Voorjaar 2020: ook Nederland wordt getroffen door COVID-19. Vooral ouderen lopen grote risico’s; een lockdown volgt. Fotograaf Otto Lussenburg trekt eropuit voor een ‘praatje en een plaatje’ op gepaste afstand. Hij blijft dichtbij huis en fotografeert in zijn woonplaats Assen. Aanvankelijk alleen mensen die de deur niet uit kunnen. Gaandeweg komen daar meer mensen bij. Zo ontstaat een serie van meer dan tweehonderd portretten. Lussenburg laat niet alleen de verscheidenheid aan inwoners zien. In hun ramen zien we ook de weerspiegeling van een verstilde stad. Bijzondere beelden uit een gedenkwaardige tijd.
LINK
In deze bijdrage aan de Velon blogserie Blog in coronatijd, reflecteert Marco Snoek op de inzichten die de lockdown rond COVID-19 leraren en lerarenopleiders heeft opgeleverd. Hij benadrukt het belang van zorgvuldige observatie en reflectie in deze tijd, om de kansen voor nieuwe inzichten en aanpakken niet verloren te laten gaan.
DOCUMENT
BACKGROUND: The COVID-19 pandemic has led to a national lockdown in the Netherlands, which also affected transcatheter aortic valve implantation (TAVI) patients. The objective of the study was to describe physical activity, dietary intake and quality of life (QoL) in patients on the waiting list for TAVI pre-lockdown and during lockdown.METHODS: Consecutive patients awaiting TAVI at the Amsterdam University Medical Centers, the Netherlands were included. Measurements were self-reported effect of lockdown, physical activity, dietary intake and QoL.RESULTS: In total, 58 patients (median age 80, interquartile range (IQR) 76-84, 45% female) were observed pre-lockdown and 16 patients (median age 78, IQR 76-82, 25% female) during lockdown. Ten of the 16 patients during lockdown reported a decline in physical activity. However, we observed a median number of 5861 steps a day (IQR 4579-7074) pre-lockdown and 8404 steps a day (IQR 7653-10,829) during lockdown. Median daily protein intake was 69 g (IQR 59-82) pre-lockdown and 90 g (IQR 68-107) during lockdown. Self-rated health on a visual analogue scale was 63 points (IQR 51-74) pre-lockdown and 73 points (IQR 65-86) during lockdown.CONCLUSIONS: More than half of the patients during lockdown reported less physical activity, while we observed a higher number of steps a day, a similar dietary intake and a higher QoL. Therefore, patients on the TAVI waiting list appeared to be able to cope with the lockdown measures.
DOCUMENT
During the COVID-19—related lockdowns (2020–2022), mobility patterns and charging needs were substantially affected. Policies such as work from home, lockdowns, and curfews reduced traffic and commuting significantly. This global pandemic may have also substantially changed mobility patterns on the long term and therefore the need for electric vehicle charging infrastructure. This paper analyzes changes in electric charging in the Netherlands for different user groups during different phases of the COVID-19 lockdown to assess the effects on EV charging needs. Charging needs dropped significantly during this period, which also changed the distribution of the load on the electricity grid throughout the day. Curfews affected the start times of charging sessions during peak hours of grid consumption. Infrastructure dedicated to commuters was used less intensively, and the charging needs of professional taxi drivers were drastically reduced during lockdown periods. These trends were partially observed during a post–lockdown measuring period of roughly 8 months, indicating a longer shift in mobility and charging patterns.
DOCUMENT
BackgroundThe closing of schools and sports clubs during the COVID-19 lockdown raised questions about the possible impact on children’s motor skill development. Therefore, we compared motor skill development over a one-year period among four different cohorts of primary school children of which two experienced no lockdowns during the study period (control cohorts) and two cohorts experienced one or two lockdowns during the study period (lockdown cohorts).MethodsA total of 992 children from 9 primary schools in Amsterdam (the Netherlands) participated in this study (age 5 – 7; 47.5% boys, 52.5% girls). Their motor skill competence was assessed twice, first in grade 3 (T1) and thereafter in grade 4 (T2). Children in control group 1 and lockdown group 1 were assessed a third time after two years (T3). Motor skill competence was assessed using the 4-Skills Test, which includes 4 components of motor skill: jumping force (locomotion), jumping coordination (coordination), bouncing ball (object control) and standing still (stability). Mixed factorial ANOVA’s were used to analyse our data.ResultsNo significant differences in motor skill development over the study period between the lockdown groups and control groups (p > 0.05) were found, but a difference was found between the two lockdown groups: lockdown group 2 developed significantly better than lockdown group 1 (p = 0.008). While socioeconomic status was an effect modifier, sex and motor ability did not modify the effects of the lockdowns.ConclusionsThe COVID-19 lockdowns in the Netherlands did not negatively affect motor skill development of young children in our study. Due to the complexity of the factors related to the pandemic lockdowns and the dynamic systems involved in motor skill development of children, caution must be taken with drawing general conclusions. Therefore, children’s motor skill development should be closely monitored in the upcoming years and attention should be paid to individual differences.
