Sport Education (SE) is een didactisch model dat ontwikkeld is om alle leerlingen op school binnen de LO ‘echte’ en vooral prettige sportervaringen op te laten doen. Ondanks het feit dat dit model met name ontwikkeld is op basis van de Amerikaanse situatie, waarin de toegang tot sportclubs en -verenigingen niet voor ieder kind vanzelfsprekend is, is het model ook voor de Nederlandse LO-context bruikbaar. In dit artikel wordt deze meerwaarde verder uiteengezet.
Breedtesport en topsport ontwikkelen zich in een verschillende richting, maar blijven elkaar beinvloeden. Deze beinvloeding kan worden onderscheiden naar effecten die samenhangen met de veronderstelde aanvoerfunctie van de breedtesport en effecten die voortkomen uit de veronderstelde aanjaagfunctie van de topsport. Beide functies maken onderdeel uit van de zogenoemde 'double pyramid theory'. Volgens deze theorie brengen duizenden sportbeoefenaars een paar Olympische kampioenen voort (aanvoerfunctie), terwijl deze kampioenen door hun rolmodel weer duizenden mensen stimuleren om één of andere vorm van sport te gaan beoefenen (aanjaagfunctie). Onderzoek wijst echter uit dat er geen sprake is van een gelijke mate van beïnvloeding tussen topsport en breedtesport. De topsport kan niet zonder breedtesport, maar andersom is dit in veel mindere mate het geval. Breedtesporters ontlenen vooral als publiek veel plezier aan de topsport, maar een groot deel van de sportbeoefenaars, vooral buiten verenigingsverband, zal in hun sportbeoefening nauwelijks een relatie met de topsport ervaren.
In dit project doet Inholland samen met Nova College, MeerWaarde, Plangroep en de gemeente Haarlemmermeer verkennend participatief actieonderzoek naar een nieuwe preventieve werkwijze gericht op het bespreekbaar maken van schulden en stress onder jongeren tussen de 16 en 27 jaar. De schulden-en-stress-aanpak van MeerWaarde is niet eerder bij de doelgroep jongeren toegepast en vraagverlegenheid is niet eerder in dit verband onderzocht. Dit zijn vernieuwende aspecten in deze aanvraag. Vraagverlegenheid kan ertoe bijdragen dat jongeren niet over hun financiële problemen praten met anderen en schulden daardoor steeds hoger oplopen. Preventief werken wordt hierdoor bemoeilijkt. In dit project onderzoeken we op participatieve wijze hoe jongeren hun eigen vraagverlegenheid herkennen en erkennen als het gaat om het ervaren van geldstress, wat zij nodig hebben om hun hulpvraag aan anderen te articuleren en wat er nodig is om deze jongeren tijdig te ondersteunen. Dit levert nieuwe kennis op over de rol van vraagverlegenheid bij financiële problemen en biedt denkrichtingen voor nieuwe instrumenten en methodieken gericht op het bespreekbaar maken van geldstress bij jongeren. Met dit verkennend onderzoek bereiden we opschaling voor naar de regio’s Amsterdam en Rotterdam om die kennis, instrumenten en methodieken in een vervolgproject verder uit te werken.
"Om een betere wereld te creëren, is het essentieel én mogelijk om de krachten van verschillende individuen en organisaties te bundelen en niemand achter te laten" (SDG Nederland, z.d.). De Sustainable Development Goals (SDG's) geven richting hoe de mondiale uitdagingen van deze tijd op te pakken. Diepgaande transformaties van systemen zijn voorwaarde voor de realisatie van de SDG’s en dat vereist actie van iedereen op alle niveaus. Ook het economische systeem zal ingrijpend moeten veranderen. Wat de SDG's niet beschrijven is de manier waarop en de rollen waarin mensen en kleine organisaties daaraan kunnen bijdragen. Organisaties zoals MVO Nederland en het World Economic Forum benadrukken dat nieuwe rollen, handelingsperspectieven en competenties nodig zijn voor een nieuwe economie. Dat kan bedragen aan een gevoel van eigenaarschap en onafhankelijke actiemogelijkheden (de agency van mensen) om systeemveranderingen mogelijk te maken. Ook als individu zoeken mensen naar manieren om bij te dragen zoals te zien is in trends als hergebruik, consuminderen of sustainable consumption. In dit postdoconderzoek wordt de vraag onderzocht welke rollen mensen kunnen innemen om bij te dragen aan een economische transitie. Door een co-creatief en iteratief proces van design-research worden deze rollen op reflectieve manier naar boven gebracht. Het onderzoek kijkt naar zowel huidige rollen in vernieuwende ondernemende praktijken als naar de verbeelding van mogelijke toekomstige rollen. De rollen en handelingsperspectieven bouwen voort op een theoretisch framework dat wordt uitgewerkt in een toolkit en training. De toolkit helpt studenten vanuit diverse vakgebieden en professionals in ambitieuze bedrijven en instellingen in het vinden van rollen die bij hen passen om bij te dragen aan alternatieve economische toekomsten. Het onderzoek wordt uitgevoerd door Ine Mols, docent van de opleiding International Business, academie Ondernemerschap en Innovatie (AOMI) en onderzoeker verbonden aan het lectoraat Improving Business, onderdeel van het Expertisecentrum Sustainable Business (ESB).
In een veranderende maatschappij, waarbij gemeentes meer inzetten op participatie, eigen regie en eigen kracht van burgers is het vooral voor jongeren een uitdaging om mentaal gezond te zijn en te blijven. Tijdige hulp in deze leeftijdsgroep is erg belangrijk om een vastgelopen ontwikkeling met alle gevolgen van dien te voorkomen. Het doel van ons project is om bij jongeren tussen 18 en 27 jaar het taboe over mentale klachten te doorbreken, deze klachten te normaliseren en mentale gezondheid bespreekbaar te maken. Hiermee beogen we de drempel om hulp te vragen te verlagen. Door een combinatie van literatuuronderzoek en het afnemen van semigestructureerde interviews willen wij inzicht krijgen in beïnvloedende factoren rondom het zoeken naar hulp bij mentale klachten door jongeren. De beoogde eindproducten zijn een korte film en podcast. Deze eindproducten hebben naast een normaliserende functie, ook een functie als “conversation starter” en stimuleren daarmee een eerste stap te zetten naar het zoeken van hulp in de eigen omgeving of zo nodig naar reeds bestaande initiatieven op het gebied van mentale gezondheidszorg en mentaal welzijn. Door te luisteren naar input van jongeren zelf en door hen in te zetten als ambassadeur en positief rolmodel in de film en podcast, wordt er optimaal afgestemd op de doelgroep. We zetten bewust niet in op het ontwikkelen van een nieuwe interventie. We denken juist dat door het versterken van de coping strategie om openlijk over mentale klachten te durven praten en daarmee sociale steun te zoeken, preventief aan mentaal welzijn gewerkt kan worden.
