Er is behoefte aan meer kennis en ondersteuning bij het implementeren van effectieve valpreventieinterventies in de wijk, waar ouderen zelfstandig thuis wonen. Omdat vallen een multifactorieel probleem is en er vele soorten valpreventie-interventies bestaan, is interprofessionele samenwerking gewenst. Door literatuuronderzoek en in focusgroep-bijeenkomsten met verschillende professionals is onderzocht wat bevorderende en belemmerende factoren zijn bij succesvolle interprofessionele samenwerking op het gebied van valpreventie, en welke strategieën effectief zijn. De belangrijkste conclusie is, dat voor het bevorderen van interprofessionele samenwerking coördinatie, communicatie en informatie cruciale factoren zijn. Daarnaast is ook uitwisseling van evidence based kennis en samenwerking met andere stakeholders belangrijk.
DOCUMENT
Om succesvolle implementatie van valpreventie-interventies in de wijk te bereiken, is het belangrijk om strategieën te ontwikkelen die ouderen stimuleren mee te doen aan valpreventie-interventies. Aan de hand van eerder onderzochte belemmerende en bevorderende factoren die de deelname aan valpreventieinterventies bij ouderen beïnvloeden, werd met behulp van de Intervention Mapping-methodiek een set strategieën geformuleerd. Op basis van de bevindingen wordt geconcludeerd dat het reframen van vallen en ouder worden belangrijk zou kunnen zijn. Daarnaast zouden interventies aangepast moeten worden aan de behoeften van het individu en de voordelen van deelname aan valpreventie-interventies worden benadrukt. Vervolgonderzoek zal uitwijzen welke strategieën het meest effectief zijn.
DOCUMENT
Om succesvolle implementatie van valpreventie-interventies in de wijk te bereiken, is het belangrijk om strategieën te ontwikkelen die ouderen stimuleren mee te doen aan valpreventie-interventies. Aan de hand van eerder onderzochte belemmerende en bevorderende factoren die de deelname aan valpreventieinterventies bij ouderen beïnvloeden, werd met behulp van de Intervention Mapping-methodiek een set strategieën geformuleerd. Op basis van de bevindingen wordt geconcludeerd dat het reframen van vallen en ouder worden belangrijk zou kunnen zijn. Daarnaast zouden interventies aangepast moeten worden aan de behoeften van het individu en de voordelen van deelname aan valpreventie-interventies worden benadrukt. Vervolgonderzoek zal uitwijzen welke strategieën het meest effectief zijn.
DOCUMENT
ACHTERGROND: Het effect en de impact van continue professionele ontwikkeling in de verpleegkunde blijft onbekend. Dit zorgt voor een toegenomen interesse in het minimaliseren van de onderwijspraktijkkloof: een ‘transfer’ van kennis waarbij verpleegkundigen in staat zijn om nieuwe kennis toe te passen in de praktijk (om hun gedrag te veranderen). De noodzaak voor effectieve onderwijsactiviteiten is zeker nodig in de geriatrische zorg, aangezien oudere patiënten een verhoogd risico hebben op complicaties, zoals valincidenten. Het is belangrijk dat verpleegkundigen dit kunnen voorkomen. Het blijft echter onduidelijk welke interventies het gedrag van verpleegkundigen beïnvloeden. Het doel van deze studie is het identificeren van interventies om het gedrag van ziekenhuisverpleegkundigen te veranderen ten aanzien van het inzetten van valpreventieve maatregelen. CONCLUSIE: De resultaten van deze studie laten zien dat er een discrepantie is tussen de meningen van de verpleegkundigen, experts in de Geriatrie, managers en onderwijskundigen. Verdere inzichten in de rol en samenwerking van managers, onderwijskundigen en verpleegkundigen is belangrijk voor de ontwikkeling van onderwijskundige programma’s die veranderingen op de werkvloer versterken en daarmee goede verpleegkundige zorg bewerkstelligen.