MULTIFILE
The closing of schools and sports clubs during theCOVID-19 lockdown raised questions about thepossible impact on children’s motor skilldevelopment. Therefore we compared motorcompetence development over a one-year periodamong four different cohorts of primary schoolchildren. A total of 992 children from 9 primaryschools participated in this study (age 5 – 7; 47,5%boys) and were assessed two times, in grade 3 (T1)and in grade 4 (T2). Children in control group 1 and lockdown group 1 were assessed a third time aftertwo years (T3). Motor competence was measuredusing the 4-Skills Test. The mixed factorial ANOVAwith post hoc tests shows no significant differencesin motor development over the study period betweenthe lockdown groups and control groups (p > 0.05),but does show a difference between the twolockdown groups from T1 to T2 (p = 0.008). Whilesocioeconomic status (SES) was a modifier, sex andmotor ability did not modify the effects of thelockdowns. Our data show that the COVID-19lockdowns in the Netherlands did not generallyaffect motor development of young children. Incontrast, many studies have confirmed clear effectsof the pandemic lockdowns on physicalactivity1,2,3. Our study highlights the complexity ofboth motor skill development and the factors relatedto the pandemic lockdowns. We therefore suggestthat children’s motor skill development should beclosely monitored in the upcoming years.Specifically, we should pay attention to individualdifferences since it is still possible that certainchildren are impacted by the pandemic lockdowns.Moreover, long-term effects might emerge in thefuture.References1. de Sá, C. dos S. C., Pombo, A., Luz, C.,Rodrigues, L. P., & Cordovil, R. (2021). Covid-19social isolation in brazil: effects on the physicalactivity routine of families with children. RevistaPaulista de Pediatria, 39, e2020159.2. Hurter, L., McNarry, M., Stratton, G., &Mackintosh, K. (2022). Back to school afterlockdown: The effect of COVID-19 restrictions onchildren’s device-based physical activity metrics.Journal of Sport and Health Science, 11(4), 530–536.3. Moore, S. A., Faulkner, G., Rhodes, R. E.,Brussoni, M., Chulak-Bozzer, T., Ferguson, L. J.,Mitra, R., O’Reilly, N., Spence, J. C., Vanderloo, L.M., & Tremblay, M. S. (2020). Impact of theCOVID-19 virus outbreak on movement and playbehaviours of Canadian children and youth: Anational survey. International Journal of BehavioralNutrition and Physical Activity, 17(1), 85.
DOCUMENT
Het afschieten door de rechter van de avondklok kon ook opgevat worden als een belangrijk signaal, betoogt Jean- Pierre Wilken. Een keerpunt om eens goed na te denken over de consequenties voor ons sociaal verkeer.
LINK
Hoe richtten leerkrachten het leesonderwijs in tijdens de eerste schoolsluiting en hoe hebben zij dat ervaren?
DOCUMENT
Dat de natuur andere gezondheidsvoordelen biedt dan een sportschool zal waarschijnlijk niemand verbazen, maar dat sporters hun activiteit in de buitenlucht ook daadwerkelijk als gezonder ervaren kan hier nieuw perspectief bieden. In ons onderzoek zeiden sporters zich bewust rustiger te voelen, minder last te hebben van stress, zich fysiek gezonder te voelen en een betere gemoedstoestand te ervaren. Deze ervaringen zijn niet slechts een prettige bijkomstigheid van een vervelende situatie, ruim de helft van alle sporters zegt ook in de toekomst vaker buiten te gaan sporten, en dat toont aan dat de natuur haar functie als openbare sportschool niet zo snel zal verliezen.
