response to the emphasis of its founding fathers on denial and sublimation, the second mode of the unconscious, associated with Lacan and even more so Deleuze and Guattari, stressed the element of production. For them, the unconscious is not a theater but a factory. Fifty years into this probing of the liberation of desire, Berardi proposes a new angle: a third unconscious that circles around an understanding of the social dimension of the mind, in a world that is no longer focused on growth and (schizo-)productivity but on extinction and degrowth. Berardi calls for the development of new critical concepts that can help us to understand today’s spectrum of emotional attention. We must practice “riding the dynamic of disaster,” which he calls an accurate description of “our mental condition during the current earthquake, which is also a heart-quake and a mind-quake.” The seamless transition from Covid into the war in Ukraine reinstates the collapse of the bio-info-psycho circuit under the weight of the “stack of crises” (my term), the succession of catastrophic events. There’s a deeply unsettling and often profoundly depressing inevitably lurking about this atmosphere of accumulating disaster: the all-too-real sense that life is on the brink of total collapse and imminent disaster.
LINK
Cahier #2 describes a series of design probes that explored cooperative area development in the Amsterdam brownfield redevelopment site of Buiksloterham. These probes were tailored to investigate specific aspects of ‘hackable citymaking’: collaborative practices between different stakeholders, where new media technologies are employed to open up urban institutions and infrastructures to systemic change, in the public interest.
Over many years we’ve been looking at the emergence of “organized networks” as an alternative concept that could counter the social media platform a priori of gathering (and then exploiting) “weak links.”[1] Organized networks invent new institutional forms whose dynamics, properties, and practices are internal to the operational logic of communication media and digital technologies. Their emergence is prompted, in part, by a wider social fatigue with and increasing distrust of traditional and modern institutions such as the church, political party, firm, and labour union, which maintain hierarchical modes of organization. While not without hierarchical tendencies (founders, technical architectures, centralized infrastructures, personality cults), organized networks tend to gravitate more strongly toward horizontal modes of communication, practice, and planning.
MULTIFILE
De veranderingen die op ons afkomen, bijvoorbeeld digitalisering en de energietransitie, brengen vragen en onzekerheid met zich mee over de toekomst. Hoe kunnen we die toekomst begrijpen en ermee omgaan Een ontwerpende aanpak voor toekomstverkenningen kan helpen.Doel Hoe kunnen organisaties toekomstverkenningen verbinden met adaptief anticiperend handelen in het heden om betekenisvol te innoveren in de huidige veranderlijke wereld? Het onderzoek draagt bij aan de kennisontwikkeling over adaptieve organisaties. Ook worden er tools ontwikkelt voor de praktijk. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afloop vind je hier de resultaten. In de praktijk De inspiratie voor dit onderzoek ontstond tijdens een aantal toekomstverkenningen waarin de ontwikkeling van future probes centraal stonden: Future Health Battle in 2014, Urban Futures Lab in 2015 en Healthy Inclusive City Challenge 2016. Tijdens meerdaagse interactieve programma’s werkten teams met o.a. studenten en beleidsmakers samen aan provocatieve “wat als” -vraagstukken. Deze werden omgezet in visuele ‘probes’; verbeeldingen die een concrete impressie geven van een mogelijke toekomst. Probes zijn vaak speculatieve producten of diensten, maar zonder de intentie om ze in productie te nemen. Ze bieden de mogelijkheid om te leren van de toekomst door discussies te voeren met betrokkenen over de (on)wenselijkheid van dit soort toekomstige ontwikkelingen. De onderzoeken leveren altijd inzichten op in waarden en drijfveren. Download de volgende publicaties voor een indruk en overzicht van Urban Futures Lab en Future Health battle. Download publicatie Urban Futures lab Download publicatie Future Health Battle Bekijk ook de video's voor een sfeerimpressie. Video Urban Futures lab Video Healthy Inclusie City Challenge Looptijd 01 april 2019 - 01 april 2023 Aanpak Future probing zet verbeeldingskracht en systemisch ontwerpen zodanig in dat betrokkenen van een innovatievraagstuk mogelijke toekomsten daadwerkelijk ervaren. Met deze ervaring en bijbehorende inzichten, kunnen innovaties in het heden betekenisvoller worden vormgegeven. We gaan onderzoeken hoe deze complexe processen precies werken. Nieuws Jezelf lokaal verwarmen in plaats van je hele huis stoken Probing duurzame warmtevoorziening ten behoeve van energietransitie in samenwerking met Energie U en studenten Communicatie en Multimedia Design. HU Studenten Future lab presenteren de toekomst Probing the future is een onderwijsmodule bij de opleiding Communicatie en Multimedia Design. The Future is Calling - Werken, leren en mobiliteit Vervolg op het probing traject met Ministerie I&W omtrent toekomst van (non-)mobiliteit. Van inzichten naar inspiratie naar concrete experimenten Resultaat van dit vervolg traject: near future experimenten. De mobiele toekomst in beeld gebracht Probing the future of mobility in samenwerking met Ministerie I&W, studenten minor Co-design. Studenten ontwerpen amfibisch huis Amfibisch zelfvoorzienend wonen als NL overstroomt, studenten werktuigbouwkunde, technische bedrijfskunde en elektrotechniek. Verslag Community Meeting 3 - Smart Urban Mobility Toekomst van mobiliteit op Utrecht Science Park in samenwerking met Community Smart Urban Mobility van CoE SSC. Het boek Smart Sustainable Cities is uit Caroline Maessen en Marieke de Roos schreven samen een hoofdstuk.
