Peer-coaching omvat een helpende relatie waarin twee mensen van gelijke status actief deelnemen en daarbij leren van elkaar. Binnen het hoger onderwijs wordt peer-coaching steeds vaker toegepast, waarbij studenten hun peers kunnen helpen en ondersteunen. Begrijpelijk want peer-coaching heeft bewezen positieve effecten voor zowel de coach als coachee. Bij het Studentsucces centrum (SSC), dat sinds 2020 is opgericht om de binding en het welzijn van studenten te versterken, is het bieden van ondersteuning middels peer-coaching een kernactiviteit. Binnen elk SSC zijn een of meerdere getrainde studenten actief als studentbuddy’s. In deze studie is gekeken naar de opbrengsten van de peer-to-peer begeleiding. Daarbij viel direct op dat de coaching die de buddies op dit moment bij het SSC bieden veelal van korte duur en gericht op oppervlakkige en praktische vragen en er derhalve niet echt sprake is van een coachings-traject. Daarbij blijft het aantal coaching-aanvragen laag, terwijl er bewijs is dat studenten wel ondersteuning zouden willen en nodig hebben op studie-gerelateerd en emotioneel gebied. Wat kan er volgens de studenten gedaan worden om de peer-coaching te intensiveren? Door te ontdekken hoe de studentbuddy’s en peers de coaching en alles wat daarbij komt kijken hebben ervaren, zijn waardevolle lessen geleerd worden voor de promotie en ontwikkeling van peer-to-peer begeleiding. Daartoe is er op exploratieve wijze onderzocht wat de behoeften, ervaringen en opbrengsten zijn van zowel de studentbuddy’s als de gecoachte peers. Er is onder andere gekeken naar de bekendheid van het SSC, hoe betrokken de studenten zich voelen bij het SSC, hoe tevreden de studenten zijn met het SSC en wat de peer-coaching doet met de persoonlijke en professionele ontwikkeling en het studiesucces. In totaal zijn tien student-buddy’s en zes peers geïnterviewd. Onder de geïnterviewde buddy’s is er een grote verscheidenheid aan de hoeveelheid gecoachte peers, de duur van de coaching trajecten en de inhoud ervan. De bekendheid van het SSC en met name de peer-coaching mogelijkheden die aangeboden worden, zijn als belangrijkste verbeterpunt in het licht van het relatief lage aantal coaching aanvragen, genoemd. De buddy’s zijn zelf vaak per toeval bekend geworden met het SSC en waren vaak voor hun rol als studentbuddy er nog niet bekend mee. Wel geven de meeste studentbuddy’s aan zich zeer betrokken te voelen bij het team en de peers die ze coachen, zich persoonlijk te hebben ontwikkeld en tevreden te zijn met de werkzaamheden. De buddy’s voelen zich meer zelfverzekerd, zijn sterker geworden in hun sociale vaardigheden en voelen zich meer thuis op de hogeschool. De geïnterviewde peers ontvingen individuele coaching bij plannen, motivatie vinden, studieopdrachten en wegwijs worden op de hogeschool. Alle peers gaven aan dat de peer-coaching belangrijk is en het hen helpt. Dat studentbuddy’s meer tijd hebben, makkelijker benaderbaar zijn en informeler communiceren dan bijvoorbeeld docenten en decanen, werden als voordelen genoemd. Ook de peers gaven aan dat het SSC niet heel bekend is onder de studenten. Ze gaven aan vaak doorverwezen te zijn door een docent of studieloopbaanbegeleider, of per toeval in contact zijn gekomen met een studentbuddy. De peers voelen zich zeer betrokken bij de studentbuddy, maar niet bij het SSC en zijn meestal niet bekend met andere activiteiten die het SSC aanbiedt. Tot slot geven de peers aan dat de peer-coaching heeft geholpen bij hun studievaardigheden, stressvermindering en ook meer thuis voelen op de hogeschool. In de literatuur worden voordelen van peer-coaching op de academische prestaties, het zelfvertrouwen, de motivatie bevorderen, maar ook praktische en emotionele ondersteuning beschreven. Wie zien in deze studie bij onze SSC’s dat, hoe kleinschalig of kortdurend dan ook, de peer-to-peer aanpak inderdaad deze voordelen oplevert. Gezien de aard van sommige hulpvragen, is langdurige coaching niet altijd noodzakelijk. Tevens laat deze studie zien dat het ook voordelen voor de studentbuddy’s zelf, zoals meer betrokken worden op de hogeschool en verbeterde vaardigheden, oplevert. Ondanks de behoefte aan peer-coaching en promotieactiviteiten van het SSC, weten studenten de weg naar het SSC nog niet goed te vinden. Er lijken grote verschillen te zijn in de vorm en inhoud van de peer-coaching tussen studentbuddy’s. Een duidelijkere afbakening en routekaart van hulpbronnen binnen de hogeschool, zou het SSC meer draagvlak en bekendheid binnen de organisatie kunnen opleveren. De geïnterviewde studenten gaven daarnaast als tips om vaker langs de klassen te gaan, gadgets in te zetten, de vindbaarheid online te vergroten en in de fysieke locaties te verduidelijken bij wie de student terecht kan.
