Currently, promising new tools are under development that will enable crime scene investigators to analyze fingerprints or DNA-traces at the crime scene. While these technologies could help to find a perpetrator early in the investigation, they may also strengthen confirmation bias when an incorrect scenario directs the investigation this early. In this study, 40 experienced Crime scene investigators (CSIs) investigated a mock crime scene to study the influence of rapid identification technologies on the investigation. This initial study shows that receiving identification information during the investigation results in more accurate scenarios. CSIs in general are not as much reconstructing the event that took place, but rather have a “who done it routine.” Their focus is on finding perpetrator traces with the risk of missing important information at the start of the investigation. Furthermore, identification information was mostly integrated in their final scenarios when the results of the analysis matched their expectations. CSIs have the tendency to look for confirmation, but the technology has no influence on this tendency. CSIs should be made aware of the risks of this strategy as important offender information could be missed or innocent people could be wrongfully accused.
In the present study, how crime scene investigators are informed before going to a crime scene was investigated. In order to gain more insight in the flow of information from emergency call to crime scene, semi-structured interviews were conducted in three different police regions with six crime scene investigators, six forensic team leaders, and six crime scene investigators.Results indicate that information that crime scene investigators receive before going to a crime scene is usually limited. Most information is provided on-site by the uniformed police officers, forensic medical examiner, and tactical investigation team. This information flow is underexposed, and there are no guidelines about how it is recorded.Even though all parties are provided with limited information, incidents are quickly labelled by emergency call responders and forensic team leaders. The influence of the framing process that occurs as a result is underestimated. Furthermore, emergency call responders and forensic team leaders have different goals in the investigative process and hardly take into account the specific needs of the crime scene investigator. In order to better meet the needs of crime scene investigators, further research about the content of the provided information, as well as at what moment it should be shared, is needed. Also, in order to determine afterward what role information may have played in the decision-making at the crime scene the recording of information should be better safeguarded.
Prior research on network attacks is predominantly technical, yet little is known about behavioral patterns of attackers inside computer systems. This study adopts a criminological perspective to examine these patterns, with a particular focus on data thieves targeting organizational networks. By conducting interviews with cybersecurity experts and applying crime script analysis, we developed a comprehensive script that describes the typical progression of attackers through organizational systems and networks in order to eventually steal data. This script integrates phases identified in previous academic literature and expert-defined phases that resemble phases from industry threat models. However, in contrast to prior cybercrime scripts and industry threat models, we did not only identify sequential phases, but also illustrate the circular nature of network attacks. This finding challenges traditional perceptions of crime as a linear process. In addition, our findings underscore the importance of considering both successful and failed attacks in cybercrime research to develop more effective cybersecurity strategies.
Every year the police are confronted with an ever increasing number of complex cases involving missing persons. About 100 people are reported missing every year in the Netherlands, of which, an unknown number become victims of crime, and presumed buried in clandestine graves. Similarly, according to NWVA, several dead animals are also often buried illegally in clandestine graves in farm lands, which may result in the spread of diseases that have significant consequences to other animals and humans in general. Forensic investigators from both the national police (NP) and NWVA are often confronted with a dilemma: speed versus carefulness and precision. However, the current forensic investigation process of identifying and localizing clandestine graves are often labor intensive, time consuming and employ classical techniques, such as walking sticks and dogs (Police), which are not effective. Therefore, there is an urgent request from the forensic investigators to develop a new method to detect and localize clandestine graves quickly, efficiently and effectively. In this project, together with practitioners, knowledge institutes, SMEs and Field labs, practical research will be carried out to devise a new forensic investigation process to identify clandestine graves using an autonomous Crime Scene Investigative (CSI) drone. The new work process will exploit the newly adopted EU-wide drone regulation that relaxes a number of previously imposed flight restrictions. Moreover, it will effectively optimize the available drone and perception technologies in order to achieve the desired functionality, performance and operational safety in detecting/localizing clandestine graves autonomously. The proposed method will be demonstrated and validated in practical operational environments. This project will also make a demonstrable contribution to the renewal of higher professional education. The police and NVWA will be equipped with operating procedures, legislative knowledge, skills and technological expertise needed to effectively and efficiently performed their forensic investigations.