DOCUMENT
De uitbraak van het COVID-19 virus (i.e., coronavirus) in December 2019 in de Chinese stad Wuhan heeft een grote impact gehad op de manier van leven over de gehele wereld. Op 27 februari 2020 werd de eerste besmetting met het coronavirus in Nederland vastgesteld, waarna het aantal besmettingen snel opliep. Om de verdere verspreiding van het virus zo veel mogelijk te beperken werden er in Nederland – net als in de vrijwel alle andere landen –diverse vrijheid beperkende maatregelen ingesteld. Van 23 maart 2020 tot 1 mei 2020 gold in Nederland een zogenaamde ‘intelligente lockdown’ en werden mensen gevraagd om afstand van elkaar te houden, zo veel mogelijk thuis te blijven en werken, en werden scholen, sportclubs, horeca en winkels gesloten. In de twee jaar na de start van deze intelligente lockdown volgden er verschillende periodes met op- en afschalingen van restricties, waaronder nog twee ‘harde lockdowns’ die ingingen in december 2020 en december 2021. Vanzelfsprekend hebben deze maatregelen een grote invloed gehad op onze manier van leven en werken en hebben er waarschijnlijk nog nooit zoveel Nederlanders tegelijk vanuit huis gewerkt als tijdens de coronacrisis. Dit heeft ook geleid tot veranderingen op het gebied van criminaliteit. In het eerste jaar van de coronapandemie lag het aantal geregistreerde misdrijven in Nederland ongeveer 6 procent lager dan in dezelfde periode in het jaar daarvoor, waarbij de verschillen het grootst waren tijdens de periodes met de strengste maatregelen (i.e., de intelligente lockdown en harde lockdown). Deze daling in geregistreerde criminaliteit was met name duidelijk terug te vinden onder misdrijven die doorgaans gepleegd worden als het slachtoffer niet in zijn of haar eigen huis is, zoals woninginbraak, zakkenrollenrij en fietsendiefstal (Kruisbergen et al., 2021). Voor huiselijk geweld, wat doorgaans binnen het eigen huis(houden) plaatsvindt, werd juist gevreesd voor een toename, maar deze lijkt achterwege te zijn gebleven in Nederland (Coomans et al., 2022). Ook hebben verschillende experts in de media gewezen op de cyberrisico’s van thuiswerken.1 Dit is in het bijzonder voor midden- en kleinbedrijven (mkb) zeer relevant omdat mkb-bedrijven de ruggengraat vormen van de Nederlandse economie (zij zijn verantwoordelijk voor 63% van het Bruto Binnenlands Product, 71% van de werkgelegenheid, en een totale omzet van 1023 miljard euro)2 , terwijl we ook weten dat deze groep bedrijven relatief vaak slachtoffer wordt van cyberaanvallen en weinig middelen ter beschikking heeft om zich hiertegen te wapenen (Leukfeldt, 2018). Tegelijkertijd zijn mkb-bedrijven waarschijnlijk niet goed ingericht op het ondersteunen van (massaal) thuiswerken en hebben daarom in allerijl en met veelal beperkte middelen moeten improviseren om het thuiswerken mogelijk te maken. Dit onderzoek richt zich daarom op de vraag in hoeverre de uitbraak van het coronavirus en de daarmee gepaard gaande toename in thuiswerken gedurende de pandemie geleid hebben tot meer cyberonveiligheid voor zowel burgers als het mkb en wat we hiervan kunnen leren voor de toekomst. Hierbij kijken we naar de aard en omvang van dreigingen en incidenten en naar de impact die incidenten hebben gehad. Dit geeft inzicht in de wijze waarop plotselinge verschuivingen van offline naar online activiteiten leiden tot nieuwe cyberrisico’s en is voor het mkb van groot belang om te kunnen beoordelen welke maatregelen zij kunnen en moeten nemen ten tijde van crises en wat die maatregelen mogen kosten. Uit eerder onderzoek weten we dat mkb-bedrijven weinig inzicht hebben in cyberrisico’s (doordat aard en omvang vaak onduidelijk zijn) en daardoor niet weten welke maatregelen zij moeten treffen (Notte et al., 2019). Daarnaast hebben mkb-bedrijven vaak weinig middelen en kennis in huis om zich goed te kunnen wapenen tegen cybercriminelen. Drie onderzoeksvragen staan dan ook centraal in dit onderzoek: 1) In hoeverre is de aard en omvang van cybercriminaliteit veranderd tijdens de coronapandemie? 2) Wat waren de gevolgen van slachtofferschap van cybercriminaliteit tijdens de coronapandemie? 3) Is er een relatie tussen veranderingen in internetgebruik en slachtofferschap van cybercriminaliteit tijdens de coronapandemie? Om deze vragen te beantwoorden analyseren we in fase 1 van dit onderzoek eerst de bestaande literatuur en interviewen we tien experts van de politie, cybersecuritybedrijven en andere relevante stakeholders. De literatuurstudie en verkennende interviews gebruiken we vervolgens in fase 2 van dit onderzoek om een vragenlijst te ontwikkelen die we hebben uitgezet onder een steekproef van burgers en een steekproef van mkb’ers om de aard, omvang en impact van slachtofferschap in kaart te brengen.3 Hierdoor wordt een uniek beeld verkregen van de effecten van het coronavirus en veranderingen in ons internetgebruik.
DOCUMENT
