This article analyses four of the most prominent city discourses and introduces the lens of urban vitalism as an overarching interdisciplinary concept of cities as places of transformation and change. We demonstrate the value of using urban vitalism as a lens to conceptualize and critically discuss different notions on smart, inclusive, resilient and sustainable just cities. Urban vitalism offers a process-based lens which enables us to understand cities as places of transformation and change, with people and other living beings at its core. The aim of the article is to explore how the lens of vitalism can help us understand and connect ongoing interdisciplinary academic debates about urban development and vice versa, and how these ongoing debates inform our understanding of urban vitalism.
DOCUMENT
The concept of a restorative city is one of the most recent and fascinating developments in the field of restorative justice theory and practice. Despite the lack of universal model or standards of implementation, the concept of a restorative city can be defined as a process that aims at shaping both community life as well as urban space through the lens of restorative justice philosophy, values and standards. The purpose of this paper is to discuss the results of the analysis of how this concept has been implemented so far in a number of selected cities, systematise the knowledge about the process of implementing the idea of a restorative city and advance the discussion around the conceptual framework of this development. The paper concludes with a brief summary of activities that have been undertaken in Wrocław, Poland, in order to gain the status of a restorative city.
DOCUMENT
The construction and demolition is a resource intensive sector, with Construction and Demolition Wastes (CDWs) considered as the largest waste streams accounting for 374 million tonnes in Europe. Although the 70% target for material recovery of CDWs set in the European Union Waste Directive Framework has been achieved by most European countries, the majority of these Circular Economy (CE) practices are through backfilling and downcycling [1]. This poses opportunities for improving the circular practices in CDWs. With the increasing population and urbanization, cities have important role in realizing the CE ambitions for three reasons. These are (1) CE is incorporated in policy frameworks focusing on closing material loops in production and consumption in cities [2]; (2) City governments have the capabilities and resources to transition towards circularity of CDWs; and (3) City governments serve as the link between various stakeholders such as citizens, companies, and knowledge institutes, and therefore can drive changes towards the city. This study analyzes how four European cities namely Riga, Tartu, Barcelona, and Kavala use different forms of governance to address the challenges and barriers and ultimately increase the circularity in CDWs. The methodology is qualitative, multiple case study using interviews, city reports, site visits, and validation workshop. Results show that cities deploy various forms of governance to address barriers and speed up the transition to a circular economy. These include contracting waste management companies, collaborating in local and international projects, fines for improper waste separation and illegal dumping, subsidies for recycled materials, and green procurement. Despite the use of different forms of governance, the majority of CE practices in the city are still focus on recycling and recovery, which is the lowest degree of circular practices. There is also an increasing focus on middle-level activities, such as repair and remanufacture, as well as on high-level activities such as rethink and reduce, yet these activities are mostly small scale and experimental. Therefore, cities are still learning on the process and have potential to further explore and integrate higher level circular practices.The implications of this study for city governments include to (1) set stricter standards for circular procurement, (2) collaborate and establish strategic (long-term) partnerships between universities, citizen groups, NGOs and businesses, and (3) provide creative spaces for developing and implementing circular ideas.
MULTIFILE
De markt vraagt om steeds meer productvariëteit. Veel bedrijven realiseren productvariëteit nu met veel klant-specifiek engineeringswerk (Engineer-to-Order/EtO). Dit zet druk op alle afdelingen in het bedrijf zoals sales, engineering, productie en service. Een uitdagende manier voor deze bedrijven, om beter met het spanningsveld tussen externe en interne eisen om te gaan, is het ontwikkelen van meer configureerbare producten (lego principe}. Hiervoor is een modulaire opbouw van het product nodig waarin verschillende productonderdelen gestandaardiseerd zijn en gebruikt kunnen worden in verschillende eindproducten. Zo kan, met minder engineeringsactiviteiten, een product geconfigureerd worden (Configure-to-Order/CtO) en de klant productvariëteit worden geboden zonder alle interne druk. Voor diverse bedrijven vormen ook de mogelijkheden van Industry 4.0 en sustainabilty ambities belangrijke drivers in hun streven naar meer CtO. Het implementeren van CtO is echter niet eenvoudig. Het vraagt om aanzienlijke capaciteit, kennis en kunde op het gebied van productontwikkeling, procesontwikkeling en het veranderproces. Betrokkenheid van medewerkers uit alle belangrijke afdelingen (verkoop, engineering, productie, service etc.) is een vereiste. Mkb-bedrijven worstelen hiermee en hebben behoefte aan goede tools en technieken, zowel inhoudelijk, over de ontwikkeling van de productarchitectuur en de impact hiervan op de bedrijfsprocessen, als veranderkundig, hoe deze transitie tot stand te brengen. In dit Sia RAAK-mkb onderzoek willen wij samen met productie mkb-bedrijven, kennisinstellingen en brancheorganisaties een integrale aanpak ontwikkelen om CtO op een goede manier te implementeren. De deelnemende mkb-bedrijven hebben de duidelijke wens om dit de komende jaren te doen. Voor de specifieke casussen zullen met casestudies en interventieonderzoek aanpakken ontwikkeld worden. Studentprojecten zullen ondersteuning geven aan de verschillende interventies. Vervolgens zal systematisch case-vergelijkend onderzoek worden uitgevoerd om inzicht te krijgen in wat in welke situatie werkt. Op basis van het case-vergelijkend onderzoek worden tools en technieken ontwikkeld die enerzijds generiek zijn en anderzijds kunnen worden aangepast aan specifieke bedrijfssituaties.