DOCUMENT
The first year of study is very exciting for many students. Everything is new: the school, your schedule, the teachers, and your fellow students. How can a university ensure a smooth transition for first-year students? For this, Inholland launched the Students for Students (S4S) project in the 2019-2020 academic year. In this project, second-year students (studentcoaches) support first-year students with their studies. They do this based on their own experience and the training they receive during their year as studentcoaches. Research shows that peer-mentoring is very successful in aiding first-year students through their first year of the study program. Peer-mentoring has the potential to increase well-being, social bonding, the feeling of belonging, and student resilience. It also ensures smoother academic integration, as peer-mentoring focuses on developing academic skills as well. Additionally, a studentcoach is often a low threshold point of contact for students where they can go with questions.
DOCUMENT
Just what and how eight experienced teachers in four coaching dyads learned during a 1-year reciprocal peer coaching trajectory was examined in the present study. The learning processes were mapped by providing a detailed description of reported learning activities, reported learning outcomes, and the relations between these two. The sequences of learning activities associated with a particular type of learning outcome were next selected, coded, and analyzed using a variety of quantitative methods. The different activity sequences undertaken by the teachers during a reciprocal peer coaching trajectory were found to trigger different aspects of their professional development.
DOCUMENT
Just what and how eight experienced teachers in four coaching dyads learned during a 1-year reciprocal peer coaching trajectory was examined in the present study. The learning processes were mapped by providing a detailed description of reported learning activities, reported learning outcomes, and the relations between these two. The sequences of learning activities associated with a particular type of learning outcome were next selected, coded, and analyzed using a variety of quantitative methods. The different activity sequences undertaken by the teachers during a reciprocal peer coaching trajectory were found to trigger different aspects of their professional development.
LINK
In the present study, the role of five categories of characteristics of a reciprocal peer coaching context was studied in relation to teacher learning. Both self-reports and student perceptions were used to measure teacher learning. Data were gathered on 28 secondary school teachers (14 coaching dyads). A mixed-method approach was adopted combining quantitative and qualitative data. To study the associations between five categories of characteristics of a peer coaching context (independent variable) and teacher learning (dependent variable), questionnaire results (quantitative data) and digital diaries (qualitative data) were examined. It was found that teachers learn when they are intrinsically motivated to take part in professional development programs; when they feel a certain pressure toward experimenting with new instructional methods; and when they are able to discuss their experiences within a safe, constructive, and trustworthy reciprocal peer coaching environment.
LINK
This design study aimed to develop and test a coherent set of guidelines for teacher professional development. Based on literature we settled for five main principles, and translated these into guidelines for a teacher professional development program. To realize (1) feedback on classroom practice we incorporated video observation. The program was built around (2) collaborative professional learning within reciprocal peer coaching, with (3) teachers as inquirer focusing on student outcomes, (4) teachers' ownership of own learning goals, and (5) training for professional learning. The program was developed and executed in two groups. All complementary guidelines appeared useful. Teachers need time to develop coaching skills, and find inquiring difficult. Video feedback stimulates teacher learning, especially when embedded in coaching. The program helped participants in learning through interaction and reflection focusing on classroom practice. While the voluntary group evaluated the program more positive, the non voluntary group showed more change.
