In de maanden juli-december 2016 is door het lectoraat OER van Fontys Hogeschool ICT een onderzoek uitgevoerd om de volgende vraag te kunnen beantwoorden: Wat leidt tot c.q. is nodig voor een brede adoptie van delen van open leermaterialen en online cursussen en hergebruiken van open leermaterialen en cursussen door docenten in het bekostigde hoger onderwijs in Nederland? Bij 4 universiteiten en 6 hogescholen zijn totaal 55 semi-gestructureerde interviews afgenomen met docenten, bestuurders en ondersteuners. Onderwerpen die tijdens de interviews aan bod kwamen betroffen ambities met onderwijs, beleid, opvattingen over openheid in het onderwijs, motieven voor delen en hergebruiken, ervaringen met delen en hergebruiken, hindernissen die werden ondervonden, noodzakelijke randvoorwaarden en invloeden die geïnterviewden vanuit hun omgeving ervaren. Analyse van de interviews gaf de volgende resultaten: 1. Praktijken van delen en hergebruiken zijn erg divers qua openheid. Lang niet altijd zijn gedeelde leermaterialen toegankelijk voor iedereen, vaak ontbreekt een open licentie en processen als copyright clearing vinden niet altijd plaats; 2. Delen en hergebruiken van leermaterialen (al dan niet volledig open) gebeurt veel. Hierbij wordt vooral het bereiken van een hogere kwaliteit campusonderwijs nagestreefd; 3. Feedback op gedeelde materialen is cruciaal voor de motivatie van docenten om structureel materialen te delen; 4. Structureel delen en hergebruik binnen een instelling heeft meer kans van slagen wanneer het gekoppeld wordt aan andere beleidsthema’s zoals internationalisatie of aan onderwijsinnovaties zoals invoeren van blended leren; 5. Bij een aantal instellingen is sprake van zich ontwikkelend beleid op het gebied van open delen en hergebruiken van leermaterialen; 6. Docenten zijn onvoldoende bekend met aanwezigheid danwel inhoud van beleid; 7. De autonomie van de docent in het bepalen om met delen en hergebruiken aan de slag te gaan wordt als cruciaal gezien en als zodanig herkend en erkend, zowel door bestuur als door docenten zelf; 8. Delen en hergebruiken moeten uiteindelijk ten goede komen aan de student of een positief effect hebben op de efficiency van het onderwijs. Of en hoe dat daadwerkelijk gerealiseerd moet worden, is vaak nog niet duidelijk; 9. Docenten geven aan dat stimulering in termen van geld, tijd en ondersteuning essentieel is voor hen om tot structureel gedrag van delen en hergebruiken te komen. Tevens moeten voor hen de antwoorden op de what’s in it for me vraag duidelijk zijn; 10. Publiceren van MOOC’s wordt ervaren als een versneller voor de adoptie van open delen van materialen en cursussen binnen een instelling; 11. Acceptatie van open delen en hergebruiken op instellingsniveau, zich uitend in beleid dat vertaald is naar concrete activiteiten en richtlijnen, beïnvloedt brede adoptie ervan door docenten positief. Op basis van deze resultaten zijn de volgende aanbevelingen geformuleerd om brede adoptie van open delen en hergebruiken te realiseren binnen een instelling: 1. Maak de meerwaarde van open delen en hergebruiken duidelijk aan docenten; 2. Zorg bij deze verandering van de beeldvorming rondom open delen en hergebruiken bij docenten voor ondersteuning vanuit de instelling: op ICT-gebied, juridische en onderwijskundige aspecten, facilitering in tijd, aanwezigheid van een veilige experimenteerruimte en een ondersteunende infrastructuur; 3. Formuleer op faculteits-, instituuts- en instellingsniveau beleid op het gebied van open delen en hergebruiken dat de activiteiten die onder aanbeveling 1 en 2 genoemd worden mogelijk maakt; 4. Koppel beleid inzake open delen en hergebruiken aan andere thema’s van onderwijsvernieuwing of aan thema’s als internationalisering.
