The Smart Current Limiter is a switching DC to DC converter that provides a digitally pre-set input current control for inrush limiting and power management. Being able to digitally adjust the current level in combination with external feedback can be used for control systems like temperature control in high power DC appliances. Traditionally inrush current limiting is done using a passive resistance whose resistance changes depending on the current level. Bypassing this inrush limiting resister with a Mosfet improves efficiency and controllability, but footprint and losses remain large. A switched current mode controlled inrush limiter can limit inrush currents and even control the amount of current passing to the application. This enables power management and inrush current limitation in a single device. To reduce footprint and costs a balance between losses and cost-price on one side and electromagnetic interference on the other side is sought and an optimum switching frequency is chosen. To reduce cost and copper usage, switching happens on a high frequency of 300kHz. This increases the switching losses but greatly reduces the inductor size and cost compared to switching supplies running on lower frequencies. Additional filter circuits like snubbers are necessary to keep the control signals and therefore the output current stable.
Objective: There are widespread shortages of personal protective equipment as a result of the COVID-19 pandemic. Reprocessing filtering facepiece particle (FFP)-type respirators may provide an alternative solution in keeping healthcare professionals safe. Design: Prospective, bench-to-bedside. Setting: A primary care-based study using FFP-2 respirators without exhalation valve (3M Aura 1862+ (20 samples), Maco Pharma ZZM002 (14 samples)), FFP-2 respirators with valve (3M Aura 9322+ (six samples) and San Huei 2920V (16 samples)) and valved FFP type 3 respirators (Safe Worker 1016 (10 samples)). Interventions: All masks were reprocessed using a medical autoclave (17 min at 121°C with 34 min total cycle time) and subsequently tested up to three times whether these respirators retained their integrity (seal check and pressure drop) and ability to filter small particles (0.3–5.0 µm) in the laboratory using a particle penetration test. Results: We tested 33 respirators and 66 samples for filter capacity. All FFP-2 respirators retained their shape, whereas half of the decontaminated FFP-3 respirators showed deformities and failed the seal check. The filtering capacity of the 3M Aura 1862 was best retained after one, two and three decontamination cycles (0.3 µm: 99.3%±0.3% (new) vs 97.0±1.3, 94.2±1.3% or 94.4±1.6; p<0.001). Of the other FFP-2 respirators, the San Huei 2920 V had 95.5%±0.7% at baseline vs 92.3%±1.7% vs 90.0±0.7 after one-time and two-time decontaminations, respectively (p<0.001). The tested FFP-3 respirator (Safe Worker 1016) had a filter capacity of 96.5%±0.7% at baseline and 60.3%±5.7% after one-time decontamination (p<0.001). Breathing and pressure resistance tests indicated no relevant pressure changes between respirators that were used once, twice or thrice. Conclusion: This small single-centre study shows that selected FFP-2 respirators may be reprocessed for use in primary care, as the tested masks retain their shape, ability to retain particles and breathing comfort after decontamination using a medical autoclave.
MULTIFILE
Bestaande methodieken voor risico-inschatting van medische hulpmiddelen worden ingehaald door de snelle opkomst en beschibaarheid van apps, serious games en online e-health applicaties. Er is gebrek aan transparantie voor eindgebruikers (consumenten, patienten, zorgprofessionals en –bemiddelaars en zorgverzekeraars) over de status, werking en effectiviteit van deze nieuwe middelen. Tegelijkertijd leiden bestaande filters voor risico-inschatting van medische hulpmiddelen voor vaak onterecht tot (te) zware validatie-eisen aan deze nieuwe middelen, wat hun mogelijke bijdrage aan betere en betaalbare zorg voor de patiënt belemmert. Ook werpt het barrières op voor nieuwe ondernemende toetreders tot de zorgmarkt en hun innovatieve ideeën. Van groot belang bij een verbeterd systeem is een zo kort mogelijke doorlooptijd van deze vorm van kwaliteitszorg gezien de snelheid van technologische ontwikkelingen in zowel de technische platformen als de daarop draaiende applicaties (critical time-to-market) zodat producten niet hun waarde verliezen voor ze op de markt hebben kunnen komen.
