Aims and objectives To gain insight into the perceived added value of a decision support App for district nurses and case managers intended to support a problem assessment and the provision of advices on possible solutions to facilitate ageing in place of people with dementia, and to investigate how they would implement the App in daily practice. Background District nurses and case managers play an important role in facilitating ageing in place of people with dementia (PwD). Detecting practical problems preventing PwD from living at home and advising on possible solutions is complex and challenging tasks for nurses and case managers. To support them with these tasks, a decision support App was developed. Methods A qualitative study using semi‐structured interviews was conducted. A photo‐elicitation method and an interview guide were used to structure the interviews. The data were analysed according to the principles of content analysis. Results In five interviews with seven district nurses and case managers, the added value was described in terms of five themes: (a) providing a broader/better overview of possible solutions; (b) providing a guideline/checklist for problem assessment and advice on solutions; (c) supporting an in‐depth problem assessment; (d) being a support tool for unexperienced case managers/district nurses; and (e) providing up‐to‐date information. The participants regarded the App as complementary to their current work procedure, which they would use in a flexible manner at different stages in the care continuum. Conclusions The participants valued both parts, the problem assessment and the overview of possible solutions. An important requisite for the usage would be that the content is continuously updated. Before implementation of the App can be recommended, an evaluation of its effectiveness regarding decision‐making should be conducted. Relevance to clinical practice This study underpins the need of nurses and case managers for decision support with regard to problem assessment and providing advices on possible solutions to facilitate ageing in place of PwD. There results also show the importance of listening to users experience and their perceived added value of decision support tools as this helps to explain the lack of statistically significant effects on quantitative outcome measure in contrast to a high willingness to use the App in a previous study.
Background: The Nurses in the Lead (NitL) programme consists of a systematic approach and training to 1) empower community nurses in implementing evidence, targeted at encouraging functional activities of older adults, and 2) train community nurses in enabling team members to change their practice. This article aims to describe the process evaluation of NitL. Methods: A mixed-methods formative process evaluation with a predominantly qualitative approach was conducted. Qualitative data were collected by interviews with community nurses (n = 7), focus groups with team members (n = 31), and reviewing seven implementation plans and 28 patient records. Quantitative data were collected among community nurses and team members (N = 90) using a questionnaire to assess barriers in encouraging functional activities and attendance lists. Data analysis was carried out through descriptive statistics and content analysis. Results: NitL was largely executed according to plan. Points of attention were the use and value of the background theory within the training, completion of implementation plans, and reporting in patient records by community nurses. Inhibiting factors for showing leadership and encouraging functional activities were a lack of time and a high complexity of care; facilitating factors were structure and clear communication within teams. Nurses considered the systematic approach useful and the training educational for their role. Most team members considered NitL practical and were satisfied with the coaching provided by community nurses. To optimise NitL, community nurses recommended providing the training first and extending the training. The team members recommended continuing clinical lessons, which were an implementation strategy from the community nurses. Conclusions: NitL was largely executed as planned, and appears worthy of further application in community care practice. However, adaptations are recommended to make NitL more promising in practice in empowering community nurse leadership in implementing evidence.
Nationwide and across the globe, the quality, affordability, and accessibility of home-based healthcare are under pressure. This issue stems from two main factors: the rapidly growing ageing population and the concurrent scarcity of healthcare professionals. Older people aspire to live independently in their homes for as long as possible. Additionally, governments worldwide have embraced policies promoting “ageing in place,” reallocating resources from institutions to homes and prioritising home-based services to honour the desire of older people to continue living at home while simultaneously addressing the rising costs associated with traditional institutional care.Considering the vital role of district nursing care and the fact that the population of older people in need of assistance at home is growing, it becomes clear that district nursing care plays a crucial role in primary care. The aim of this thesis is twofold: 1) to strengthen the evidence base for district nursing care; and 2) to explore the use of outcomes for learning and improving in district nursing care. The first part of this thesis examines the current delivery of district nursing care and explores its challenges during the COVID-19 pandemic to strengthen the evidence base and get a better understanding of district nursing care. Alongside the goal of strengthening the evidence for district nursing care, the second part of this thesis explores the use of patient outcomes for learning and improving district nursing care. It focuses on nurse-sensitive patient outcomes relevant to district nursing care, their current measurement in practice, and what is needed to use outcomes for learning and improving district nursing practice.
Intervisieproces met Femke Merkx als begeleider t.b.v. dossier 2015-02-72P eHealth in de wijk: Ondersteuning voor de wijkverpleegkundige bij het indiceren van eHealth.