DOCUMENT
A considerable amount of literature on peer coaching suggests that the professional development of teachers can be improved through experimentation, observation, reflection, the exchange of professional ideas, and shared problem-solving. Reciprocal peer coaching provides teachers with an opportunity to engage in such activities in an integrated form. Even though empirical evidence shows effects of peer coaching and teacher satisfaction about coaching, the actual individual professional development processes have not been studied extensively. This article offers a way to analyze and categorize the learning processes of teachers who take part in a reciprocal peer coaching trajectory by using the Interconnected Model of Teacher Professional Growth as an analytical tool. Learning is understood as a change in the teacher's cognition and/or behavior. The assumption underlying the Interconnected Model of Teacher Professional Growth is that change occurs in four distinct domains that encompass the teacher's professional world: the personal domain, the domain of practice, the domain of consequence and the external domain. Change in one domain does not always lead to change in another, but when changes over domains do occur, different change patterns can be described. Repeated multiple data collection methods were used to obtain a rich description of patterns of change of four experienced secondary school teachers. The data sources were: audiotapes of coaching conferences, audiotapes of semi-structured learning interviews by telephone, and digital diaries with teacher reports of learning experiences. Qualitative analysis of the three data sources resulted in two different types of patterns: including the external domain and not including the external domain. Patterns of change within a context of reciprocal peer coaching do not necessarily have to include reciprocal peer coaching activities. When, however, patterns do include the external reciprocal peer coaching domain, this is often part of a change process in which reactive activities in the domains of practice and consequence are involved as well. These patterns often demonstrate more complex processes of change.
DOCUMENT
The artcle describes the outcomes of a pilot study on professional development of teachers. The project was initiated by the school management. Nine teachers volunteered to work on their professional development in a programme consisting of: meetings discussing on relevant teacher topics meetings discussing video fragments of own performances meetings exploring ways to coach each other and how to use videotapes for feedback peer-coaching-sessions in small groups. Within these groups three teachers took turns in different roles: trainee, coach and observer. Aims of the study are: to develop a coaching programme, to describe extensively the process and the outcomes in order to identify the main factors influencing the learning processes of teachers in peer coaching settings with video feedback.
LINK
Binnen de nieuwe opleiding Social Work van de Hogeschool Utrecht is gehoor gegeven aan de toenemende wens van studenten om meer te doen met eigen ervaringen met psychische kwetsbaarheid. Deze wens is onder meer vertaald in een peersupportgroep voor studenten, die in de periode maart t/m juni in 2018 en 2019 liep. Veel studenten beschikken over een behoorlijk potentieel aan ervaringskennis wat door middel van peer support in een veilige setting kan worden verkend. Deelnemers worden zich bewust van dit potentieel door hierop met elkaar reflecteren en (verder) te ontwikkelen. Een peer support groep werkt taboedoorbrekend en biedt ondersteuning aan studenten met een psychische kwetsbaarheid. Peer support ondersteunt ook aankomend professionals gebruik te maken van eigen kwetsbaarheid. Voor veel (aankomend) hulpverleners was het tot voor kort ongebruikelijk om dit te doen. Intussen worden de verhoudingen tussen cliënt en hulpverlener anders gedefinieerd en richt de (herstelgerichte) zorg zich steeds nadrukkelijker op destigmatisering, de inzet van ervaringsdeskundigheid, gelijkwaardigheid en openheid in de begeleidingsrelatie. Peer support-programma’s worden steeds vaker geïmplementeerd in (zorg)organisaties om mensen te helpen omgaan met problemen, maar spelen ook in de beroepsontwikkeling van aankomend sociaal werkers een belangrijke rol. Deze rapportage is een samenvoeging van een eerdere interne rapportage van de peer supportgroep uit 2018 (Leunen; Lamers & Van Slagmaat, 2018) en een evaluatie van de peer supportgroep in 2019.
DOCUMENT
Our research aims to formulate design guidelines for stimulating teachers' professional development using video feedback in collaborative settings. The study investigates guidelines concerning video feedback in peer coaching settings and focuses on a setting with three roles (of trainee, coach and observer), (c) coach training, (d) ownership of learning goals and (e) focus on outcomes in classroom. A scheme was developed consisting of six coach training sessions and of peer reciprocal coaching in subgroups with video feedback of classroom performances. Within these subgroups three teachers took turns in different roles: as trainee, as coach and as observer of the coaching dialogue. The study explores the coach's roles that are beneficial for the learning process of their peers and seeks to understand how watching video records of own practice supports teachers to examine their own professional behaviour in new ways. Data for this study includes videotaped and transcribed subgroup dialogues and, for triangulation, data from learning reports, audio tapes and observational notes of the training sessions, questionnaires, and in-depth semi-structured interviews with all participants. Coaching in a setting with three well defined roles (trainee, coach, observant) proved valuable. The coach role was very important for the depth of the reflection process. Non-directive coaching skills created necessary safety and space for learning, but more directive coaching skills such as 'Continue to ask questions' were necessary to deepen the reflection process from more descriptive and perceptive reflections to more receptive, interactive and critical reflections. In the dialogues the participants reflect on practice, on context, on values, and on improvements. Working with (peer) observers of the coaching dialogs improved performance and forced the group to take their roles more seriously. Essential for the scheme to work is a high degree of equality between participants.
DOCUMENT