LINK
The Netherlands has approximately 220,000 industrial accidents per year (with 60 people who die). That is why every employer is obliged to organize company emergency response (BHV), including emergency response training. Despite this, only one-third of all companies map out their occupational risks via a Risk Inventory & Evaluation (RI&E) and the share of employees with an occupational accident remains high. That is why there is continuous innovation to optimize emergency response training, for example by means of Virtual Reality (VR). VR is not new, but it has evolved and become more affordable. VR offers the possibility to develop safe realistic emergency response simulations where the student has the feeling that they are really there. Despite the increase in VR-BHV training, little research has been done on the effect of VR in ER training and results are contradictory. In addition, there are new technological developments that make it possible to measure viewing behavior in VR using Eye-Tracking. During an emergency response training, Eye-Tracking can be used to measure how an instruction is followed, whether students are distracted and observe important elements (danger and solutions) during the simulation. However, emergency response training with VR and Eye-Tracking (interactions) does not exist. In this project, a prototype is being developed in which Eye-Tracking is incorporated into a VR-BHV training that was developed in 2021, in which emergency situations such as an office fire are simulated (the BHVR application). The prototype will be tested by means of an experiment in order to partly answer the question to what extent and in what way Eye-Tracking in VR offers added value for (RI&E) emergency response training. This project is therefore in line with the mission-driven innovation policy 'The Safety Professional' and helps SMEs that often lack resources and knowledge for research into the effectiveness of innovative technologies in education/training. The project will include a prototype, a production report and research article, and is open to new participants when writing a larger application about the application and effect of VR and Eye-Tracking in emergency response training.
In 2017, renowned Prof Kate Raworth from Oxford University and Amsterdam University introduced Doughnut Economics, an economic model to enable humans to thrive within the planetary boundaries and resources. Several private and public actors, including the city of Amsterdam, adopted the model in their circular economy development's strategies. Doughnut-Architecture aims to develop further the AREA (Atelier for Resilient Environmental Architecture) Framework, a tool designed by graduating students Charlotte Uiterwaal, Isabella van der Griend, Ryan McGaffney, Karolina Bäckman, at the faculty of Architecture, Delft University of Technology (TU-Delft), under the supervision of Henri van Bennekom. AREA-Framework support architects to intervene in the built environment taking as a reference the Doughnut Economics model. The AREA-Framework is at an initial stage, and its categories and subcategories are only qualitative. TU-Delft, the architectural practices Space&Matter and SuperuseStudios, in collaboration with the interdepartmental research group Circular Built Environment Hub (CBEH) and architectural practices from the network of 400 construction companies belonging to the Ex'tax project, the advice from Kate Raworth and the Amsterdam-Donut-Coalitie will further develop the AREA-Framework primarily quantitatively and also qualitatively. TU-Delft, Space&Matter, SuperuseStudios, other architectural practices from the Ex'tax-network will test the framework on different phases of real projects, interdepartmental research and education. The ultimate goal is to develop the framework further, to increase the number of architectural practices successfully implementing the Doughnut Economics in the built environment at a national level. The framework will contribute to positioning the architectural practices concerning Doughnut Economics and the Circular Economy. The project results are firstly an online open-access publication about the further developed Framework to be applied by architects; secondly, the preparation and submission of a follow-up research proposal about the extended development and implementation of the Framework applicable to the built environment by all the Ex'tax construction sector companies.
Within the framework of the “Greening Games” project, we will develop, test and distribute flagship didactic materials addressing the interdisciplinary nature of green digital gaming. These will be tested in selected higher education programs and finally shared as open access content for the broader academic and teaching community. It is our core strategic responsibility to educate students about the relations between digital games and environment. We believe that the more aware students of today will become greener game designers, programmers, and academic leaders of tomorrow. At the centre of our partnership’s didactic philosophy are human responsibility, ethical game design and sustainable gaming culture. Societal IssueVideo games serve as technological marvels and cultural reflections. McKenzie Wark suggests they are integral to a shared culture, fostering critical thinking. Games act as arenas for cultural values and environmental awareness. Climate-aware video games, often referred to as 'green games' or 'eco-games,' raise ecological consciousness and reconnect players with nature. For example, Riders Republic, which replicates real-world terrain using satellite imagery, inspires eco-awareness. However, the environmental footprint of video games, reliant on digital electronics and resource-intensive consoles, poses challenges. Developers, manufacturers, and gaming giants must address these impacts. Benjamin Abraham emphasizes sustainable game development as a holistic solution beyond incorporating green content.Benefit to societyBy developing teaching materials on green gaming for higher education, we create the following impact. We will…- increase the awareness of this subject among Bachelor’s and Master’s students.- enhance students’ knowledge of green gaming and their ability to integrate existing solutions into their game projects.- stimulate more research interest among research staff as well as students.- facilitate the uptake of pedagogical resources on green gaming by lecturers and professors.- create a European research community around the topic.- raise the visibility of green game studies among the game industry and wider public.
