© 2024 SURF
Om ons land veilig te maken en te houden, zijn nieuwe samenwerkingen nodig. De georganiseerde misdaad maakt sterk gebruik van het handelen van onwetende, vermijdende of meeliftende burgers. Gedrag dat zelf niet (altijd) illegaal is, en waarvoor repressie dus niet (altijd) de gepaste aanpak is, maar wat dan wel?
Steeds vaker zoeken partners in de veiligheidssector samenwerking met de ontwerpende disciplines om nieuwe aanpakken en invalshoeken te verkennen om ondermijning tegen te gaan. Ondanks groot enthousiasme, verloopt dit niet probleemloos. Het betreft namelijk een ontmoeting van disciplines die in de oorsprong en de manier van denken en werken haaks op elkaar staan. Waar de één werkt met heldere kaders, richtlijnen en protocollen, maakt de ander gebruik van serendipiteit, associatie en ambiguïteit.
We zien daardoor dat de inrichting van de samenwerking niet altijd optimaal is. Dit kan verschillende dingen betekenen: wederzijdse verwachtingen zijn bijvoorbeeld niet reëel, of de rollen in het traject zijn niet helder waardoor de benodigde organisatiestructuur voor samenwerken ontbreekt. Of er is geen duidelijke indicatie voor succes, waardoor ook geen vervolgtraject is uitgedacht om uitkomsten in te bedden of op te schalen. De wederzijdse vreemdheid maakt de samenwerking beloftevol maar ook lastig en kwetsbaar.
Er leeft daarom de vraag: wat is nodig voor synergetische samenwerking tussen de creatieve industrie en de veiligheidssector? Dit project is een ontwerpend onderzoek naar een procesontwerp of nieuwe infrastructuur die samenwerking tussen deze disciplines vergemakkelijkt en versterkt. Naast deze concrete uitkomst die direct aansluit bij een behoefte vanuit de praktijk, zal het project leiden tot aanscherping van onderzoeksvragen rondom de mogelijke rol van de creatieve professional in het transformeren van gevestigde maatschappelijke sectoren naar meer responsieve en adaptieve cross-sectorale netwerken.