In the Netherlands there is discussion about the best way to teach mathematics, especially in the case of primary school students. Being able to identify and understand pupils’ multiple problem solving strategies is one of the pillars of pedagogy. However, it is very demanding for teachers, since it requires to notice and analyze pupils’ mathematical thinking and to understanding their actions. The skill to notice and analyze a student’s mathematical thinking is usually not emphasized in Dutch primary school teacher training. It is important to find ways to help teacher-students to analyze student mathematical reasoning, and to learn to recognize the importance of such analysis. Sherin and van Es used the concept of video clubs to help teachers in US schools to notice and analyze their students’ mathematical thinking. In such video clubs, students jointly discuss their filmed lessons. This leads to the following research question:How can video clubs be used to teach students who are learning to become primary school teachers to analyze their pupils’ mathematical thinking and to learn to recognize the importance of such analysis?This paper describes a study that monitors a video club with four participants.
LINK
Studies uit binnen- en buitenland hebben laten zien dat de staf in de voor- en vroegschoolse periode relatief sterk is in emotionele ondersteuning van jonge kinderen maar duidelijk zwakker bij didactische ondersteuning. In een gecontroleerde experimentele studie onderzochten we de effecten van training voor pedagogisch medewerkers gericht op het verbeteren van de proceskwaliteit, in drie condities: een intensieve vve-variant, video interactiebegeleiding en een combinatie hiervan. De vve-training verbeterde de vaardigheden van de staf bij de didactische ondersteuning. De video- interactiebegeleiding bleek effectief in het verbeteren van de begeleiding tussen kinderen. Een micro-analyse van de interacties tussen de staf en de kinderen liet differentiële effecten zien van beide trainingen. De positieve resultaten uit deze studie onderstrepen het belang van gestructureerde en intensieve trainingen voor het versterken van de educatieve vaardigheden van pedagogisch medewerkers, met aandacht voor intensieve coaching op de werkvloer en video-feedback.
Physical rehabilitation programs revolve around the repetitive execution of exercises since it has been proven to lead to better rehabilitation results. Although beginning the motor (re)learning process early is paramount to obtain good recovery outcomes, patients do not normally see/experience any short-term improvement, which has a toll on their motivation. Therefore, patients find it difficult to stay engaged in seemingly mundane exercises, not only in terms of adhering to the rehabilitation program, but also in terms of proper execution of the movements. One way in which this motivation problem has been tackled is to employ games in the rehabilitation process. These games are designed to reward patients for performing the exercises correctly or regularly. The rewards can take many forms, for instance providing an experience that is engaging (fun), one that is aesthetically pleasing (appealing visual and aural feedback), or one that employs gamification elements such as points, badges, or achievements. However, even though some of these serious game systems are designed together with physiotherapists and with the patients’ needs in mind, many of them end up not being used consistently during physical rehabilitation past the first few sessions (i.e. novelty effect). Thus, in this project, we aim to 1) Identify, by means of literature reviews, focus groups, and interviews with the involved stakeholders, why this is happening, 2) Develop a set of guidelines for the successful deployment of serious games for rehabilitation, and 3) Develop an initial implementation process and ideas for potential serious games. In a follow-up application, we intend to build on this knowledge and apply it in the design of a (set of) serious game for rehabilitation to be deployed at one of the partners centers and conduct a longitudinal evaluation to measure the success of the application of the deployment guidelines.
Participatie van kwetsbare burgers en de vermaatschappelijking van de zorg vormen belangrijke beleidsthema’s van landelijke en lokale overheden en van organisaties op het gebied van zorg en welzijn. Ervaringsdeskundigheid, die gebaseerd is op persoonlijke ervaringen met ontwrichting en het herstel daarvan, is in dit kader sterk in opmars. Ervaringsdeskundigen hebben vaak creatieve oplossingen, kunnen vanuit eigen ervaring bemoedigen en verminderen het stigma dat participatie kan blokkeren. GGZ Nederland, het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS) en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zijn van mening dat ervaringsdeskundigheid het herstel en de participatie van ‘verwarde’ en kwetsbare burgers kan bespoedigen. De behoefte aan ervaringsdeskundigen binnen de zorgverlening is groot. HBO-opgeleide zorgverleners met eigen cliënt- of probleemervaringen op het gebied van verslaving of psychiatrie geven aan het moeilijk te vinden om hun ervaringsdeskundigheid een duidelijke en volwaardige plek te geven in hun werk. Veel zorgorganisaties moeten wennen aan het idee dat ook zorgprofessionals ervaringsdeskundig kunnen zijn. Deze zorgprofessionals hebben behoefte aan kennis en praktische handvatten zodat zij hun ervaringsdeskundigheid goed kunnen benutten. In dit praktijkgerichte onderzoeksproject wordt samengewerkt tussen Windesheim en hogeschool Utrecht en vier grote zorginstellingen (GG-Net, RIBW-GO, MEE-IJsseloevers en Trajectum), met cliëntenpopulaties met complexe problematiek. De centrale onderzoeksvraag luidt: Op welke manier kan de ervaringsdeskundigheid van zorgprofessionals een bijdrage leveren aan het persoonlijk en maatschappelijk herstel van mensen met psychiatrische problemen en verslaving? Doelstelling van dit project is het opdoen van nieuwe kennis waarmee zorgprofessionals hun ervaringsdeskundigheid op een professionele en effectieve manier kunnen inzetten. Het onderzoek beoogt hiermee bij te dragen aan het bestrijden van de participatieachterstand van mensen met verslavings- en psychiatrische problemen. Dit project levert naast praktijkverbetering producten voor zorg en onderwijs: handleidingen voor zorgprofessionals-ervaringsdeskundigen (in opleiding); kennis over duurzame positionering en kwalitatieve borging van ervaringsdeskundigheid en tot slot een verzameling inspirerende, gevalideerde exemplarische voorbeelden van de bijdrage van ervaringsdeskundigheid van zorgprofessionals.
Background:Many business intelligence surveys demonstrate that Digital Realities (Virtual reality and Augmented Reality) are becoming a huge market trend in many sectors, and North America is taking the lead in this emerging domain. Tourism is no exception and the sector in Europe must innovate to get ahead of the curve of this technological revolution, but this innovation needs public support.Project partnership:In order to provide labs, startups and SMEs willing to take this unique opportunity with the most appropriate support policies, 9 partner organizations from 8 countries (FR, IT, HU, UK, NO, ES, PL, NL) decided to work together: regional and local authorities, development agencies, private non-profit association and universities.Objective of the project:Thanks to their complementary experiences and know-how, they intend to improve policies of the partner regions (structural funds and regional policies), in order to foster a tourist channeled innovation in the Digital Realities sector.Approach:All partners will work together on policy analysis tasks before exchanging their best initiatives and transferring them from one country to another. This strong cooperation will allow them to build the best conditions to foster innovation thanks to more effective structural funds policies and regional policies.Main activities & outputs:8 policy instruments are addressed, among which 7 relate to structural funds programmes. Basis for exchange of experience: Reciprocal improvement analysis and 8 study trips with peer-review of each partner’s practices. Video reportages for an effective dissemination towards other territories in Europe.Main expected results:At least 16 good practices identified. 8 targeted policy instruments improved. At least 27 staff members will transfer new capacities in their intervention fields. At least 8 involved stakeholders with increased skills and knowledge from exchange of experience. Expected 17 appearances in press and media, including at European level.
