Rationale: Obesity is a risk factor for type 2 diabetes (DM2), however not all obese people develop DM2. We explored differences in energy intake and expenditure between obese older adults with and without DM2. Methods: Baseline data from 2 lifestyle interventions with a total of 202 obese older adults were included in the analyses. Obesity was defined as BMI > 30.0, or >27.0 with waist circumference >88 (women) or >102 cm (men). DM2 was confirmed by use of diabetes medication. Subjects were between 55 and 85 years old and 45% was female. Energy intake (EI) was measured by 3-day food diary and physical activity level (PAL) by 3-day movement diary. Resting energy expenditure (REE) was measured using indirect calorimetry and total energy expenditure (TEE) was calculated as REE x PAL. Between group differences were analysed with independent samples T-tests. Results: The obese group with DM2 (n = 117) had more males (67.5% vs 37.6% p < 0.001) and similar BMI (33.3 vs 33.0 kg/m2) compared to the group without DM2 (n = 85). Analyses of males and females separately showed lower PAL in males with DM2 (vs without DM2; 1.37 vs 1.45, p = 0.015), without differences in EI (2055 vs 1953 kcal/d), REE (1970 vs 1929 kcal/d), and TEE (2699 vs 2830 kcal/d). In females with DM2, both PAL (1.38 vs 1.47, p = 0.014) and EI (1543 vs 1839 kcal/d, p = 0.008) were significantly lower, whereas REE (1592 vs 1598 kcal/d) and TEE (2220 vs 2318 kcal/d) did not differ significantly from obese females without DM2. Conclusion: In both males and females, obese older adults with type 2 diabetes showed similar resting and total energy expenditure but lower physical activity level compared to those without DM2. Females with DM2 showed lower energy intake. On average, subjects seem to have a negative energy balance, which is probably due to a combination of underreporting of intake and over-reporting of activity.
Rationale: While combined lifestyle interventions have multiple health benefits, their impact on the oral microbiome is not known. We explored the effects of a lifestyle intervention including protein drink on the oral microbiome in older adults with obesity and type 2 diabetes (T2D).Methods: In a post-hoc analysis of the PROBE study, 87 subjects (66.5±6.1 years, 33% female) with tongue dorsum samples at baseline and week 13 were included. All subjects participated in a 13-week lifestyle intervention with exercise (3x/week) and hypocaloric diet (-600 kcal/day), and had been randomized to receive a test product (21g whey protein enriched with leucine and vitamin D) or isocaloric control (0g protein) 10x/week. T2D was subtyped as muscle insulin resistance (MIR, n=34) or no-MIR (n=36) based on available muscle insulin sensitivity index. Microbiome was analysed by V4 16s rDNA sequencing. Diversity, measured as species richness and Shannon diversity index, was statistically analysed with paired (within group) and independent (between groups) samples t-test.Results: displayed below. Conclusion: Consuming a whey protein drink enriched with leucine and vitamin D during a combined lifestyle intervention increased species richness of the oral microbiome in obese T2D subjects with muscle insulin resistance.
Inleiding Het doel van dit vragenlijstonderzoek was om in kaart te brengen op welke manieren en op welke momenten mensen met diabetes mellitus type 2 willen participeren bij de ontwikkeling en toepassing van e-health, en welke factoren daarop van invloed zijn. Methode Via verschillende online platforms en de nieuwsbrief van de Diabetesvereniging Nederland is een digitale vragenlijst verspreid met zowel gesloten als open vragen. Informatie werd verzameld over: 1) bereidheid tot participatie; 2) voorkeuren over de vorm van participatie; 3) beïnvloedbare factoren voor participatie, zoals motivatie, competentie, middelen, sociale invloed en uitkomstverwachtingen; 4) achtergrondkenmerken. Resultaten Er zijn 160 vragenlijsten geanalyseerd. Ruim 75% van de respondenten heeft interesse in patiëntparticipatie. De meeste respondenten prefereren solistische participatiemethoden boven groepsparticipatie, respectievelijk 93% en 46%. De helft denkt voldoende kennis te hebben om mee te kunnen doen aan patiëntparticipatie en 40% denkt een waardevolle inbreng te kunnen hebben. Als vergoeding wensen deelnemers vooral het gratis gebruik van nieuwe technologie. Conclusie Omdat mensen verschillen in hun voorkeuren voor momenten en manieren van participatie, is het aan te bevelen daarvoor verschillende vormen van participatie en vergoedingen aan te bieden tijdens het gehele proces van ontwikkeling tot toepassing van e-health.
