BACKGROUND: The mainstay of colorectal cancer care is surgical resection, which carries a significant risk of complications. Efforts to improve outcomes have recently focused on intensive multimodal prehabilitation programs to better prepare patients for surgery, which make the perioperative process even more complex and demanding for patients. Digital applications (eCoaches) seem promising tools to guide patients during their care journey. We developed a comprehensive eCoach to support, guide, and monitor patients undergoing elective colorectal surgery through the perioperative phase of the care pathway.OBJECTIVE: The primary aim of this study was to determine its feasibility, in terms of recruitment rate, retention rate, and compliance. Also, usability and patient experience were examined.METHODS: A single-center cohort study was conducted from April to September 2023 in a tertiary teaching hospital in the Netherlands. All elective colorectal surgery patients were offered an eCoach that provided preoperative coaching of the prehabilitation protocol, guidance by giving timely information, and remote monitoring of postoperative recovery and complications. Recruitment and retention rate, as well as compliance for each part of the care pathway, were determined. Secondary, patient-reported usability measured by the Usefulness, Satisfaction, and Ease of Use questionnaire and patient experiences were reported.RESULTS: The recruitment rate for the eCoach was 74% (49/66). Main reasons for exclusion were digital illiteracy (n=10), not owning a smartphone (n=3), and the expected burden of use being too high (n=2). The retention rate was 80% (37/46). Median preoperative compliance with required actions in the app was 92% (IQR 87-95), and postoperative compliance was 100% (IQR 100-100). Patient-reported usability was good and patient experiences were mostly positive, although several suggestions for improvement were reported.CONCLUSIONS: Our results demonstrate the feasibility of a comprehensive eCoach for guiding and monitoring patients undergoing colorectal surgery encompassing the entire perioperative pathway, including prehabilitation and postdischarge monitoring. Compliance was excellent for all phases of the care pathway and recruitment and retention rates were comparable with rates reported in the literature. The study findings provide valuable insights for the further development of the eCoach and highlight the potential of digital health applications in perioperative support.
DOCUMENT
Many institutes for initial teacher education struggle to organise effective performance feedback within the context of student teaching practicum. As the cooperating teachers who provide this feedback bring their individualised ontologies, feedback practices have been characterised by inconsistencies in the amount and quality of performance feedback. In this small-scale study carried out in the Netherlands, we explored affordances of eCoaching using a standardised feedback taxonomy. With the help of Bluetooth technology and the Synchronous Online Feedback Taxonomy, four teacher educators provided eCoaching to eight preservice teachers over the course of three lessons. We interviewed teacher educators and preservice teachers about their experiences with eCoaching using the feedback taxonomy during secondary school practicum. Overall, both groups of participants were positive about eCoaching using the taxonomy. Teacher educators observed preservice teachers self-regulating when implementing prior feedback in their lessons. Preservice teachers indicated increased confidence following the lessons with eCoaching.
DOCUMENT
Background: In recent years, the effectiveness and cost-effectiveness of digital health services for people with musculoskeletal conditions have increasingly been studied and show potential. Despite the potential of digital health services, their use in primary care is lagging. A thorough implementation is needed, including the development of implementation strategies that potentially improve the use of digital health services in primary care. The first step in designing implementation strategies that fit the local context is to gain insight into determinants that influence implementation for patients and health care professionals. Until now, no systematic overview has existed of barriers and facilitators influencing the implementation of digital health services for people with musculoskeletal conditions in the primary health care setting. Objective: This systematic literature review aims to identify barriers and facilitators to the implementation of digital health services for people with musculoskeletal conditions in the primary health care setting. Methods: PubMed, Embase, and CINAHL were searched for eligible qualitative and mixed methods studies up to March 2024. Methodological quality of the qualitative component of the included studies was assessed with the Mixed Methods Appraisal Tool. A framework synthesis of barriers and facilitators to implementation was conducted using the Consolidated Framework for Implementation Research (CFIR). All identified CFIR constructs were given a reliability rating (high, medium, or low) to assess the consistency of reporting across each construct. Results: Overall, 35 studies were included in the qualitative synthesis. Methodological quality was high in 34 studies and medium in 1 study. Barriers (–) of and facilitators (+) to implementation were identified in all 5 CFIR domains: “digital health characteristics” (ie, commercial neutral [+], privacy and safety [–], specificity [+], and good usability [+]), “outer setting” (ie, acceptance by stakeholders [+], lack of health care guidelines [–], and external financial incentives [–]), “inner setting” (ie, change of treatment routines [+ and –], information incongruence (–), and support from colleagues [+]), “characteristics of the healthcare professionals” (ie, health care professionals’ acceptance [+ and –] and job satisfaction [+ and –]), and the “implementation process” (involvement [+] and justification and delegation [–]). All identified constructs and subconstructs of the CFIR had a high reliability rating. Some identified determinants that influence implementation may be facilitators in certain cases, whereas in others, they may be barriers. Conclusions: Barriers and facilitators were identified across all 5 CFIR domains, suggesting that the implementation process can be complex and requires implementation strategies across all CFIR domains. Stakeholders, including digital health intervention developers, health care professionals, health care organizations, health policy makers, health care funders, and researchers, can consider the identified barriers and facilitators to design tailored implementation strategies after prioritization has been carried out in their local context
DOCUMENT
Afasie is een ingrijpend gevolg van een beroerte. Iemand met afasie kan niet meer zeggen wat hij wil of bedoelt, en heeft ook vaak moeite met het begrijpen van wat iemand anders zegt. Dit heeft een grote impact op het dagelijks leven van de persoon zelf en zijn naasten. Het onvermogen te spreken leidt tot arbeidsongeschiktheid, vereenzaming en depressie. Het levert ook ingewikkelde situaties op in de communicatie met zorgprofessionals. Personen met een afasie (PMA) hebben door miscommunicatie een verhoogde kans op het ontvangen van ongepaste of inadequate zorg; dit leidt zelfs tot een verhoogde kans op overlijden. Zorgprofessionals geven aan dat zij onzeker zijn over de communicatie met de PMA, en dat zij zich onvoldoende vaardigheden hebben om vertrouwelijk en effectieve communicatie mogelijk te maken. Betrokkenheid van de patiënt staat centraal in huidige visies omtrent gezondheidszorg (Kaljouw & van Vliet, 2015) en Evidence-based Medicine, maar er wordt nauwelijks aandacht besteed aan hoe deze communicatie vormgegeven kan worden, zeker wanneer de patiënt een communicatiestoornis heeft. Internationaal onderzoek laat zien dat communicatie tussen zorgprofessional, PMA en naasten kan worden verbeterd, wanneer gesprekspartners van PMA getraind zijn. In Nederland wordt deze communicatietraining nog niet toegepast. De eerste pilotstudie lijkt veelbelovend, en heeft geleid tot dit projectvoorstel waarin de interventie ‘CommuniCare’ ontwikkeld, toegepast en geëvalueerd in een groot aantal CVA zorginstellingen. De doelstelling van het consortium is om communicatie tussen PMA, zorgprofessional en naasten te verbeteren. Na afronding van dit project, is de geprotocolleerde en op effectiviteit getoetste interventie CommuniCare klaar om landelijk uitgerold te worden, op basis van een implementatieplan met aanbevelingen voor adaptieve strategieën voor succesvolle implementatie in de CVA-zorg.
Het senior management op C-niveau stelt steeds vaker een CISO (Chief Information Security Officer) aan welke plaats neemt in het management team of hier rechtstreeks aan rapporteert. Maar de CISO is vaak een persoon met een bèta achtergrond. Vaktechnisch inhoudelijk zijn deze personen vaak zeer bekwaam maar missen veelal de juiste skills om zich staande te kunnen houden op managementniveau. Dit onderzoek richt zich op de doorlopende evolutie van CISO leidershap en benodigde skills om successvol te woren en blijven.
Van burgers wordt een grote bijdrage verwacht bij het realiseren van de duurzaamheidsdoelstellingen uit onder meer het Klimaatakkoord en het Deltaplan klimaatadaptatie. Beleidsmedewerkers duurzaamheid en communicatieadviseurs bij gemeenten stimuleren milieuvriendelijk gedrag onder inwoners met een variëteit aan interventies, waaronder vouchers voor LED-lampen, socialemediacampagnes, energiecoaches en persuasieve technologie als energiebesparingsapps. Ondanks de veelheid aan interventies lukt het gemeenteprofessionals niet om inwoners te bereiken, die zich weinig betrokken voelen bij duurzaamheid. Gemeenteprofessionals zien de aansluiting van deze interventies bij de sociale en persoonlijke omstandigheden van inwoners (bijvoorbeeld energiearmoede) en bij de sociale structuren in de wijk (buurtinitiatieven, wijkorganisaties, sleutelfiguren, etc.) als een belangrijk knelpunt. We ontwikkelen samen met vier wijken in vier gemeenten een sociotechnische aanpak om duurzaamheidsgedrag te stimuleren onder inwoners met een lage betrokkenheid bij dit onderwerp. Met etnografische methoden brengen we voor elke wijk eerst de persoonlijke en sociale omstandigheden, de sociale structuur, bestaande interventies en hun (gebrek aan) onderlinge samenhang in beeld. De uitkomsten vormen de basis voor een participatorydesignproces voor een persuasieve toepassing (bijv. een website, app of serious game), waarin inwoners, organisaties en initiatieven uit de wijk een centrale rol spelen en waarin nieuwe methoden worden ontwikkeld om weinig betrokken inwoners te betrekken. Beoogd resultaat bestaat uit een modulaire persuasieve toepassing en sociale interventies om milieuvriendelijk gedrag te stimuleren, die goed aansluiten bij de persoonlijke en sociale omstandigheden van inwoners. De ontwikkelde persuasieve technologie en sociale interventies maken gebruik van sociale gedragsveranderingsprikkels. Deze toepassing wordt geïntegreerd met bestaande interventies en bestaande sociale structuren door middel van customer journeys, afgestemd op de specifieke wijk. Aanpak, toepassing en customer journeys worden ingezet en geëvalueerd in pilots in de vier wijken. De modulaire toepassing, customer journeys, sociotechnische participatieve aanpak, ontwerprichtlijnen en geleerde lessen uit de pilots worden in een toolbox ‘Milieuvriendelijk gedrag stimuleren in de wijk’ samengebracht.
