Orthopedagogen Sarah Torenstra-Brinkers en Sofie Sergeant gaan in gesprek met leerlingen en ouders, en voeren een voorzichtige verkenning rondom het dilemma: leiden we ‘hoogbegaafde kinderen’ het beste op in settings waar diversiteit troef is, of juist in aparte settings? De term ‘hoogbegaafdheid’ wordt onder de loep genomen, alsook het waarom van het label. Vervolgens staan de auteurs – samen met diverse stakeholders – stil bij wat de leerlingen nodig versus te bieden hebben. Tot slot wordt er samen nagedacht over: wat kan ons huidig onderwijs leren van het onderwijs aan kinderen die hoogbegaafd worden genoemd? En, wat zou de rol van orthopedagogen kunnen zijn in dit proces?
DOCUMENT
Binnen dit onderzoek is gekeken of het mogelijk is het creatieve denkproces van een hoogbegaafde leerling inzichtelijk te maken voor de leerkracht door middel van het spelen van een digitale game
DOCUMENT
Het accent van diagnostiek in het onderwijs is de laatste jaren verschoven van 'meten om het weten' naar diagnostiek die moet bijdragen aan optimaal handelen. In het hoofdstuk wordt aangegeven hoe vanuit de visie van oplossingsgericht werken met leerlingen in het basisonderwijs kan worden gewerkt en wat dit betekent voor: het herkennen van hoogbegaafde leerlingen, de eventuele diagnostiek, de begeleiding van leerlingen, de samenwerking binnen scholen en het betrekken van de omgeving bij dit proces.
DOCUMENT
Er wordt aangegeven hoe er vanuit de oplossingsgerichte benadering met hoogbegaafde leerlingen in het basisonderwijs gewerkt kan worden en wat dit kan betekenen voor: het herkennen van een hoogbegaafde leerling de eventuele diagnostiek van hoogbegaafdheid de begeleiding van leerlingen de samenwerking binnen scholen het betrekken van de omgeving bij dit proces.
DOCUMENT
In Signaal 59 stond ‘Een leven lang nieuwsgierig’, het eerste deel van 2 artikelen over nieuwsgierigheid. In deel twee, ‘Nieuwsgierigheid als geheim wapen’ wordt stilgestaanl bij: 1. Nieuwsgierigheid als persoonskenmerk van hoogbegaafden. 2. Factoren die nieuwsgierigheid kunnen beperken. 3. Praktische tips om nieuwsgierigheid te prikkelen. 4. Waarom nieuwsgierigheid een (geheim) wapen is.
DOCUMENT
Short article in Dutch on the concept of 'excellence' in music education
DOCUMENT
Dit onderzoeksinstrument heeft als doel om de (ervaren)interprofessionele samenwerking tussen onderwijs- en jeugdhulpprofessionals in kaart te brengen. Interprofessioneel samenwerken is belangrijk om leerlingen met een ingewikkelde zorgvraag goed te ondersteunen, zowel op beleids- als uitvoeringsniveau. Interprofessioneel samenwerken is een vorm van samenwerking waarbij professionals met diverse achtergronden gezamenlijk zorg dragen voor de ondersteuning van leerlingen. Met ‘diverse achtergronden’ wordt gedoeld op een professional van een andere sector (onderwijs / jeugdhulp) dan waar u zelf werkzaam in bent. Het gaat om een samenwerking waarin met en van elkaar geleerd wordt.Met behulp van een Q-sort wordt in kaart gebracht wat de balans is tussen ervaren knelpunten en succesfactoren in de interprofessionele samenwerking. Door kaartjes met onderwerpen te sorteren, wordt duidelijk waar de persoonlijke prioriteiten liggen. Omdat u moet nadenken over de mate waarin u de tekst op het kaartje als een knelpunt of succesfactor ervaart en daarin keuzes moet maken, wordt u zich meer bewust van de samenwerking in uw eigen praktijk. De q-sorteringen van een heel team of netwerk geven aanwijzingen om de praktijk (samen) een impuls te geven.
DOCUMENT
Als het vervolgonderwijs dichterbij komt is de spanning tussen school en ouders vaak helemaal te snijden. De selectiedruk is zeer voelbaar. Veel leraren ontlopen liever het lesgeven in de 8e groep omdat daar de problemen met ouders het grootst zijn. Zij hebben vaak medelijden met kinderen die een slechte CITO-score halen. Thuis wordt dat als een drama beschouwd, een klap in het gezicht van het gezin en een krenking van de ambities van de ouders. De relatie tussen leraren en sommige ouders verloopt wel eens moeizaam. Het scala loopt van overbetrokken moeders tot verwaarlozende ouders die zich niet geroepen voelen zich met het schoolse leven van hun kinderen te bemoeien. Ook zijn er soms dreigementen, klaagzangen en intimidaties (ik ben een persoonlijke vriend van de inspecteur). Iedere ouder vraagt om een eigen benadering. De ene vader treedt agressief op, de volgende weet alles beter, de derde interesseert het niet. De ene moeder klaagt snel over achterblijvende prestaties, de andere wijkt niet van de zijde van haar dochter. Leraar zijn zou zo mooi zijn, als kinderen geen ouders hadden, klaagt menig leraar.
DOCUMENT
