The current Covid-19 pandemic has underlined the importance of urban public spaces in achieving health and social well-being (Dobson, 2021; Poortinga et al., 2021), prompting policymakers and urban planners to rethink their approach to the design of these spaces. They now propagate adapting urban public spaces more directly to human needs (Suurenbroek et al., 2019), often at a neighbourhood level, while also embracing a more-than-human perspective that includes the well-being of the natural ecosystem at large (Maller, 2020; Houston et al., 2018). The latter becomes imperative as other shocks and stressors, such as climate change and biodiversity loss, are impending, straining urban spaces and their residents to show resilience in times of complex challenges. “Learning from Covid-19”, a need emerged for new design approaches for public spaces, contributing both to social and ecological resilience.This paper presents results from the research project "From Prevention to Resilience". It moves beyond merely responding to the pandemic by designing social and physical barriers in public space to prevent the virus from spreading. Instead, it seizes the opportunity to explore how an integrated design approach to public space could contribute to social and ecological resilience (Boon et al., 2021). The project, funded by the Dutch organization for health research and care innovation, is a collaboration between the chairs of Spatial Urban Transformation and Civic Interaction Design (AUAS) and an international partner consortium.This paper builds on our compiled database of design strategies addressing the Covid-crisis, expert sessions with a Community of Practitioners, and interviews with Dutch spatial design firms and municipalities. It first introduces a "Design Framework for Neighbourhood Resilience" and its core concepts. Next, it validates this framework through a research-by-design approach. Spatial and social design agencies applied the framework in real-life design cases in Amsterdam and allowed for its empirical grounding and practice-based development. Ultimately, the paper defines a design framework that builds resilience for the well-being of all urban inhabitants and initiates a dialogue between disciplines to address resilience integrally when designing public spaces and forms of civic engagement.ReferencesBoon, B., Nirschl, M., Gualtieri, G., Suurenbroek, F., & de Waal, M. (2021). Generating and disseminating intermediate-level knowledge on multiple levels of abstraction: An exploratory case in media architecture. Media Architecture Biennale 20, 189–193. https://doi.org/10.1145/3469410.3469430Dobson, J. (2021). Wellbeing and blue‐green space in post‐pandemic cities: Drivers, debates and departures. Geography Compass, 15. https://doi.org/10.1111/gec3.12593Houston, D., Hillier, J., MacCallum, D., Steele, W., & Byrne, J. (2018). Make kin, not cities! Multispecies entanglements and ‘becoming-world’ in planning theory. Planning Theory, 17(2), 190–212. https://doi.org/10.1177/1473095216688042 Maller, C. (2020). Healthy Urban Environments: More-than-Human Theories (1st ed.). Routledge, Taylor & Francis Group. https://www.routledge.com/Healthy-Urban-Environments-More-than-Human-Theories/Maller/p/book/9780367459031Poortinga, W., Bird, N., Hallingberg, B., Phillips, R., & Williams, D. (2021). The role of perceived public and private green space in subjective health and wellbeing during and after the first peak of the COVID-19 outbreak. Landscape and Urban Planning, 211, 104092. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2021.104092 Suurenbroek, F., Nio, I., & de Waal, M. (2019). Responsive public spaces: exploring the use of interactive technology in the design of public spaces. Hogeschool van Amsterdam, Urban Technology.https://research.hva.nl/en/publications/responsive-public-spaces-exploring-the-use-of-interactive-technol-2
The paper presents a framework that through structured analysis of accident reports explores the differences between practice and academic literature as well amongst organizations regarding their views on human error. The framework is based on the hypothesis that the wording of accident reports reflects the safety thinking and models that have been applied during the investigation, and includes 10 aspects identified in the state-of-the-art literature. The framework was applied to 52 air accident reports published by the Dutch Safety Board (DSB) and 45 ones issued by the Australian Transport Safety Bureau (ATSB) from 1999 to 2014. Frequency analysis and statistical tests showed that the presence of the aspects in the accident reports varied from 32.6% to 81.7%, and revealed differences between the ATSB and the DSB approaches to human error. However, in overall safety thinking have not changed over time, thus, suggesting that academic propositions might have not yet affected practice dramatically.
