This article explores how junior design professionals cope with value-based conflicts. We interviewed 22 design professionals about past and current value-based conflicts and the coping strategies adopted. Applying a grounded theory approach, we identified 11 types of coping strategies employed by junior design professionals. Our findings allowed us to clarify the nature of the coping process and localise value-based conflicts in the process of collaborative practice. During the coping process, professionals learn how to handle value-based conflicts through emotional release, developing a broader action repertoire, and engaging in timely action. We also identified transitions between specific coping strategies as junior designers learned from past conflicts and developed as a professional.
MULTIFILE
Junior design professionals experience conflicts in collaboration with others, with value differences being one of the issues influencing such conflicts. In a retrospective interview study with 22 design professionals, we collected 32 cases of perceived conflicts. We used a grounded theory approach to analyse these cases, resulting in five conflict categories that group 24 distinct value differences arising in 10 critical moments, an event that causes the value-based conflict. Thus, value differences are underlying the perceived conflicts of junior design professionals on many different occasions during collaboration with others. Conclusions are drawn on setting up guidelines for addressing values in co-design practices and supporting junior designers in their professional development.
MULTIFILE
Abstract Purpose The primary aim of this study was to investigate the effect of including the Dutch National Pharmacotherapy Assessment (DNPA) in the medical curriculum on the level and development of prescribing knowledge and skills of junior doctors. The secondary aim was to evaluate the relationship between the curriculum type and the prescribing competence of junior doctors. Methods We re-analysed the data of a longitudinal study conducted in 2016 involving recently graduated junior doctors from 11 medical schools across the Netherlands and Belgium. Participants completed three assessments during the first year after graduation (around graduation (+/−4 weeks), and 6 months, and 1 year after graduation), each of which contained 35 multiple choice questions (MCQs) assessing knowledge and three clinical case scenarios assessing skills. Only one medical school used the DNPA in its medical curriculum; the other medical schools used conventional means to assess prescribing knowledge and skills. Five medical schools were classified as providing solely theoretical clinical pharmacology and therapeutics (CPT) education; the others provided both theoretical and practical CPT education (mixed curriculum). Results Of the 1584 invited junior doctors, 556 (35.1%) participated, 326 (58.6%) completed the MCQs and 325 (58.5%) the clinical case scenarios in all three assessments. Junior doctors whose medical curriculum included the DNPA had higher knowledge scores than other junior doctors (76.7% [SD 12.5] vs. 67.8% [SD 12.6], 81.8% [SD 11.1] vs. 76.1% [SD 11.1], 77.0% [12.1] vs. 70.6% [SD 14.0], p<0.05 for all three assessments, respectively). There was no difference in skills scores at the moment of graduation (p=0.110), but after 6 and 12 months junior doctors whose medical curriculum included the DNPA had higher skills scores (both p<0.001). Junior doctors educated with a mixed curriculum had significantly higher scores for both knowledge and skills than did junior doctors educated with a theoretical curriculum (p<0.05 in all assessments). Conclusion Our findings suggest that the inclusion of the knowledge focused DNPA in the medical curriculum improves the prescribing knowledge, but not the skills, of junior doctors at the moment of graduation. However, after 6 and 12 months, both the knowledge and skills were higher in the junior doctors whose medical curriculum included the DNPA. A curriculum that provides both theoretical and practical education seems to improve both prescribing knowledge and skills relative to a solely theoretical curriculum.