Ambtenaren openbare orde en veiligheid spelen een centrale rol in de zorg voor maatschappelijke veiligheid. Hun focus ligt van oudsher op de preventie van slachtofferschap van veelvoorkomende criminaliteit (zoals diefstal, vernielingen en vandalisme) en high impact crime (zoals woninginbraak, overvallen en straatroven) binnen hun verzorgingsgebied. Intussen heeft de digitalisering van de samenleving een ongeëvenaarde gelegenheid voor criminaliteit gecreëerd. De totale maatschappelijke schade van cybercrime werd voor 2018 op 10 miljard euro geschat (1% van BNP). Uit cijfers van het CBS blijkt dat tussen 2012 en 2018 het slachtofferschap van hacken zelfs hoger lag dan dat van fietsendiefstal. Nederlandse gemeenten hebben cybercrime in de afgelopen twee jaar dan ook breed als beleidsprioriteit omarmd. Maar in de vertaling van deze beleidsprioriteit naar concrete acties gaat het mis. Duidelijk is dat de ambtenaren openbare orde en veiligheid een taak voor zichzelf zien in de preventie van cybercrime, maar waar te beginnen? In dit project bundelen professionals uit twaalf gemeenten en vier regionale veiligheidsnetwerken hun slagkracht met onderzoekers van twee hogescholen en het NSCR voor de cyberweerbaarheid van de samenleving. De hoofdvraag van dit project luidt: Met welke interventies kunnen ambtenaren openbare orde en veiligheid de cyberweerbaarheid van burgers en bedrijven binnen hun gemeente vergroten? Middels actieonderzoek werken professionals van gemeenten en regio’s samen met onderzoekers aan het verbeteren van bestaande en het ontwikkelen van nieuwe interventies. Daarbij verscherpen zij hun beeld van de omvang en achtergronden van slachtofferschap van cybercrime. Ook onderzoeken zij achtergronden en verklaringen voor het risicobewustzijn en preventief gedrag onder doelgroepen. Deze inzichten worden in verschillende iteraties aangevuld met effectstudies, om tot een set beproefde interventies te komen waarmee de cyberweerbaarheid van burgers en bedrijven zal toenemen.
Net als in het boek van Dan Brown, de ‘Da Vinci Code’, is de politie altijd op zoek naar aanwijzingen die naar de dader kunnen leiden. Waar in het boek allerlei cryptische symbolen en codes verborgen achtergelaten worden als aanwijzingen, zal in de praktijk bij forensisch onderzoek van de politie of het NFI, sporen gevonden moeten worden op een plaats delict. Het onderwerp van dit projectvoorstel, DaVinciQD, ligt op het dateren van een van dat soort sporen, namelijk vingersporen. Er wordt standaard in forensisch onderzoek naar vingersporen gezocht en indien gedetecteerd en veiliggesteld, worden zij ter plaatse of in het forensisch lab onderzocht en vervolgens vergeleken met een grote databank. Relevant is het om te bepalen of een vingerspoor afkomstig is van de dader en dus relevant voor het forensisch onderzoek. Om dit te bepalen is het niet alleen noodzakelijk om een vingerafdruk zichtbaar te maken en te koppelen aan een persoon, maar ook om deze te kunnen relateren aan het tijdsframe van het gepleegde misdrijf. Daarom de vraag om een methode te ontwikkelen die in staat is om vingerafdrukken te dateren. Het bepalen van het moment van achterlaten van een vingerspoor is cruciaal enerzijds om te bepalen of deze relevant is voor het lopende onderzoek, maar ook in de context van bewijsvoering en een eventuele veroordeling van een dader. Een consortium bestaande uit de onderzoeksgroepen Advanced Forensic Technology en NanoBio van Saxion, het Nederlands Forensisch Instituut, de Nationale Politie, de Universiteit Twente en enkele private bedrijven, zal een methode ontwikkelen om met behulp van quantum dots de datering van vingersporen mogelijk maken. De methode zal niet alleen in het lab, maar ook in de praktijk van de forensisch onderzoeker getest en gevalideerd worden.
