Zoekresultaten

Slimmer én samen op weg naar toekomstbestendige zorg

Geriatrische revalidatie: Lectorale rede Marije Holstege Inspiratie uit de praktijk Mijn interesse voor de geriatrische revalidatie is gewekt toen ik als fysiotherapeut aan het werk ging in verpleeghuis De Noordse Balk in Wormerveer. Daar zag ik de grote uitdagingen die gepaard gaan met de groep kwetsbare ouderen die na een meestal acute opname in het ziekenhuis vanwege een beroerte, gebroken heup of achteruitgang van functioneren, gaan revalideren om weer terug naar huis te kunnen. Dit doen zij onder begeleiding van een team van professionals met verschillende expertises. De ervaringen die ik heb opgedaan en de voorbeelden uit de praktijk inspireren mij nog steeds in mijn huidige werk als onderzoeker. Bijzonder lectoraat Geriatrische revalidatie Het bouwen aan het praktijkonderzoek in de geriatrische revalidatie en de al bestaande samenwerkingen tussen Omring en Hogeschool Inholland maakten dat er ook een gezamenlijke ambitie was om een bijzonder lectoraat in te stellen voor geriatrische revalidatie. De leeropdracht richt zich op het optimaliseren van de geriatrische revalidatie door het slimmer (met innovatieve interventie én door inzet digital health) en het samen door ontwikkelen naar toekomstbestendige zorg. Dit om de best mogelijk passende zorg te kunnen geven samen met de professionals, revalidanten en hun naasten. Ik ben er trots op dat Omring deze leerstoel heeft ingesteld in samenwerking met Hogeschool Inholland en het daarmee mogelijk maakt om de onderzoekslijnen binnen deze leerstoel verder te verstevigen. Dit doe ik door een bijdrage te leveren aan de verbinding tussen onderzoek, praktijk en onderwijs. Ik krijg vaak de vraag wat een lector eigenlijk doet. Een lector doet praktijkgericht onderzoek naar vraagstukken uit de praktijk om te achterhalen wat oorzaken zijn en mogelijke oplossingen. Dit om bij te dragen aan het verder optimaliseren van geriatrische revalidatie, zelfredzaamheid en eigen regie van revalidanten en naasten, professionalisering van studenten, docenten en professionals van Hogeschool Inholland en Omring. En daarbij ook landelijk deze kennis te delen. Door deze samenwerking kunnen we het onderwijs en de studenten structureel verbinden aan relevante praktijkgerichte vraagstukken. Dit doe ik zeker niet alleen, maar met een heel team van onderzoekers binnen het lectoraat; we noemen dit de kenniskring. De onderzoekers in de kenniskring doen naast het werk in de praktijk onderzoek. Ze doen dit samen met studenten, die onderzoek- en innovatieopdrachten uitwerken, samen met gedreven professionals uit de praktijk én in samenwerking met docenten, collega-lectoren en externe onderzoekspartners. Vooral het samen doen maakt dit werk ontzettend leuk. Aan het eind van mijn rede kom ik terug op hoe die samenwerking eruitziet.

Onderzoek naar transmurale zorg voor kwetsbare oudere cardiologische patiënten Cardiologische Zorgbrug van start

In de Cardiologische Zorgbrug wordt het effect van een combinatie vancase management, disease management en hartrevalidatie tijdens en naziekenhuisopname onderzocht bij kwetsbare oudere cardiologische patiënten omheropname en overlijden te voorkomen. Voor deze multicenter gerandomiseerdestudie, die op 1 juni 2017 van start is gegaan, worden vijfhonderd personen uit deze patiëntengroep geïncludeerd in vijf verschillende ziekenhuizen.

Samenwerken voor kinderen en jongeren

De onderzoeksvragen die we met de vragenlijst wilden beantwoorden, waren: Hoe ervaren en waarderen de verschillende professionals, die werkzaam zijn binnen Heliomare onderwijs, de dienst Ambulante Begeleiding en Heliomare revalidatie, de samenwerking met collega's die eenzelfde functie/taak vervullen én de samenwerking met collega's die werkzaam zijn vanuit een andere discipline? Welke aspecten vinden zij belangrijk bij het samenwerken? Welke vaardigheden (competenties) vinden zij belangrijk bij het samenwerken? Verreweg de meeste respondenten vinden het belangrijk dat de collega's met wie zij samenwerken "het belang van de leerling vooropstellen" en dat zij "deskundig zijn". Het lijkt de moeite waard met elkaar te verkennen wat men precies bedoelt met het centraal stellen van de leerling en hoe men dit wil operationaliseren in het dagelijks werk. Welke rol zien betrokkenen hierbij weggelegd voor de leerling? De respondenten hebben aangegeven dat alle dertig competenties die hen voorgelegd zijn, belangrijk zijn om te komen tot een effectieve samenwerking met collega's uit andere disciplines. Echter, uit hun antwoorden kunnen we afleiden dat, wanneer ze gedwongen zijn een keuze te maken, zij toch bepaalde competenties zwaarder laten wegen dan andere.

De Cardiologische Zorgbrug

Participatiesamenleving: naasten direct betrekken bij de revalidatie

In de troonrede van 17 september 20131 werd gesteld dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. ‘Wanneer mensen zelf vorm geven aan hun toekomst, voegen zij niet alleen waarde toe aan hun eigen leven, maar ook aan de samenleving als geheel’, werd er als uitleg aan toegevoegd. Een participatiesamenleving is een samenleving waarin iedereen die dat kan verantwoordelijkheid neemt voor zijn of haar eigen leven en omgeving, zonder hulp van de (landelijke) overheid. Deze verandering zal ervoor zorgen dat het beroep op professionele hulp afneemt; van gezinsleden, familie, vrienden en buren wordt een grotere bijdrage verwacht

The influence of partners on successful lifestyle modification in patients with coronary artery disease

Background: Marital status is associated with prognosis in patients with cardiovascular disease (CVD). However, the influence of partners on successful modification of lifestyle-related risk factors (LRFs) in secondary CVD prevention is unclear. Therefore, we studied the association between the presence of a partner, partner participation in lifestyle interventions and LRF modification in patients with coronary artery disease (CAD). Methods: In a secondary analysis of the RESPONSE-2 trial (n = 711), which compared nurse-coordinated referral to community-based lifestyle programs (smoking cessation, weight reduction and/or physical activity) to usual care in patients with CAD, we investigated the association between the presence of a partner and the level of partner participation on improvement in >1 LRF (urinary cotinine <200 ng/l, ≥5% weight reduction, ≥10% increased 6-min walking distance) without deterioration in other LRFs at 12 months follow-up. Results: The proportion of patients with a partner was 80% (571/711); 19% women (108/571). In the intervention group, 48% (141/293) had a participating partner in ≥1 lifestyle program. Overall, the presence of a partner was associated with patients' successful LRF modification (adjusted risk ratio (aRR) 1.93, 95% confidence interval (CI) 1.40-2.51). A participating partner was associated with successful weight reduction (aRR 1.73, 95% CI 1.15-2.35). Conclusion: The presence of a partner is associated with LRF improvement in patients with CAD. Moreover, patients with partners participating in lifestyle programs are more successful in reducing weight. Involving partners of CAD patients in weight reduction interventions should be considered in routine practice.