TechForFuture en SRON hebben elkaar gevonden op het onderzoeksterrein van de nanotechnologie. SRON is het Nederlands Instituut voor Ruimtevaartonderzoek, een van de acht NWO-instituten, gespecialiseerd in hoogwaardig, fundamenteel onderzoek op het snijvlak van space-technologie, ruimte-instrumentarium en de enabling technologieën. TechForFuture (TFF) is het Centre of Expertise HTSM-Oost, een samenwerking van Saxion en Windesheim, voor praktijkgericht onderzoek binnen het kennisterrein van de Hightech Systemen en Materialen. Door de samenwerking tussen TFF en SRON ontstaat een doorlopende kennislijn van fundamenteel naar toepassingsgericht en wordt de interactie tussen fundamenteel en toepassing in het mkb versterkt. Deze samenwerking krijgt vorm in de persoon van Aleksandar Andreski, die als gezamenlijk onderzoeker actief zal zijn bij zowel TFF als SRON. Zijn opdracht is de praktijkgerichte valorisatiekennis van TFF te verbinden met de fundamentele kennis en ervaring van SRON, om zo een brug te slaan tussen nieuwe technologie, inclusief de praktijk van de engineering uit het ruimteonderzoek en praktijktoepassing in en met het mkb.
Dit project beoogt de toekomst als kompas te gebruiken en te verbinden met handelen in het heden. Een transmediale toolkit wordt hiervoor ontwikkeld die ontwerpgericht toekomstdenken met stakeholders in een maatschappelijk vraagstuk faciliteert. Een vraagstuk waarop de toolkit wordt toegepast in dit project is de energietransitie in de gebouwde omgeving. Doel Doel van dit project is de onderzoeksmethode door te ontwikkelen in een toekomstbestendige, elkaar versterkende online en offline vorm (transmediale toolkit), die stakeholders rondom een maatschappelijk vraagstuk faciliteert om toekomstdenken te gebruiken om tot radicale, breed gedragen innovaties te komen. Relevantie en impact De beroepspraktijk vraagt om methoden die participatie bij wijkgerichte energietransitie koppelen aan andere maatschappelijke opgaven. Er wordt gezocht naar manieren om de energietransitie te verbinden met werken aan een duurzame leefomgeving, ook door bewoners zelf. Er is behoefte om los te komen van het korte termijn denken. De uitdaging daarbij is om mogelijke toekomsten te verbinden met handelen in het heden, zodat we tot radicale vernieuwing komen. Aanpak De meeste methoden voor visievorming extrapoleren lineair het verleden via het heden naar de toekomst. ‘Probing the future’ breekt met die continuïteit door een sprong in de verre toekomst te nemen. Verbeeldingskracht, reframing en speculatief ontwerpen worden ingezet om een spectrum van mogelijke toekomsten voorstelbaar te maken. Resultaten Een hybride (online/offline) toolkit die te gebruiken is in het onderwijs en in organisaties, en in processen waarbij ook non-professionals betrokken worden. De tool wordt intergenerationeel inzetbaar, zodat studenten samen met (non)professionals uit verschillende leeftijdscategorieën van elkaar kunnen leren. Instrumenten in de toolkit richten zich op: Onderzoeken van vroege signalen van verandering met betrekking tot het vraagstuk: Ontwikkelen alternatieve toekomstscenarios; Bouwen van probes: interactieve en ervaarbare visualisaties van toekomstscenario’s die uitnodigen tot dialoog; Analyseren van reacties en inzichten uit de dialoog; Formuleren van praktische experimenten in de nabije toekomst om te ‘prikken in het systeem’. Looptijd 01 december 2020 - 30 november 2021 Relatie onderzoek, praktijk en onderwijs Als strategisch ontwerpdenkers bij de Hogeschool Utrecht (HU) gebruiken we dit toekomstdenken al langer als onderzoeksmethode om complexe vraagstukken samen met overheden, burgers en andere relevante organisaties in beweging te krijgen en in het onderwijs leiden we studenten Communicatie en Multimedia Design erin op. Cofinanciering Het onderzoek wordt gefinancierd door de NWO. Dossiernummer: KIEM.K20.01.037 Meer informatie
