Connected through a screen, two classes that are an ocean apart take the same course and do the same assignments. Our course “ The Global Village” is a globally networked learning environment (Starke-Meyerring and Wilson, 2008) where students from two different universities work and learn together using technology. They meet in a virtual classroom in synchronous sessions through web conferencing; they also work together in intercultural teams through Google Hangouts/Skype, wikis, blogs and email. After exploring their local communities, students identify global connections by comparing their results with their intercultural team members. Teaching in this type of experiential environment required us to adapt our teaching strategies. What better way to share our teaching and learning experience than through a Digital Showcase?In: IT and digital connectedness – digital showcase. International Conference Improving University Teaching (IUT), Vancouver, 23-26 juni 2014
DOCUMENT
Introduction: Fall rates and fall-related injuries among community-dwelling older adults (≥65 years) are expected to increase rapidly, due to the aging population worldwide. Fall prevention programs (FPPs), consisting of strength and balance exercises, have been proven effective in reducing fall rates among older adults. However, these FPPs have not reached their full potential as most programs are under-enrolled. Therefore, this study aims to identify promising strategies that promote participation in FPPs among community-dwelling older adults. Methods: This is an exploratory qualitative study. Previously, barriers and facilitators for participation in FPPs by older adults had been identified. Next, six strategies had been designed using the Intervention Mapping approach: (1) reframing; (2) informing about benefits; (3) raising awareness of risks; (4) involving social environment; (5) offering tailored intervention; (6) arranging practicalities. Strategies were validated during semi-structured interviews with communitydwelling older adults (n = 12) at risk of falling. Interviews were audio-recorded, transcribed, and analyzed following a qualitative thematic methodology, with a hybrid approach. Results: All strategies were considered important by at least some of the respondents. However, two strategies stood out: (1) reframing ‘aging’ and ‘fall prevention’: respondents preferred to be approached differently, taking a ‘life course’ perspective about falls, and avoiding confronting words; and (2) ‘informing about benefits’ (e.g., ‘living independently for longer’); which was mentioned to improve the understanding of the relevance of participating in FPPs. Other strategies were considered important to take into account too, but opinions varied more strongly. Discussion: This study provides insight into potential strategies to stimulate older adults to participate in FPPs. Results suggest that reframing ‘aging’ and ‘fall prevention’ may facilitate the dialogue about fall prevention, by communicating differently about the topic, for example ‘staying fit and healthy’, while focusing on the benefits of participating in FPPs. Gaining insight into the strategies’ effectiveness and working mechanisms is an area for future research. This could lead to practical recommendations and help professionals to enhance older adults’ participation in FPPs. Currently, the strategies are further developed to be applied and evaluated for effectiveness in multiple field labs in a central Dutch region (Utrecht).
DOCUMENT
Background: Successful implementation of multifactorial fall prevention interventions (FPIs) is essential to reduce increasing fall rates in communitydwelling older adults. However, implementation often fails due to the complex context of the community involving multiple stakeholders within and across settings, sectors, and organizations. As there is a need for a better understanding of the occurring context-related challenges, the current scoping review purposes to identify what contextual determinants (i.e., barriers and facilitators) influence the implementation of FPIs in the community. Methods: A scoping reviewwas performed using the Arksey andO’Malley framework. First, electronic databases (Pubmed, CINAHL, SPORTDiscus, PsycINFO) were searched. Studies that identified contextual determinants that influence the implementation of FPIs in the community were included. Second, to both validate the findings from the literature and identify complementary determinants, health and social care professionals were consulted during consensus meetings (CMs) in four districts in the region of Utrecht, the Netherlands. Data were analyzed following a directed qualitative content analysis approach, according to the 39 constructs of the Consolidated Framework for Implementation Research. Results: Fourteen relevant studies were included and 35 health and social care professionals (such as general practitioners, practice nurses, and physical therapists) were consulted during four CMs. Directed qualitative content analysis of the included studies yielded determinants within 35 unique constructs operating as barriers and/or facilitators. The majority of the constructs (n = 21) were identified in both the studies and CMs, such as “networks and communications”, “formally appointed internal implementation leaders”, “available resources” and “patient needs and resources”. The other constructs (n = 14) were identified only in the . Discussion: Findings in this review show that awide array of contextual determinants are essential in achieving successful implementation of FPIs in the community. However, some determinants are considered important to address, regardless of the context where the implementation occurs. Such as accounting for time constraints and financial limitations, and considering the needs of older adults. Also, broad cross-sector collaboration and coordination are required in multifactorial FPIs. Additional context analysis is always an essential part of implementation efforts, as contexts may differ greatly, requiring a locally tailored approach.
