Patiënten die fit een zware operatie in gaan hebben minder kans op complicaties en een betere kans om goed te herstellen na de operatie. Met prehabilitatie worden patiënten in een zo goed mogelijke algehele conditie gebracht voorafgaand aan hun operatie, met als doel de uitkomsten na de operatie te verbeteren. Prehabilitatieprogramma’s zijn bij voorkeur multimodaal. Multimodale prehabilitatie bestaat uit interventies die gericht zijn op het verbeteren van de fysieke fitheid, voedingsstatus, mentale status en eventuele andere leefstijlfactoren.
Het zorgsysteem staat onder druk. Dit heeft alles te maken met de stijgende complexe zorgvraag en schaarste in zorgpersoneel. Dit heeft ertoe geleid dat de druk op bedden in het ziekenhuis enorm is, waardoor patiënten sneller en daardoor vaak ook zieker dan voorheen naar huis gaan. Patiënten zijn meer dan ooit afhankelijk van hun eigen sociale netwerk.Het is van groot belang dat zowel patiënten als familieleden hierop worden voorbereid.Het lectoraat draagt bij aan kennisontwikkeling over hoe we patiënten- en familieleden het beste tijdens de ziekenhuisopname kunnen betrekken en wat de effecten daarvan zijn. En hoe zorgprofessionals de participatie van familieleden tijdens ziekenhuisopnames kunnen stimuleren.
Major resections for esophageal, gastric, hepatic, pancreatic, and colorectal cancer continue to be associated with a high peri-operative morbidity of up to 30%–40%. To a large extent, this morbidity is caused by infectious complications that add up to a considerable burden to patients and hospital costs. The objective of this large retrospective cross-sectional study was to determine independent patient and operation-related risk factors for infectious complications after major abdominal cancer operations to elucidate how infection rates can be reduced and improve health-care quality. In this study, several independent risk factors for infectious complications in major abdominal cancer operations were identified, providing opportunities for further reducing peri-operative infections.
LINK
Een verstoorde vochtbalans en ondervoeding zijn veel voorkomende problemen bij patiënten in ziekenhuizen en behoren al jaren tot één van de belangrijkste uitdagingen in de dagelijkse zorgpraktijk. Een verstoorde vochtbalans zoals uitdroging of overhydratie heeft directe consequenties op het lichamelijk functioneren. De gevolgen van ondervoeding zijn in een veelheid van wetenschappelijk onderzoek beschreven: ondervoeding kan leiden tot vertraagde wondgenezing, verhoogde postoperatieve morbiditeit, verlengde ligduur en vroegtijdig overlijden. Tijdige behandeling van (dreigende) ondervoeding en klachten zoals kauw- en slikproblemen (dysfagie) leidt tot verbetering van voedings- en vochtinname, stabilisatie dan wel toename van het gewicht en spiermassa en een verbetering van kwaliteit van leven (fysiek, emotioneel en mentaal) in het ziekenhuis. In de praktijk blijkt dat de monitoring van de vocht- en voedingsinname voornamelijk een taak is die zorgprofessionals handmatig uitvoeren. Uit onderzoek onder zorgprofessionals in het Máxima MC blijkt dat deze monitoring middels vocht- en voedingslijsten arbeidsintensief, omslachtig, foutgevoelig en complex is. De lijsten worden slecht bijgehouden en raken soms kwijt, waardoor nadelige gevolgen voor de patiënt ontstaan. Tevens hebben patiënten en familieleden nauwelijks tot geen rol in de huidige werkwijze van de monitoring. Betrokkenheid van patiënten en hun naasten door monitoring in te passen in het eigen leven kan helpen om bewustwording te creëren over het belang van een goede voedings-en vochtinname. De wijze waarop monitoring plaatsvindt, vraagt om een persoonsgerichte benadering van monitoring waarin zorg-, leer- en werkomgevingen en structuren voortdurend samen worden vormgegeven zodanig dat eigen regie en waardigheid van alle betrokkenen worden gerealiseerd. Het doel van dit project is de bijdrage te onderzoeken van innovaties aan persoonsgerichte monitoring van voeding en vocht. Dit doel willen we bereiken door het opzetten van praktijkgericht onderzoek, samen met de patiënt, diens omgeving en de betrokken zorgprofessionals (i.o), in Zorg Innovatie Centra (ZIC) in de Brainport regio waaronder het Maxima MC.
De onderzoekslijk PREDOS-GE draait om het voorbereiden van ouderen op een ziekenhuisopname met een gastero-enterologische operatie ter voorkoming van postoperatieve complicaties: delier, depressie, decubitus, infecties en ondervoeding.Doel We ontwikkelen, testen en implementeren van een verpleegkundige interventie waardoor ouderen succesvol een ziekenhuisopname met een gastero-enterologische operatie kunnen doorlopen. Resultaten In een ontwikkelingsstudie in drie ziekenhuizen wordt op dit moment het verpleegkundig PREDOCS-GE-consult ontwikkeld. We maken gebruik van de kennis van het PREDOCS-consult. Looptijd 01 januari 2019 - 31 januari 2025 Aanpak In het consult start de verpleegkundige de patiënt te ondersteunen bij het verbeteren van zijn/haar zelfmanagement, gevolgd door het inschatten van het risico op postoperatieve complicaties. In geval van een verhoogd risico stelt de verpleegkundige samen met de patiënt een persoonlijk plan op om het risico te verminderen in de wachttijd op de ziekenhuisopname.
De onderzoekslijk PREDOS-GE draait om het voorbereiden van ouderen op een ziekenhuisopname met een gastero-enterologische operatie ter voorkoming van postoperatieve complicaties: delier, depressie, decubitus, infecties en ondervoeding.