Kwetsbare thuiswonende ouderen met een acute zorgvraag worden regelmatig opgenomen in het ziekenhuis. Het voorkómen van een onnodige acute opname is belangrijk. Een acute opname leidt namelijk vaak tot negatieve uitkomsten voor ouderen, zoals het vergroten van kwetsbaarheid, lichamelijke achteruitgang en functieverlies. Uit meerdere gespreksrondes met wijkverpleegkundigen blijkt dat zij het lastig vinden om de medische urgentie van een acute zorgvraag van ouderen goed in te schatten, en zodanig over te dragen naar de huisarts, zodat deze de urgentie begrijpt en oppakt. Ambulancezorgprofessionals geven aan dat zij de medische toestand juist goed in beeld hebben, maar de ondersteuningsbehoefte bij kwetsbare oudere moeilijk in kunnen schatten en niet weten wiens verantwoordelijkheid het is om de ondersteuningsbehoefte aan over te dragen. Beide disciplines kunnen van elkaar leren. Met dit project beogen wij door ontwerpgericht onderzoek kennisuitwisseling tot stand te brengen en nieuwe toepasbare kennis en handvatten te ontwikkelen om de handelingsverlegenheid van wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals bij kwetsbare ouderen te verminderen. Hiermee dragen we bij aan het oplossen van de knelpunten in de acute zorgverlening voor kwetsbare ouderen in de thuissituatie en ondersteunen we maatschappelijke ontwikkelingen gericht op het organiseren van zorg dicht bij de patiënt. De eerste stap van het plan van aanpak is om knelpunten en oorzaken verder in kaart te brengen, met behulp van een PRISMA-analyse van echte ‘vastgelopen’ casuïstiek van kwetsbare ouderen met een acute zorgvraag. Vervolgens worden instrumenten in kaart gebracht via een rapid literatuurreview, aangevuld met via een enquête verkregen gegevens onder professionals in Nederland. Deze informatie wordt verwerkt in een drietal ontwerpsessies, waarbij handvatten voor wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals in co-creatie worden ontwikkeld. Vervolgens worden deze handvatten in een pilot getest op haalbaarheid. Met deze uitkomsten worden handvatten zo nodig aangepast en vervolgens verspreid onder betrokken professionals via diverse kanalen, kennissessies en in het HBO-onderwijs opgenomen.
Sinds het begin van dit millennium ligt er een toenemende nadruk in het sociaal domein op een cultuurverandering, waarin integraal werken een centrale rol speelt. Integraal vanuit het leefwereldperspectief van bewoners. En integraal vanuit het professionele en systemische perspectief. Zie bijvoorbeeld het motto ‘één gezin, één plan, één regisseur’. Ook wordt er meer verwacht van inzet op en het realiseren van ‘stepped care’ of ‘matched care’ (ondersteuning zo licht als mogelijk en zo zwaar als nodig). Eén van de consequenties is dat het werk van sociaal professionals veel meer afstemming en samenwerking vergt met andere partijen. Integraal werken dient als een middel om de verkokerde, niet samenhangende wijze van werken vanuit verschillende organisaties en professionals te ontmantelen. Over de competenties van professionals uit de verschillende disciplines, variërend van Wmo-loketambtenaren tot gedragswetenschappers uit de jeugdzorg, van jongerenwerkers tot ambulante GGZ-verpleegkundigen, van maatschappelijk werkers tot opbouwwerkers en wijkverpleegkundigen, wordt verwacht dat zij ‘generalistisch’ zijn. Het is echter onduidelijk wat daarmee in de feitelijke uitvoerings- beleids- en opleidingspraktijk wordt bedoeld. Dit KIEM project richt zich op het opbouwen van (a) een concrete en exemplarische leerpraktijk in Utrecht op het snijvlak van sociaal werk en maatschappelijke ondersteuning en (b) het ontwikkelen van een meerjarig programma waarmee sociaal professionals in het brede sociaal domein competenties kunnen ontwikkelen, zodat zij beter zijn toegerust om interprofessioneel en integraal samen te kunnen werken. Daarbij wordt nauw aangesloten bij het ontwikkelen van belangrijke 21st century skills als reflecteren, het aanspreken van het creatief vermogen, het vermogen tot samenwerken (waaronder inzicht verkrijgen in de competenties en bijdragen van professionals en ervaringsdeskundigen uit andere disciplines) en kritisch denken.