DOCUMENT
De renovatie van de Amsterdamse Van Deysselbuurt is niet alleen een ruimtelijke transformatie, maar ook een kans voor maatschappelijke vernieuwing. CoFab-MR stelt een verkennend onderzoeksproject voor, waarin bewoners samen een houten constructie ontwerpen en te bouwen met behulp van Mixed Reality (MR) en digitale ontwerpsystemen. Het project brengt Community Builder Cascoland, materiaalexperts Amsterdamse Fijnhout, het Van Eesteren Museum en onderzoeksteams van AUAS (DPRG, RobotLab en VR/SimulationLab) samen. De Van Deysselbuurt is onderdeel van het 20-jarige programma ‘Samen Nieuw-West’, een van de 20 nationale programma's gericht op kwetsbare buurten, gericht op het verbeteren van het toekomstperspectief van huidige en toekomstige bewoners op het gebied van huisvesting, werk, vaardigheden en veiligheid. Door digitale tools in te bedden in een hands-on co-creatieproces, stelt coFAB-MR bewoners zonder eerdere technische expertise in staat om deel te nemen aan het ontwerp en de montage van (niet-standaard) houten constructies voor hun eigen buurt. In dit geval een zichtbare 'marker' voor het Makers Village, een tijdelijk ankerpunt voor gemeenschapsinitiatieven. coFab-MR onderzoekt ontwerp en technologie om nieuwe vaardigheden en gemeenschapsopbouw naar de Van Deysselbuurt te brengen. CoFAB-MR onderzoekt het potentieel van MR voor inclusief ontwerp en constructie, ruimtelijk inzicht en niet-deskundige samenwerking. Het sluit aan bij de Design Power Agenda en nationale ambities voor circulaire constructie, digitale transitie en inclusief ontwerp. De resultaten omvatten een gebouwd object, een open-source MR-toolkit, video-opnames van het participatieve proces en een reflectie op het gebruik van MR voor stedelijke transities. De resultaten zullen ten goede komen aan ontwerpprofessionals, docenten, gemeenten en andere gemeenschappen die inclusieve co-creatie in de gebouwde omgeving willen integreren. Het is de bedoeling dat CoFAB-MR zal leiden tot vervolgprojecten en vaardighedenontwikkeling in de Van Deysselbuurt, naast en voorbij het 20-jarige nationale programma.
In De Haagse Hogeschool werken de lectoraten vanuit faculteiten, dicht bij het onderwijs, nauw samen in zeven kenniscentra. Deze kenniscentra zijn de verbinding tussen de regio, met zijn actuele thema’s (vaak gelinkt aan het missiegedreven innovatiebeleid van de overheid) en het onderwijs en onderzoek van de Haagse Hogeschool. De zeven kenniscentra van De Haagse Hogeschool zijn: Cybersecurity, Digital Operations & Finance, Global & Inclusive Learning, Global Governance, Health Innovation, Governance of Urban Transitions & Mission Zero. Deze kenniscentra zijn in opstartende fase en worden ondersteund door centrale diensten. De Haagse Hogeschool kiest voor versterking van de onderzoeksinfrastructuur die centraal staat in de kenniscentra: ‘de Haagse Labs’. Praktijkgericht onderzoek vindt in deze omgevingen plaats als een vervlechting van onderwijs (studenten en docenten), onderzoek, het werkveld en maatschappelijke partners. Sommige labs hebben een tijdelijk karakter, andere, zoals de hogeschool zelf, zijn continu een omgeving waarbinnen onderzoek gedaan wordt. De Haagse Labs zijn bij uitstek de plek waarin nauw samengewerkt wordt met andere hogescholen of kennisinstellingen (veelal zijn ze ontstaan uit een samenwerking zoals The Green Village, of het Basalt SmartLab). De keuze voor de Haagse Labs geeft verdieping aan regionale samenwerkingen en bijbehorende speerpunten. De huidige, meer informele inrichting, kan met behulp van Impuls 2020, verder structuur krijgen, leiden tot een betere kennisdeling tussen de kenniscentra heen en de regionale netwerkvorming versterken. Naast het formaliseren van ‘de Haagse Labs’ zetten we in op zichtbaarheid van de Hogeschool in de regio door te investeren in communicatie (denk bijvoorbeeld aan het opzetten van podcasts, en digitale middelen in Corona-tijd). Die profilering van ons onderzoek wordt verder ondersteunt door een traject rond visievorming en strategische positionering. De kenniscentra zullen begeleid worden om einde 2021 een visie te ontwikkelen met bijbehorende acties om de rol van de hogeschool in de regio te versterken.
In 2012 researchers from the professorship 'Krimp en Leefomgeving', together with the inhabitants of the village, created a longterm on how the village of Westerbroek would set its priorities concerning livability (facilities, health, environment, etc). This vision will be evaluated and used to work on a new longterm plan for the village together with all stakeholder inside and outside Westebroek.What is realized and what is not realized? Is this still important for the inhabitants or do they focus on new longterm targets?In 2012 researchers from the professorship 'Krimp en Leefomgeving', together with the inhabitants of the village, created a longterm on how the village of Westerbroek would set its priorities concerning livability (facilities, health, environment, etc). This vision will be evaluated and used to work on a new longterm plan for the village together with all stakeholder inside and outside Westebroek.