A symbiotic relationship between human factors and safety scientists is needed to ensure the provision of holistic solutions for problems emerging in modern socio-technical systems. System Theoretic Accident Model and Processes (STAMP) tackles both interactions and individual failures of human and technological elements of systems. Human factors topics and indicative models, tools and methods were reviewed against the approach of STAMP. The results showed that STAMP engulfs many human factors subjects, is more descriptive than human factors models and tools, provides analytical power, and might be further improved by including more aspects of human factors. STAMP can serve in minimizing the gap between human factors and safety engineering sciences, which can collectively offer inclusive solutions to the industry.
Het lopen van een marathon wordt steeds populairder. Naast de vele positieve gezondheidseffecten van duurinspanning, kan duurinspanning ook gepaard gaan met maagdarmklachten. Zo’n 30-90% van de hardlopers heeft last van maagdarmklachten tijdens of in de uren na het hardlopen. Het ontstaan van maagdarmklachten heeft waarschijnlijk te maken met de herverdeling van het bloedvolume, resulterend in minder bloedtoevoer naar het spijsverteringskanaal en een minder goed functionerende darmbarrière. Doordat de darmbarrière minder goed functioneert kunnen er ongewenste stoffen (endotoxinen) de bloedbaan intreden en voor ontstekingsreacties zorgen. De vele micro-organismen in onze darm, gezamenlijk onze darmmicrobiota genoemd, zijn van invloed op de voedselvertering, maar ook op het functioneren van de cellen die de darmwand bekleden en de verbindingen tussen deze cellen. Mogelijk hebben hardlopers met maagdarmklachten tijdens duurinspanning te maken met een afwijkende samenstelling van de darmmicrobiota en/of metabolieten ten opzichte van hardlopers zonder klachten, waardoor de darmbarrière minder goed functioneert en er problemen kunnen optreden. Vandaar dat het voornaamste doel van ons onderzoeksproject is om te onderzoeken of er een relatie bestaat tussen de samenstelling van de darmmicrobiota en/of metabolieten en het ontstaan van maagdarmklachten tijdens duurinspanning. De onderzoeksvragen die zullen worden bestudeerd zijn: 1) Verschilt de samenstelling van de darmmicrobiota en/of metabolieten van hardlopers die wel en niet last krijgen van maagdarmklachten tijdens het lopen van een marathon? En zo ja, hoe? 2) Kan de samenstelling van de darmmicrobiota en/of metabolieten van getrainde sporters die maagdarmklachten ervaren tijdens duurinspanning positief beïnvloed worden door probiotica-suppletie, zodat de kans op en/of intensiteit van maagdarmklachten tijdens duurinspanning wordt verminderd en de sportprestatie verbeterd? Het onderzoeksproject richt zich op de identificatie van sporters die last hebben van maagdarmklachten tijdens duurinspanning. We hopen met de beoogde resultaten bij te kunnen dragen aan op de persoon gerichte preventie van maagdarmklachten door het aanpassen van de darmmicrobiota.
Designing cities that are socially sustainable has been a significant challenge until today. Lately, European Commission’s research agenda of Industy 5.0 has prioritised a sustainable, human-centric and resilient development over merely pursuing efficiency and productivity in societal transitions. The focus has been on searching for sustainable solutions to societal challenges, engaging part of the design industry. In architecture and urban design, whose common goal is to create a condition for human life, much effort was put into elevating the engineering process of physical space, making it more efficient. However, the natural process of social evolution has not been given priority in urban and architectural research on sustainable design. STEPS stems from the common interest of the project partners in accessible, diverse, and progressive public spaces, which is vital to socially sustainable urban development. The primary challenge lies in how to synthesise the standardised sustainable design techniques with unique social values of public space, propelling a transition from technical sustainability to social sustainability. Although a large number of social-oriented studies in urban design have been published in the academic domain, principles and guidelines that can be applied to practice are large missing. How can we generate operative principles guiding public space analysis and design to explore and achieve the social condition of sustainability, developing transferable ways of utilising research knowledge in design? STEPS will develop a design catalogue with operative principles guiding public space analysis and design. This will help designers apply cross-domain knowledge of social sustainability in practice.
