Wanneer iemand een hersenletsel krijgt heeft dit ook voor de naastbetrokkenen (partner,
kinderen) grote gevolgen. Zij zijn direct na deze gebeurtenis intensief betrokken
bij de behandeling. Aanvankelijk is er de spanning of medisch herstel mogelijk is en in
welke mate. Bij hersenletsel gaat het in eerste instantie om overleven en vervolgens om
medisch herstel (Koppe & Visser-Meily, 2010). Medisch herstel houdt in dat de fysieke
symptomen verminderen of verdwijnen en dat iemand weer zo goed mogelijk kan functioneren.
Het gaat bijvoorbeeld om weer kunnen praten, lopen of werken. Vaak ook zijn
er veranderingen in de persoonlijkheid, in de sociale en emotionele beleving. Deze veranderingen
komen tegelijkertijd voor waardoor het gedrag soms moeilijk te begrijpen is.
Herstelondersteuning is de zorg die gegeven wordt om de gevolgen van het letsel te
beperken. Naasten en het bredere sociale netwerk (familie, vrienden, buren en/of collega’s)
willen graag een bijdrage leveren aan dat herstelproces. Hoe zijn mensen met
hersenletsel en de complexe gevolgen te begrijpen? Welke mogelijkheden zijn er om de
naasten en het bredere sociale netwerk blijvend bij het herstel te betrekken? En hoe kan
een steunend netwerk gevormd worden?
In dit hoofdstuk zal kennis uit de vorige hoofdstukken toegespitst worden op steunende
netwerken rond mensen met een hersenletsel. Hierbij wordt aangesloten bij het
praktijkgericht onderzoek van de Wmo-werkplaats Utrecht