De Tentoonstellingsmaker van de 21ste Eeuw (2017-2019) is gericht op een aspect dat de laatste jaren steeds dominanter is geworden in het werk van tentoonstellingsmakers in musea: het bieden van een bezoekersbeleving, oftewel het inspireren en raken van bezoekers. Dit als aanvulling op de taakstelling van musea om een inhoudelijke boodschap over te brengen (informeel leren). Tentoonstellingsmakers geven aan meer gevalideerde kennis nodig te hebben om goede afwegingen te kunnen maken in het creëren van de bezoekersbeleving en om de feitelijke bezoekersbeleving te kunnen evalueren. Vragen die ook bij betrokken bureaus voor ontwerp en realisatie leven, omdat reflectie op ontwerpkeuzes en hoe deze uitpakken er vaak bij inschiet tijdens de realisatie van museale projecten. Uit gesprekken met al deze partijen is een overkoepelende vraag geformuleerd: Hoe kan ik als tentoonstellingsmaker meer onderbouwde afwegingen maken in het bieden van een bezoekersbeleving zodat bezoekers meer leren over de inhoud van de tentoonstelling én geïnspireerd en geraakt worden?De vraag is hoe een beoogde bezoekersbeleving te realiseren is in een tentoonstelling. In De Tentoonstellingsmaker van de 21ste Eeuw wordt voortgebouwd op drie eerdere projecten die met musea en tentoonstellingsmakers zijn gedaan: het RAAK-project Museumkompas, het project Designing Experiencescapes en een studie naar de regeling Digitale Innovatie in Musea. Met de opgedane inzichten en ervaring in die projecten worden experimenten gedaan bij vier deelnemende musea naar aspecten die tentoonstellingsmakers, vanuit zowel musea als ontwerp- en designbureaus, aangeven als belangrijke sturingsmogelijkheden van de bezoekersbeleving: publieksparticipatie, verhalen vertellen, inzet van digitale media, en sfeer. De betreffende musea zijn: Museum Boerhaave, Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, Joods Historisch Museum en het Allard Pierson Museum. Een kring van andere deelnemende musea zal de opgedane kennis verder toepassen en valideren. De Tentoonstellingsmaker van de 21ste eeuw levert zo reproduceerbare kennis waarmee tentoonstellingsmakers van de 21ste eeuw onderbouwde keuzes kunnen maken in het sturen op het inspireren en raken van bezoekers.
The notion of relevance is often used as a concept to be considered for making a museum matter to its visitors. The term, however, is rarely operationalized for use by designers, practitioners, or scientists in their work on museum experiences. We propose an integrated framework for designing relevant museum experiences, in which we distinguish between four stages of seeding and growing relevance in new audiences, called “trigger”, “engage”, “consolidate” and “relate“. The framework proposes to see designing for relevance as developing ways of integrating meaning-making, play and acceptable visitor effort across all these stages. It is intended to provide sensitizing concepts for use in further research on designing for relevance, as well as in design-related activities such as crafting requirements for new museum experiences, analyzing existing museum experiences and developing new museum experiences.
LINK
First Virtual Reality Museum for Migrant Women: creating engagement and innovative participatory design approaches through Virtual Reality Spaces.“Imagine a place filled with important stories that are hard to tell. A place that embodies the collective experience of immigrant women during their temporary stay”. In this project the first museum around immigrant women in Virtual Reality is created and tested. Working with the only migration centre for women in Monterrey, Lamentos Escuchados, project members (professional developers, lecturers, and interior design, animation, media and humanity students) collaborate with immigrant women and the centre officials to understand the migrant women stories, their notion of space/home and the way they inhabit the centre. This VR museum helps to connect immigrant women with the community while exploring more flexible ways to educate architects and interior designers about alternative ways of doing architecture through participatory design approaches.Partners:University of Monterey (UDEM)Lamentos Escuchados
This project establishes a collaborative network centered around the Amsterdam Museum, comprising key stakeholders from prominent cultural institutions, including the Centraal Museum Utrecht and the Rotterdam Museum. The consortium is designed to explore the transformative potential of co-creation in museums, focusing on enhancing visitor engagement, fostering inclusivity, and integrating digital technologies into cultural practices. Key personnel will provide interdisciplinary expertise in communication and cultural heritage, facilitating a robust understanding of stakeholder dynamics and collaborative processes. The research aims to analyze how co-creation can bridge the gap between museums and their diverse audiences, creating a sense of ownership and connection. Initial observational findings suggest that co-creation practices significantly enhance visitor experiences while revealing stakeholders' desires for deeper collaborative opportunities. To achieve these objectives, qualitative methods such as semi-structured interviews, focus groups, and ethnographic observations will be employed, delivering rich insights into the impact of co-created programming. An essential output of this project will be an academic publication aimed at foundational research on effective co-creation practices within the cultural sector. Furthermore, the consortium will pursue a larger grant application to secure sustainable funding for ongoing research initiatives, ensuring the long-term viability and impact of this collaborative network. This will not only advance academic discourse but also facilitate knowledge transfer between academia and museums, enriching cultural engagement strategies. Ultimately, the project aspires to enhance the visibility and societal relevance of cultural institutions, fostering innovative solutions to contemporary challenges through collaborative research and community involvement.
In De tentoonstellingsmaker van de 21ste eeuw richten we ons op een aspect dat de laatste jaren steeds dominanter is geworden in het werk van tentoonstellingsmakers in musea: het bieden van een bezoekersbeleving oftewel het inspireren en raken van bezoekers. Dit als aanvulling op de taakstelling van musea om een inhoudelijke boodschap over te brengen (informeel leren). Tentoonstellingsmakers geven aan meer gevalideerde kennis nodig te hebben om goede afwegingen te kunnen maken in het creëren van de bezoekersbeleving en om de feitelijke bezoekersbeleving te kunnen evalueren. Vragen die ook bij betrokken bureaus voor ontwerp en realisatie leven, omdat reflectie op ontwerpkeuzes en hoe deze uitpakken er vaak bij inschiet tijdens de realisatie van museale projecten. Uit gesprekken met al deze partijen is een overkoepelende vraag geformuleerd: Hoe kan ik als tentoonstellingsmaker meer onderbouwde afwegingen maken in het bieden van een bezoekersbeleving zodat bezoekers meer leren over de inhoud van de tentoonstelling én geïnspireerd en geraakt worden? De vraag is natuurlijk hoe een beoogde bezoekersbeleving te realiseren is in een tentoonstelling. In De tentoonstellingsmaker van de 21ste eeuw bouwen we voort op drie eerdere projecten die we met musea en tentoonstellingsmakers hebben gedaan: het RAAK-project Museumkompas, het project Designing ExperienceScapes en een studie naar de regeling Digitale Innovatie in Musea. Met de opgedane inzichten en ervaring in die projecten worden experimenten gedaan bij vier deelnemende musea naar aspecten die tentoonstellingsmakers, vanuit zowel musea als ontwerp- en designbureaus, aangeven als belangrijke sturingsmogelijkheden van de bezoekersbeleving: publieksparticipatie, verhalen vertellen, inzet van digitale media, en sfeer. Een kring van andere deelnemende musea zal de opgedane kennis verder toepassen en valideren. De tentoonstellingsmaker van de 21ste eeuw levert zo reproduceerbare kennis waarmee tentoonstellingsmakers van de 21ste eeuw onderbouwde keuzes kunnen maken in het sturen op het inspireren en raken van bezoekers oftewel de bezoekersbeleving.
