Repeat victimization has been widely studied from the perspective of environmental criminology for several decades. During this period, criminologists have identified a set of repeat victimization premises that are observed for many crimes; however, it is unknown whether these premises are also valid for cybercrime. In this study we rely on more than 9 million Zone-H data records from 2010 to 2017 to test whether these premises apply for the cybercrime of website defacement. We show that the phenomenon of repeat victimization is also observed in defaced cyber places (i.e. websites). In particular, we found that repeats contributed little to crime rates, that repeats occurred even several years after the original incident, that they were committed disproportionately by prolific offenders, and that few offenders returned to victimize previous targets. The results suggest that some traditional premises of repeat victimization may also be valid for understanding cybercrime events such as website defacement, implying that environmental criminology theories also constitute a useful framework for cybercrime analysis. The implications of these results in terms of criminological theory, cybercrime prevention, and the limitations derived from the use of Zone-H data are discussed.
DOCUMENT
Repeat victimization has been widely studied from the perspective of environmental criminology for several decades. During this period, criminologists have identified a set of repeat victimization premises that are observed for many crimes; however, it is unknown whether these premises are also valid for cybercrime. In this study we rely on more than 9 million Zone-H data records from 2010 to 2017 to test whether these premises apply for the cybercrime of website defacement. We show that the phenomenon of repeat victimization is also observed in defaced cyber places (i.e. websites). In particular, we found that repeats contributed little to crime rates, that repeats occurred even several years after the original incident, that they were committed disproportionately by prolific offenders, and that few offenders returned to victimize previous targets. The results suggest that some traditional premises of repeat victimization may also be valid for understanding cybercrime events such as website defacement, implying that environmental criminology theories also constitute a useful framework for cybercrime analysis. The implications of these results in terms of criminological theory, cybercrime prevention, and the limitations derived from the use of Zone-H data are discussed
DOCUMENT
Hoe vindt praktijkverandering plaats? Wat is ervoor nodig? Wie is ervoor nodig? Op deze en andere vragen hebben talloze veranderkundigen al hun hoofd gebogen. De praktijk is immers weerbarstig, zo zegt men. Een verandering in de praktijk heeft vaak een tijdelijk karakter en veel veranderingen beklijven niet. Dat is jammer. In dit boek worden de methodiek van Practice Development uiteengezet. Zowel de achtergronden, de systematiek als concrete praktijkvoorbeelden passeren daarbij de revue. Practice Development wordt in dit boek beschreven als een cyclische methodiek (met als acroniem PDDOEN) waarmee gezondheids- en onderwijsmedewerkers direct aan de slag kunnen om personen en praktijken duurzaam te veranderen. Dus geen tijdelijke verandering, maar verandering die gedragen wordt door en verankerd is in mensen. Zowel voorbeelden uit de zorg als het onderwijs illustreren de methodiek die tot deze veranderingen leidt. Het boek bevat codes (QR-codes) die verwijzen naar relevante informatie en instrumenten op een website die hiervoor is ontwikkeld. Doelgroep Practice Development is bestemd voor studenten in de gezondheidszorg en aan lerarenopleidingen.
DOCUMENT
In veel Afrikaanse landen zien we een inperking van de maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Deze ruimte is cruciaal om in democratische staten transparantie, vrijheid van meningsuiting en verantwoording van bestuur te realiseren. In een steeds sterke digitaliserende maatschappij wordt toegang tot digitale middelen een mensenrecht. Daar waar regeringen proberen hun burgers en organisaties dat recht tot digitale informatievoorziening en –uitwisselingen te ontnemen komen de Sustainable Development Goals in het gedrang. Doel African Digital Rights Network (ADRN) wil inzicht verkrijgen in de stakeholders ne technologieën die betrokken zijn net het openen of onderdrukken van de online maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Het netwerk beoogt bij te dragen aam empowerment van burgers om hun digitale mensenrechten uit te oefenen. Resultaten ADRN heeft een vergelijkende studie van 10 Afrikaanse landen uitgevoerd naar het gebruik van digitale technologieën voor het openen of onderdrukken van de online maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Het project heeft onder andere geleidt tot de volgende publicatie: Mapping the Supply of Surveillance Technologies to Africa: Case Studies from Nigeria, Ghana, Morocco, Malawi, and Zambia Looptijd 01 mei 2020 - 20 april 2021 Aanpak ADRN organiseert een netwerk van onderzoekers, analisten, digitale rechtenorganisaties en activisten om de dynamiek van het openen en onderdrukken van de digitale maatschappelijke ruimte in kaart te brengen. Het netwerk bouwt op een interdisciplinaire onderzoeksaanpak o.l.v. het Institute for Development Studies, een vooraanstaand onderzoeksinstituut. Relevantie van het project Het onderzoek leidt tot aanbevelingen voor o.a. beleidsmakers en maatschappelijke organisaties ter bevordering van de digitale maatschappelijke ruimte. Daarnaast worden digitale tools en trainingsmateriaal gefaciliteerd voor het monitoren van ontwikkelingen en dreigingen van de digitale maatschappelijke ruimte. CofinancieringDit onderzoek wordt gefinancierd door UKRI - GCRF Digital Innovation for Development in Africa (DIDA)Meer weten? UKRI GCRF: African Digital Rights Network Website ADRN
