Justice for nature remains a confused term. In recent decades justice has predominantly been limited to humanity, with a strong focus on social justice, and its spin-off – environmental justice for people. We first examine the formal rationale for ecocentrism and ecological ethics, as this underpins attitudes towards justice for nature, and show how justice for nature has been affected by concerns about dualisms and by strong anthro-pocentric bias. We next consider the traditional meaning of social justice, alongside the recent move by some scholars to push justice for nature into social justice, effectively weakening any move to place ecojustice centre-stage. This, we argue, is both unethical and doomed to failure as a strategy to protect life on Earth. The dominant meaning of ‘environmental justice’ – in essence, justice for humans in regard to environmental issues – is also explored. We next discuss what ecological justice (ecojustice) is, and how academia has ignored it for many decades. The charge of ecojustice being ‘antihuman’ is refuted. We argue that distributive justice can also apply to nature, including an ethic of bio-proportionality, and also consider how to reconcile social justice and eco-justice, arguing that ecojustice must now be foregrounded to ensure effective conservation. After suggesting a ‘Framework for implementing ecojustice’ for conservation practitioners, we conclude by urging academia to foreground ecojustice. https://doi.org/10.1016/j.biocon.2018.09.011 LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
Het Studieloopbaanbegeleidingsinstrument Master Ecologische Pedagogiek (SLB-MEP) is een web-based zelfassessment voor (potentiële) studenten, dat de mate van overeenstemming tussen opleidingswaarden en studentvoorkeuren inventariseert. Het instrument biedt de mogelijkheid om de keuzeprocessen van studenten en de studieloopbaanbegeleiding op afstand te ondersteunen. Dit kan daarom ook voor initiële lerarenopleidingen van belang zijn. Het ontwikkelproces combineerde een gecontextualiseerde, kwalitatieve benadering met een kwantitatieve validatiestudie 1. Het bleek dat de betrouwbaarheid en validiteit voldoende zijn. Tevens zijn de gebruikerservaringen positief.
Environmental unsustainability is due to both structural features and historically specific characteristics of industrial capitalism resulting in specific patterns of production and consumption, as well as population growth. Sustainability literature criticises the established corporate and political power hegemonies, interested in maintaining economic growth, as well as inability or unwillingness of citizen-consumers to counteract these hegemonic tendencies. Yet, official policies are still targeted at social and economic ‘development’ as a panacea for unsustainability challenges. Instead, renewed accent on social and economic objectives are outlined by a set of sustainable development goals (SDG) that include objectives of fighting poverty, promoting better health, reducing mortality, and stimulating equitable economic growth. What is less commonly critiqued is the underlying morality of unsustainability and ethical questions concerned with the ‘victims of unsustainability’ outside of socioeconomic discourse. The achievement of SDG goals, as will be further elaborated on in this article, is unlikely to lead to greater social equality and economic prosperity, but to a greater spread of unsustainable production and consumption, continuous economic as well as population growth that has caused environmental problems in the first place and further objectification of environment and its elements. This article argues that an invocation of ethical duty toward environment and its elements is required in order to move beyond the current status quo. Such ethical approach to unsustainability can effectively address the shortcomings of the mainstream sustainability discourse that is mainly anthropocentric and therefore fails to identify the correct locus of unsustainability. This is an Accepted Manuscript of an article published by Taylor & Francis in International "Journal of Sustainable Development & World Ecology" on 2015 available online: http://www.tandfonline.com https://doi.org/10.1080/13504509.2015.1111269 https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
Ondanks de economische groei in Nederland staan we voor uitdagingen als een gezonde leefomgeving creëren, bestaanszekerheid waarborgen, klimaatverandering vertragen en een verantwoordelijke impact op toekomstige generaties. Sturen op "brede welvaart", rekening houdend met sociale, economische en ecologische waarden, wordt belangrijker voor gemeenten en beleidsstrategen in het bijzonder. Zij moeten brede welvaart integraal implementeren en brede welvaart in hun beleid omzetten in concrete keuzes en sturing. Gemeenten ervaren echter moeite bij de concrete implementatie. Brede welvaart is inhoudelijk complex en vereist continu koorddansen tussen verschillende belangen. Daarbij gaat er veel aandacht naar brede welvaart ‘hier en nu’ en blijven de belangen van toekomstige generaties (brede welvaart ‘later’) te vaak onderbelicht. In Europees verband, en op nationaal niveau is er tevens momentum om brede welvaart ‘later’ meer zichtbaar te maken. Als Europees Commissaris voor intergenerationele rechtvaardigheid heeft Micallef de opdracht om het belang van toekomstige generaties te dienen. Ook op nationaal niveau winnen de belangen van toekomstige generaties terrein zoals blijkt uit… Op lokaal niveau wordt directe invloed op brede welvaart voor huidige en toekomstige generaties concreet. Lokale publieke professionals spelen een sleutelrol in het bevorderen van welzijn en kwaliteit van de leefomgeving voor toekomstige burgers. Concernstrategen en afdelingshoofden in Nederlandse gemeenten vertalen brede welvaart naar beleid in de praktijk. Beleidsprofessionals krijgen door dit project voor het eerst in Nederland een concrete handreiking om brede welvaart integraal en voor toekomstige generaties in te richten. Door middel van de methode van backcasting en de generatietoets gaan we vanuit dit onderzoek brede welvaart ‘later’ concreet maken. We doen dit samen met 5 gemeenten, de provincie Noord-Brabant en kennispartners. Al vanaf de start participeren concernstrategen en afdelingshoofden van gemeenten in een rijk kennis- en leernetwerk om hierin te groeien. Dit project verschaft hen hiervoor de concrete tools: in co-creatie ontwikkeld en meteen ingezet.
