The value and role of the ‘public’ in criminology and criminal justice have been constructed and reconstructed over the decades, experiencing a number of discursive shifts across different subdisciplines in criminology. Narratives about public voices change according to the context in which they are told. Depending on the researcher’s vantage point and inclination, it appears that the voice and role of the public in criminology tends to be narrated either as a ‘malevolent public’, which speaks for an unspecified entity of people who are most of the time misinformed, punitive and in need of expeditious education, or a ‘benevolent public’, representing a more inclusive, but also romanticised, vision of citizens in the public sphere. In this chapter, examples of various perspectives on the role and value of lay people in criminology are discussed to emonstrate how these narratives are interpreted and framed to align with the pre-conceived perception of either the ‘benevolent’ or the malevolent’ public agenda. This development, as well as the dominant application of quantitative methodologies to research public attitudes, has silenced the magnitude of different and sometimes elusive communities, whose access to the public sphere and media representation is limited. Thus, there is a need not only to shift away from the dichotomous division between liberal vs. punitive public views, but also to address the heterogeneity of people’s views and roles vertically (individual, collective), horizontally (in different networks/publics/target groups). Moreover, the publics as we knew them some decades ago, when the most frequently cited attitudinal research was conducted, are now different publics that function in both the online and offline public spheres simultaneously – the impact of which is yet to be captured in criminology.
DOCUMENT
More than 25!years after Moore’s first introduction of the public value concept in 995, the concept is now widely used, but its operationalization is still considered difficult. This paper presents the empirical results of a study analyzing the application of the public value concept in Higher Education Institutions, thereby focusing on how to account for public value. The paper shows how Dutch universities of applied sciences operationalize the concept ‘public value’, and how they report on the outcome achievements. The official strategy plans and annual reports for FY2016 through FY2018 of the ten largest institutions were used. While we find that all the institutions selected aim to deliver public value, they still use performance indicators that have a more narrow orientation, and are primarily focused on processes, outputs, and service delivery quality. However, we also observe that they use narratives to show the public value they created. In this way this paper contributes to the literature on public value accounting.
DOCUMENT
Can audience embarrassment be used to shape interactions in public settings? Is this the threshold for an audience to step in and / or out of the interaction in performative interactions in public space? The proliferation of mobile and ubiquitous devices has shifted the attention to the design of interactive systems for use in public settings. This design applies the notion of performance to attract and engage audiences. Because performance becomes such a core part of the interaction, the success of those interactive systems heavily depends upon the physical, social and emotional context in which they are to be used. Indeed, strangers around a potential user may hinder or encourage that individual's participation in the interaction. Similarly, the physical space in which the interaction takes place, public or semipublic space may as well facilitate audience participation or prevent it. This paper investigates what characteristics of this setting (perceived / felt) can trigger audience participation in the interaction. A model based on the notion of performance and entailing some degree of felt embarrassment is applied to two cases to explain how the potential embarrassment implicit in any interaction in public space can be used to encourage users’ participation in it.
DOCUMENT
In het project “ADVICE: Advanced Driver Vehicle Interface in a Complex Environment” zijn belangrijke onderzoeksresultaten geboekt op het gebied van het schatten van de toestand en werklast van een voertuigbestuurder om hiermee systemen die informatie geven aan de bestuurder adaptief te maken om zo de veiligheid te verhogen. Een voorbeeld is om minder belangrijke informatie van een navigatiesysteem te onderdrukken, zolang de bestuurder een hoge werklast ervaart voor het autorijden en/of belangrijke informatie juist duidelijker weer te geven. Dit leidt tot een real-time werklast schatter die geografische informatie meeneemt, geavaleerd in zowel een rijsimulator als op de weg. In de ontwikkeling naar automatisch rijden is de veranderende rol van de bestuurder een belangrijk (veiligheids) onderwerp, welke sterk gerelateerd is aan de werklast van de bestuurder. Indien rijtaken meer geautomatiseerd worden, wijzigt de rol van actieve bestuurder meer naar supervisie van de rijtaken, maar tevens met de eis om snel en gericht in te grijpen indien de situatie dit vereist. Zowel deze supervisie als interventietaak zijn geen eenvoudige taken met onderling een sterk verschillende werklast (respectievelijk lage en (zeer) hoge werklast). Of een goede combinatie inclusief snelle overgangen tussen deze twee hoofdtaken veilig mogelijk is voor een bestuurder en hoe dit dan het beste ondersteund kan worden, is een belangrijk onderwerp van huidig onderzoek. De ontwikkeling naar autonoom rijden verandert niet alleen de rol van de bestuurder, maar zal ook de eisen aan het rijgedrag van het