Due to the existing pressure for a more rational use of the water, many public managers and industries have to re-think/adapt their processes towards a more circular approach. Such pressure is even more critical in the Rio Doce region, Minas Gerais, due to the large environmental accident occurred in 2015. Cenibra (pulp mill) is an example of such industries due to the fact that it is situated in the river basin and that it has a water demanding process. The current proposal is meant as an academic and engineering study to propose possible solutions to decrease the total water consumption of the mill and, thus, decrease the total stress on the Rio Doce basin. The work will be divided in three working packages, namely: (i) evaluation (modelling) of the mill process and water balance (ii) application and operation of a pilot scale wastewater treatment plant (iii) analysis of the impacts caused by the improvement of the process. The second work package will also be conducted (in parallel) with a lab scale setup in The Netherlands to allow fast adjustments and broaden evaluation of the setup/process performance. The actions will focus on reducing the mill total water consumption in 20%.
Kansen voor circulaire beademingszorg De gezondheidszorg is verantwoordelijk voor 7% van de totale Nederlandse CO2-uitstoot. Eén van de meest materiaal intensieve afdelingen in een ziekenhuis is de intensive care. Patiënten op een intensive care worden beademd en ontvangen daarbij zogenaamde beademingszorg. Tijdens beademingszorg wordt gemaakt van hulpmiddelen zoals beademingsslangen, uitzuigslangen, filters en materialen ter infectiepreventie. De meeste hulpmiddelen worden na gebruik weggegooid. Om de zorg te verduurzamen zijn in de Green Deal doelstellingen geformuleerd om grondstoffenverbruik te verminderen in 2030 en uiteindelijk toe te werken naar circulaire zorg 2050. Er is op dit moment echter weinig kennis over de milieubelasting van gebruikte hulpmiddelen tijdens beademingszorg en de mogelijkheden om circulaire strategieën toe te passen. Dit project heeft als doel om een inventarisatie te maken van de milieubelasting en de afvalstromen van hulpmiddelen rondom beademingszorg. Daarbij is het project ook gericht op een inventarisatie van de mate waarin milieubelasting een overweging is bij de besluitvorming door betrokken stakeholders. Vervolgens zal in kaart worden gebracht welke mogelijkheden er zijn om via circulaire strategieën een bijdrage te leveren om de milieubelasting van hulpmiddelen rondom beademingszorg te verminderen. Voor de uitvoering van dit project zijn unieke deskundigheidsgebieden samengebracht in een consortium. De praktijkpartners hebben expertise in zorgverlening op de intensive care afdeling (AmsterdamUMC) en afvalstromen in ziekenhuizen (adviesbureau Innomax). De betrokken kennisinstellingen hebben expertise in onderwijs- en onderzoek rondom duurzaamheid (de Hogeschool van Amsterdam, Technische Universiteit Delft en Radboudumc). Dit consortium is een unieke samenwerking waarbij om kennis van zorgprocessen, afvalstromen en de milieubelasting van de zorgverlening op de intensive care worden gebundeld om de kansen voor duurzame beademingszorg te inventariseren. De resultaten van dit project zullen een praktijkverandering in gang zetten op intensive care afdelingen van AmsterdamUMC en Radboudumc en vervolgens ook verspreid worden via de landelijke en internationale netwerken.
Het thema duurzaamheid komt steeds prominenter naar voren in onze samenleving (Griggs, 2013). Zo ook binnen de reissector waar het vervuilende effect veelal in de media verschijnt. Dit resulteert in bewustwording, echter is reizen nog nooit eerder zo populair geweest (Vermeulen, 2014); het verandert niet de manier waarop wij boeken. Dreamtraveller beoogt sector en reiziger samen te laten werken en vertegenwoordigt de stem van de bestemmingen die ondergaan aan toerisme. Dit onlinefiltersysteem dat op bestaande boekingswebsites geïnstalleerd kan worden laat de beste keuze binnen de (duurzame)wensen van de reiziger zien. Zo creëer je niet alleen droombestemmingen, maar ook droomreizigers.
