Hergebruik van thermohardende composieten - Onderzoek naar verwerking tot vlokken als grondstof voor VVK-OSB.

Doel van het project is het onderzoeken van de mogelijkheid om thermoharde end-of-life composietproducten te verwerken tot versterkingselementen in de vorm van vlokken. Deze vlokken moeten dan geschikt zijn als grondstof voor VVK-OSB (Vezel Versterkte Kunststof – Oriented Strand Board). Het project moet inzicht opleveren in de technische werkbaarheid van de methode en of de methode economisch te maken is.

De achtergrond van het project is het hergebruiken van thermoharde composiet-producten die het eind van de gebruiksfase hebben bereikt en worden aangemerkt als ‘afval’. In tegenstelling tot recycling, waarbij het afval wordt teruggebracht tot elementaire grondstofcomponenten (vezels, hars, vulstof, etc.), wordt bij het hergebruik het afvalproduct gemodificeerd tot componenten die als versterkende productonderdelen dienen in een nieuw te vervaardigen composietproduct. Door deze werkwijze blijven een aantal van de voordelige composiet-eigenschappen (laag gewicht, hoge sterkte en stijfheid en corrosiebestendigheid) grotendeels behouden. Verder is belangrijk dat de kosten voor het realiseren van de onderdelen uit het afvalproduct relatief laag zijn. De nieuwe methode van hergebruik past in het principe van de circulaire economie.

In het onderhavige project wordt als end-of-life composietproducten gekozen voor een rotorblad van een moderne windmolen en pultrusieprofielen. Door het betrekken in het project van het sloopbedrijf Boverhoff komen expertise en installaties beschikbaar om het materiaal te shredderen tot vlokken. De projectpartner Bijl Profielen brengt enerzijds proefmateriaal in en anderzijds de kennis en ervaring om elementen middels polyestertechniek te verwerken tot producten. Vanuit de hogeschool Windesheim en specifiek het lectoraat kunststoftechnologie (LKT) is een ruime expertise aanwezig op het gebied van composieteigenschappen en verwerking.

Als uitkomst van het onderzoek volgt of de methode in de praktijk technisch werkbaar kan zijn, of het bruikbare versterkingselementen kan leveren voor nieuwe composietproducten en of het economisch verantwoord uit te voeren is.