In order to achieve much-needed transitions in energy and health, systemic changes are required that are firmly based on the principles of regard for others and community values, while at the same time operating in market conditions. Social entrepreneurship and community entrepreneurship (SCE) hold the promise to catalyze such transitions, as they combine bottom-up social initiatives with a focus on financially viable business models. SCE requires a facilitating ecosystem in order to be able to fully realize its potential. As yet it is unclear in which way the entrepreneurial ecosystem for social and community entrepreneurship facilitates or hinders the flourishing and scaling of such entrepreneurship. It is also unclear how exactly entrepreneurs and stakeholders influence their ecosystem to become more facilitative. This research programme addresses these questions. Conceptually it integrates entrepreneurial ecosystem frameworks with upcoming theories on civic wealth creation, collaborative governance, participative learning and collective action frameworks.This multidisciplinary research project capitalizes on a unique consortium: the Dutch City Deal ‘Impact Ondernemen’. In this collaborative research, we enhance and expand current data collection efforts and adopt a living-lab setting centered on nine local and regional cases for collaborative learning through experimenting with innovative financial and business models. We develop meaningful, participatory design and evaluation methods and state-of-the-art digital tools to increase the effectiveness of impact measurement and management. Educational modules for professionals are developed to boost the abovementioned transition. The project’s learnings on mechanisms and processes can easily be adapted and translated to a broad range of impact areas.
De managementgame is de populaire benaming voor het ontwerpvak BK6ON5, een verplicht vak voor derdejaars Bachelors van de faculteit Bouwkunde, met ieder jaar zo’n 300-350 studenten. Een rollenspel, waarbij studenten in groepen van 9-10 rollen gedurende 10 weken een gebied analyseren en een ontwikkelingsvisie voor de komende 50 jaar formuleren. Elk jaar wordt een actuele casus waar vraag naar is opgepakt: Herontwikkeling van Blaak (Rotterdam 2013), Pompenburg (Rotterdam 2014), Campus TU (Delft 2015), barrièrewerking A20 (Schiedam 2016), M4H (Schiedam en Rotterdam 2017), Spoorzone (Dordrecht en Zwijndrecht 2018), Alexanderpolder (Rotterdam 2019) en Van A tot Z (Rotterdam 2020). Met deze cases wordt geschiedenis geschreven: toenemende complexiteit en integraliteit, gevolgen van klimaatverandering, economische ontwikkeling, verschuivende politieke verhoudingen, de verschuivingen in sturing op ontwikkeling, een meer circulaire economie en inclusieve samenleving. Het beschrijven van de opeenvolgende processen, de relatie met de gemeente die de opdracht heeft geformuleerd en de impact van de ‘lessons learned’ is de essentie van het voorstel. Het is niet alleen een rijke leeromgeving om te bestuderen, maar de uitkomsten van die studie zijn ook weer zeer bruikbaar voor de gemeente. De beschrijving van de cases en ontwerpoplossingen laat ook zien hoe een vak, gewaardeerd door studenten én professionals, kan worden vormgegeven. Er zit een beproefd didactisch concept achter de managementgame, wat ook op andere scholen, zeker in andere steden maar ook op andere schaal en zelfs context, kan worden toegepast. Die toelichting is een zinvolle kennisdeling in zich zelf, passend in de doelstelling van de City Deal Kennis Maken.