MULTIFILE
Falls are common after stroke. This article presents a literature review of the incidence and risk factors of falls and the consequences for professionals working with stroke patients. It is important to consider the specific problems after stroke. Depression and cognitive impairments were found to be risk factors for fall incidents after stroke. In the relevant literature many different risk factors and circumstances are described. When patients move from bed to chair, walk to the bathroom and the first few days after the patient is discharged to another setting, - all these circumstances showed high percentages of falling. A fall during hospital stay is a significant risk factor for future fall incidents. A reliable index to measure the fall risk is not (yet) available. But scores on the Barthel Index and the Timed-Up-and-Go test can be used as fall risk indicators. Fear of falling is an important complication after a fall and therefore it is recommended prior to discharge to inquire about the patients self efficacy in maintaining balance. Few intervention studies use the number of falls as an outcome measure. Exercising balance following a mass training protocol seems to diminish the risk of falling.
DOCUMENT
In order to achieve a level of community involvement and physical independence, being able to walk is the primary aim of many stroke survivors. It is therefore one of the most important goals during rehabilitation. Falls are common in all stages after stroke. Reported fall rates in the chronic stage after stroke range from 43 to 70% during one year follow up. Moreover, stroke survivors are more likely to become repeated fallers as compared to healthy older adults. Considering the devastating effects of falls in stroke survivors, adequate fall risk assessment is of paramount importance, as it is a first step in targeted fall prevention. As the majority of all falls occur during dynamic activities such as walking, fall risk could be assessed using gait analysis. It is only recent that technology enables us to monitor gait over several consecutive days, thereby allowing us to assess quality of gait in daily life. This thesis studies a variety of gait assessments with respect to their ability to assess fall risk in ambulatory chronic stroke survivors, and explores whether stroke survivors can improve their gait stability through PBT.
DOCUMENT
Berno van Meijel, lector bij Hogeschool Inholland, is per 1 oktober 2015 benoemd tot bijzonder hoogleraar GGZ-verpleegkunde bij de afdeling Psychiatrie van het VUmc te Amsterdam. Tevens is hij als lector/hoogleraar werkzaam bij de Parnassia Groep. De leerstoel is ingesteld om interventies te ontwikkelen en de effectiviteit ervan te onderzoeken voor de beroepspraktijk van de ggz-verpleegkundigen. Op 8 april hield hij zijn inaugurele rede ‘Kleurrijke perspectieven. Notities over de GGZ-verpleegkunde
DOCUMENT
Background: The need for effective continuing education is especially high in in-hospital geriatric care, as older patients have a higher risk of complications, such as falls. It is important that nurses are able to prevent them. However, it remains unknown which interventions change the behavior of nurses. Therefore, the aim of this study is to identify intervention options to change the behavior of hospital nurses regarding fall prevention among older hospitalized patients. Methods: This study used a mixed method design. The Behavior Change Wheel (BCW) was used to identify intervention functions and policy categories to change the behavior of nurses regarding fall prevention. This study followed the eight steps of the BCW and two methods of data collection were used: five focus groups and three Delphi rounds. The focus groups were held with hospital nurses (n = 26). Geriatric experts (n = 11), managers (n = 13) and educators (n = 13) were included in the Delphi rounds. All data were collected within ten tertiary teaching hospitals in the Netherlands. All participants were included based on predefined in- and exclusion criteria and availability. Results: In Geriatric experts’ opinions interventions targeting behavior change of nurses regarding fall prevention should aim at ‘after-care’, ‘estimating fall risk’ and ‘providing information’. However, in nurses’ opinions it should target; ‘providing information’, ‘fall prevention’ and ‘multifactorial fall risk assessment’. Nurses experience a diversity of limitations relating to capability, opportunity and motivation to prevent fall incidents among older patients. Based on these limitations educational experts identified three intervention functions: Incentivisation, modelling and enablement. Managers selected the following policy categories; communication/marketing, regulation and environmental/social planning. Conclusions: The results of this study show there is a discrepancy in opinions of nurses, geriatric experts, managers and educators. Further insight in the role and collaboration of managers, educators and nurses is necessary for the development of education programs strengthening change at the workplace that enable excellence in nursing practice. DOI: https://doi.org/10.1186/s12912-021-00598-z
MULTIFILE
In het WHEELS-project wordt de eerste leefstijlapp voor rolstoelgebruikers met een dwarslaesie of beenamputatie ontwikkeld. Doel is dat zij ook ná de revalidatiefase kunnen werken aan hun vitaliteit en een gezonde leefstijl. In dit artikel wordt beschreven hoe de app in 6 stappen is ontwikkeld en worden de eerste resultaten van een gebruikersstudie samengevat.
LINK