voertuig beïnvloeden, de voertuigdynamica. Voor de actieve bestuurder kunnen snelle voertuigreacties op bestuurdersinput belangrijk zijn, zeker voor een ‘sportief’ rijdende bestuurder. Indien dit voertuig ook automatische rijtaken moet uitvoeren, kan juist een meer gelijkmatig rijgedrag gewenst zijn, zodat de bestuurder ook andere taken kan uitvoeren. Dit stelt eisen aan vertaling van (automatische) input naar voertuigreactie en aan de voertuigdynamica. Mogelijk wil zelfs een sportieve bestuurder een meer comfortabel voertuiggedrag tijdens automatisch rijden. Eveneens voor deze twee voertuigtoestanden, menselijke of automatische besturing, moet gezocht worden naar een goede combinatie inclusief (veilige) overgangen tussen deze twee toestanden. Hierbij speelt de werklast en toestand van de bestuurder een doorslaggevende rol. In de geschetste ontwikkelingen in automatisch rijden kunnen de onderzoeksresultaten van ADVICE een goede ondersteuning bieden. Veel van deze ontwikkelingen worstelen met het schatten van de werklast van de bestuurder als cruciaal (veiligheids) aspect van automatisch rijden. De ADVICE resultaten zijn echter gepresenteerd voor beperkt publiek en gepubliceerd op conferenties, waarvan de artikelen veelal slechts tegen betaling toegankelijk zijn. Daarnaast zijn dergelijke artikelen gelimiteerd in aantal pagina’s waardoor de over te dragen informatie beperkt is. Om een betere doorwerking van ADVICE aan ‘iedereen’ te realiseren en tevens de mogelijkheden hiervan in de toekomst van automatisch rijden te plaatsen, willen wij top-up gebruiken om hierover een artikel te schrijven en dit in een peer-reviewed Open Access tijdschrift online toegankelijk te maken. Hierdoor wordt de informatie voor iedereen, gratis toegankelijk (open access), is de inhoud uitgebreider aan te geven (tijdschriftartikel) en is de inhoud en kwaliteit goed en relevant voor het vakgebied (peer-reviewed).
De glastuinbouw in Nederland is wereldwijd toonaangevend en loopt voorop in automatisering en data-gedreven bedrijfsvoering. Voor de data-gedreven teelt wordt, naast het monitoren van de kas-parameters ook het monitoren van gewasparameters steeds meer gevraagd. De sector is daarbij vooral geïnteresseerd in niet-destructieve, contactloze en persoonsonafhankelijk monitoring van gewassen. Optische sensortechnologie, zoals spectrale afbeeldingstechnologie, kan veel waardevolle informatie opleveren over de staat van een gewas of vrucht, bijvoorbeeld over het suikergehalte, maar ook de aanwezigheid van plantziektes of insecten. Echter is dit vaak een te kostbare oplossing voor zowel de technologiebedrijven die oplossingen leveren als voor de telers zelf. In dit project onderzoeken wij de mogelijkheid om spectrale beeldvorming tegen lagere kosten te realiseren. Het beoogde resultaat is een prototype van een instrument dat tegen lage kosten met spectrale beeldvorming een of meerdere gewaseigenschappen kan kwantificeren. Realisatie van dit prototype heeft een sterke Fotonica-component (expertise Haagse Hogeschool) maakt gebruik van Machine Learning (expertise perClass) en is bedoeld voor toepassing op scout robots in de glastuinbouw (expertise Mythronics). Een betaalbare oplossing betekent in potentie voor de teler een betere controle over kwaliteit van het gewas en automatisering voor detectie van ziekte-uitbraken. Bij een succesvol prototype kan deze innovatie leiden tot betere voedselkwaliteit en minder verspilling in de glastuinbouw.
The Dutch Environmental Vision and Mobility Vision 2050 promote climate-neutral urban growth around public transport stations, envisioning them as vibrant hubs for mobility, community, and economy. However, redevelopment often increases construction, a major CO₂ contributor. Dutch practice-led projects like 'Carbon Based Urbanism', 'MooiNL - Practical guide to urban node development', and 'Paris Proof Stations' explore integrating spatial and environmental requirements through design. Design Professionals seek collaborative methods and tools to better understand how can carbon knowledge and skills be effectively integrated into station area development projects, in architecture and urban design approaches. Redeveloping mobility hubs requires multi-stakeholder negotiations involving city planners, developers, and railway managers. Designers act as facilitators of the process, enabling urban and decarbonization transitions. CARB-HUB explores how co-creation methods can help spatial design processes balance mobility, attractiveness, and carbon neutrality across multiple stakeholders. The key outputs are: 1- Serious Game for Co-Creation, which introduces an assessment method for evaluating the potential of station locations, referred to as the 4P value framework. 2-Design Toolkit for Decarbonization, featuring a set of Key Performance Indicators (KPIs) to guide sustainable development. 3- Research Bid for the DUT–Driving Urban Transitions Program, focusing on the 15-minute City Transition Pathway. 4- Collaborative Network dedicated to promoting a low-carbon design approach. The 4P value framework offers a comprehensive method for assessing the redevelopment potential of station areas, focusing on four key dimensions: People, which considers user experience and accessibility; Position, which examines the station's role within the broader transport network; Place-making, which looks at how well the station integrates into its surrounding urban environment; and Planet, which addresses decarbonization and climate adaptation. CARB-HUB uses real cases of Dutch stations in transition as testbeds. By translating abstract environmental goals into tangible spatial solutions, CARB-HUB enables scenario-based planning, engaging designers, policymakers, infrastructure managers, and environmental advocates.