MULTIFILE
Wereldwijd groeit de consumptie van grondstoffen, zowel om te voorzien in onze energiebehoefte als in onze materiaalbehoefte. De gebouwde omgeving speelt hier een significante rol in, goed voor 40% van de energieconsumptie en 50% van de materiaalconsumptie. Deze vraag aan grondstoffen leidt tot schaarste, uitputting, en negatieve milieueffecten, zoals klimaatverandering. Om de consumptie van grondstoffen en gerelateerde negatieve effecten te verminderen heeft Nederland de doelstelling geformuleerd om tot 2050 de gebouwde omgeving geheel CO₂ neutraal te maken en de economie 100% circulair te maken. In een CO2 neutrale en circulair gebouwde omgeving is de gehele energiebehoefte gebaseerd op hernieuwbare energie, en worden alle materialen oneindig hergebruikt of zijn ze onderdeel van een biologisch proces. Dit impliceert dat bouwprocessen anders doorlopen moeten worden, er andere bouwproducten en -componenten beschikbaar moeten komen en er andere competenties gevraagd worden van onze aankomende bouwprofessionals. In de stadsregio Parkstad Limburg speelt een derde opgave; door krimp en vergrijzing moeten er 10.000 woningen en 100.000 m2 utiliteit/retail uit de markt onttrokken worden. De samenkomst van deze drie opgaves resulteert dan ook in de uitdaging hoe we de bestaande gebouwvoorraad CO2 en circulair kunnen verduurzamen met ten eerste regionaal vrijkomende materialen en ten tweede door het inzetten van zo lokaal mogelijke biobased materialen. In de faculteit BETA Sciences and Technology werken we in 2 lectoraten en 5 programmalijnen aan deze opgaves door alle schaalniveaus van de bouwproces. De doelstelling van het postdoconderzoek van Michiel Ritzen richt zich op het opzetten van een programmalijn circular building technology om hieraan mede bij te dragen. De programmalijn geeft invulling aan de kennisontwikkeling en disseminatie op een ontbrekend onderdeel in een real life lab omgeving, met het ontwikkelen en valideren van innovaties die nodig zijn om vrijkomende bouwmaterialen hoogwaardig her te gebruiken en/of te recyclen in CO2 neutrale en circulaire gebouwrenovaties.
Using technology to improve the adolescents' journey to school by bike in province of Drenthe and Groningen.All unsafe area that children spotted on the map, are because the lack of traffic safety ( lack of visibility, high speed, etc). In general children do not have a positive perception of cycling to school, and their favourite mode of traveling to school is car. What technology based intervention can make adolescents’ cycling to and from school safer and more attractive for them? Also does it help to encourage those who live far from the school (>10 km) to cycle to and from school more often?
De samenwerking tussen HBO- en WO-kennisinstellingen, maatschappelijke partners en maatschappij biedt een unieke leeromgeving voor zowel studenten als de samenwerkingspartners. Deze leeromgeving biedt kansen aan alle betrokken partijen omtrent het begrijpen en adresseren van complexe maatschappelijke vraagstukken. Deze vraagstukken zijn lastig te adresseren aangezien ze vaak vanuit de kennis, waarden en perspectieven van verschillende stakeholders te benaderen zijn. Hierdoor is het steeds noodzakelijker om (toekomstige) professionals voor te bereiden op de integratie van onderzoeks-, expert- en ervaringskennis. De samenwerking tussen deze kennisactoren geeft naast veel inzichten, mogelijkheden en kennis, ook verschillende uitdagingen. De partijen hebben ieder een eigen taal, perspectief en belang. Het samenbrengen van de verschillen in culturen, processen en structuren is lastig, zelfs met een gezamenlijk doel. Dit roept vragen op over de verdere invulling en uitkomsten van samenwerking, zoals de rolverdeling, toewijding en implicaties. Welke stappen moeten er nu worden gezet om de gezamenlijke doelen te kunnen behalen? In het voorgestelde project willen we onderzoeken wat geschikte werkvormen zijn voor een samenwerking tussen kennisinstellingen van WO- en HBO-onderwijs en een maatschappelijke organisatie. Deze complexe samenwerking vraagt o.a. om onderzoek naar de vormgeving, onderlinge verhoudingen, en het verenigen van belangen. De aanvrager (junior onderzoeker VU) zal zich één dag per week gedurende één jaar toewijden aan het monitoren en evalueren van de samenwerking. Daarnaast zal de partner (projectleider BOOT-HvA Nieuw-West) zich een halve dag per week committeren aan de samenwerking. Hierdoor kan er aandacht besteed worden aan de invulling van deze samenwerking, methodiek en de beoogde gezamenlijke doelen. De werkvormen en onderliggende werkingsmechanismen die uit het onderzoeksproject komen, dienen om de samenwerking tussen WO-, HBO- en maatschappelijke partners te optimaliseren. De uitkomsten zullen ook kunnen bijdragen aan het verloop en invulling van vergelijkbare samenwerkingsverbanden in het CDKM-netwerk.