MULTIFILE
Mensen met een lage sociaaleconomische status (SES) hebben relatief vaak te maken met diabetes type 2. Patiënten bij wie deze diagnose gesteld wordt, krijgen van hun huisarts en/of diens praktijkondersteuner het advies om gezonder te leven. Huisartsen en praktijkondersteuners merken echter dat ze patiënten met een lage SES onvoldoende effectief bereiken met hun leefstijladvies. Ook andere professionals vinden het moeilijk om mensen met een lage SES daadwerkelijk te bereiken. Hoewel bedrijven in de creatieve industrie zeer goed in staat zijn oplossingen te ontwerpen met en voor specifieke doelgroepen, merken zij dat het lastig is lage SES groepen actief te betrekken in het ontwerpproces. In deze KIEM aanvraag gaan creatieve industrie, praktijkgerichte onderzoekers en het Expertisecentrum Gezondheidsverschillen de samenwerking aan in ontwerponderzoek bij patiënten met een lage SES. Het project levert daarmee unieke ervaringen en kennis op over ontwerpen met en voor mensen met een lage SES en hun gezondheidsproblematiek. Ook geeft het project inzicht in hoe type-2-diabetespatiënten met een lage SES aankijken tegen een gezond leven en worden er aanknopingspunten geïdentificeerd voor het ontwerpen van strategieën ter bevordering van een gezond leven met diabetes. Het project draagt daarmee bij aan het oplossen van een belangrijk maatschappelijk probleem: gezondheidsverschillen. Deze aanvraag dient nadrukkelijk als opmaat naar samenwerking in een groter project.
12.000 kinderen in Nederland hebben de chronische ziekte Diabetes Type 1. Vanaf het moment van diagnose is het leven alles behalve zorgeloos. Een manier, die voorbereid op het leven met Diabetes en de met emoties beladen situaties waarin gehandeld moet worden, is er niet. Uit een korte, niet wetenschappelijke, enquête (n = 68) blijkt dat er vraag is naar een app die leert omgaan met de ziekte. Onze oplossing hiervoor is een integrale app met een serious game en verschillende functionaliteiten. Doormiddel van een haalbaarheidsonderzoek willen wij de behoeftes van deze doelgroep nog beter in kaart brengen en mogelijk vervullen.
Over a million people in the Netherlands have type 2 diabetes (T2D), which is strongly related to overweight, and many more people are at-risk. A carbohydrate-rich diet and insufficient physical activity play a crucial role in these developments. It is essential to prevent T2D, because this condition is associated with a reduced quality of life, high healthcare costs and premature death due to cardiovascular diseases. The hormone insulin plays a major role in this. This hormone lowers the blood glucose concentration through uptake in body cells. If an excess of glucose is constantly offered, initially the body maintains blood glucose concentration within normal range by releasing higher concentrations of insulin into the blood, a condition that is described as “prediabetes”. In a process of several years, this compensating mechanism will eventually fail: the blood glucose concentration increases resulting in T2D. In the current healthcare practice, T2D is actually diagnosed by recognizing only elevated blood glucose concentrations, being insufficient for identification of people who have prediabetes and are at-risk to develop T2D. Although the increased insulin concentrations at normal glucose concentrations offer an opportunity for early identification/screening of people with prediabetes, there is a lack of effective and reliable methods/devices to adequately measure insulin concentrations. An integrated approach has been chosen for identification of people at-risk by using a prediabetes screening method based on insulin detection. Users and other stakeholders will be involved in the development and implementation process from the start of the project. A portable and easy-to-use demonstrator will be realised, based on rapid lateral flow tests (LFTs), which is able to measure insulin in clinically relevant samples (serum/blood) quickly and reliably. Furthermore, in collaboration with healthcare professionals, we will investigate how this screening method can be implemented in practice to contribute to a healthier lifestyle and prevent T2D.