De, bijna oneindige, mogelijkheden van digitale (3D print)technieken prikkelen de geest en zetten aan tot creatief denken. Voorheen onmogelijke vormen worden mogelijk en kunnen op locatie en op maat worden gemaakt. Het (primair) onderwijs ziet grote potentie in 3D (print)technieken als onderwijsthema om structureel en actief mee aan de slag te gaan in de klas, om 21ste Century Skills te ontplooien bij zowel leerkrachten als leerlingen en om als thema in te zetten binnen Wetenschap & Technologie-onderwijs. De onderwijsketen is een cruciale partner in de Human Capital Agenda met haar taak om van jongs af aan kinderen op te leiden tot een moderne professional die kan uitblinken in een snel veranderende innovatie-economie. Met dat doel voor ogen zoekt het primair onderwijs structureel naar manieren om de lesprogramma’s actueel en effectief te houden. Door een toenemend aanbod van 3D (print)technieken en diensten zoeken directies, leerkrachten maar ook het team talentontwikkeling van de Gemeente Enschede naar betrouwbare experts die de scholen advies, begeleiding en (uiteindelijk) professionalisering op maat kunnen bieden. Saxion FabLab Enschede, een publieke moderne makerspace en verbonden aan Saxion Lectoraat Industrial Design, richt zich op de verbinding tussen (HBO) onderwijs, onderzoek en het bedrijfsleven. Sinds de oprichting in 2011 krijgt het FabLab ook structureel vragen vanuit het primair onderwijs (PO) om deze doelgroep hands-on in contact te brengen met moderne (3D) technieken. Waar mogelijk zijn bovengenoemde vragen opgepakt met in samenwerking met scholen en bedrijven. Knelpunten die hierbij naar voren zijn gekomen, zijn dat leerkrachten na de opstart niet weten hoe ze onvermijdelijke technische problemen moeten oplossen en/of het ontbreekt hen de kennis om een volgende verdiepende stap (zelf) te zetten. Gevolg is dat men niet verder komt dan het doen van demonstraties en/of een eerste (simpel) productje, of dat de printers stil in een hoek staan te ver-stoffen. Deze ervaringen uit Enschede zijn in lijn met conclusies van een eerder onderzoek in Flevoland (Van Keulen & van Oenen, 2015) Doel van het traject “3D in de klas” is de bundeling van krachten binnen het consortium rondom de ontwikkeling van uitdagend en uitnodigend Wetenschap & Techniek-onderwijs voor leerling en leerkracht in het primair onderwijs, door leerkrachten te scholen in 3D printen, door lesprogramma’s te ontwikkelen die verder gaan dan het ‘printen van de standaard sleutelhanger’ en door een didactische verbreding te bieden door het koppelen van kennisdomeinen. Het initiatief voor gezamenlijk onderzoek en 3D in de Klas is opgedeeld in drie delen: Deel 1) Mapping the state of the art: leren van eerdere initiatieven en de knelpunten. Deel 2) Doelgroep betrokkenheid in kaart brengen, van leerkrachten en leerlingen, inhoudelijk en organisatorisch. Deel 3) Structurele inbedding, door afstemming op en integratie in de PO-keten. Het voorliggende projectvoorstel beslaat deel 1 van dit traject. Resultaat van dit deelproject hiervan vormt de basis voor deel 2 en 3 in een vervolgtraject, mogelijk in een RAAK-publiek vorm. Saxion FabLab Enschede heeft de afgelopen jaren een actief consortium opgebouwd dat bovenstaande impasse wil doorbreken. Het consortium bestaat naast het FabLab o.a. uit: Saxion Lectoraat Industrial Design en Academie Pedagogiek en Onderwijs, ESV, Stichting Consent, Bètatechtniek, Gemeente Enschede (Team Talentontwikkeling) en het bedrijf LAYaLAY.