A fast growing percentage (currently 75% ) of the EU population lives in urban areas, using 70% of available energy resources. In the global competition for talent, growth and investments, quality of city life and the attractiveness of cities as environments for learning, innovation, doing business and job creation, are now the key parameters for success. Therefore cities need to provide solutions to significantly increase their overall energy and resource efficiency through actions addressing the building stock, energy systems, mobility, and air quality.The European Energy Union of 2015 aims to ensure secure, affordable and climate-friendly energy for EU citizens and businesses among others, by bringing new technologies and renewed infrastructure to cut household bills, create jobs and boost growth, for achieving a sustainable, low carbon and environmentally friendly economy, putting Europe at the forefront of renewable energy production and winning the fight against global warming.However, the retail market is not functioning properly. Many household consumers have too little choices of energy suppliers and too little control over their energy costs. An unacceptably high percentage of European households cannot afford to pay their energy bills. Energy infrastructure is ageing and is not adjusted to the increased production from renewables. As a consequence there is still a need to attract investments, with the current market design and national policies not setting the right incentives and providing insufficient predictability for potential investors. With an increasing share of renewable energy sources in the coming decades, the generation of electricity/energy will change drastically from present-day centralized production by gigawatt fossil-fueled plants towards decentralized generation, in cities mostly by local household and district level RES (e.g PV, wind turbines) systems operating in the level of micro-grids. With the intermittent nature of renewable energy, grid stress is a challenge. Therefore there is a need for more flexibility in the energy system. Technology can be of great help in linking resource efficiency and flexibility in energy supply and demand with innovative, inclusive and more efficient services for citizens and businesses. To realize the European targets for further growth of renewable energy in the energy market, and to exploit both on a European and global level the expected technological opportunities in a sustainable manner, city planners, administrators, universities, entrepreneurs, citizens, and all other relevant stakeholders, need to work together and be the key moving wheel of future EU cities development.Our SolutionIn the light of such a transiting environment, the need for strategies that help cities to smartly integrate technological solutions becomes more and more apparent. Given this condition and the fact that cities can act as large-scale demonstrators of integrated solutions, and want to contribute to the socially inclusive energy and mobility transition, IRIS offers an excellent opportunity to demonstrate and replicate the cities’ great potential. For more information see the HKU Smart Citieswebsite or check out the EU-website.
Levenscyclusdenken (meenemen van de impact van gehele levenscyclus van woningen op milieu, bewoners en productieketen) structureel invoeren is moeilijk voor woningcorporaties. Er worden wel pilots uitgevoerd, maar meestal eindigt het daar. Wat zijn belangrijke barrières en enablers en hoe kunnen deze weggenomen worden? Dat is de vraag in dit project.Doel Het project beoogt binnen drie woningcorporaties een intern gesprek tussen alle organisatielagen te ontsluiten over levenscyclusdenken, omdat we verwachten dat het ontbreken van dit gesprek een belangrijke barrière is. Op basis van groepsgesprekken en individuele interviews ontwerpen we een interne dialoog-tool. Looptijd 01 december 2020 - 30 november 2021 Resultaten Leer- en bewustwordingsproces onder beroepsprofessionals uit verschillende hiërarchische lagen en afdelingen van woningcorporaties over levenscyclusdenken; Visualisatie van de complexiteit van levenscyclusdenken bij woco’s; Netwerkvorming en vraagarticulatie voor opstarten groter project; Prototype van een dialoog-tool die woco’s in staat stelt zelf een interne dialoog op gang te brengen. Relevantie Naast doorwerking in de praktijk van woningcorporaties en onderzoek (kennis over barrières en enablers van levenscyclusdenken) werkt het project direct door in de onderwijspraktijk van de HU bijde Master of Urban Area Development. De genoemde woningcorporaties zijn opdrachtgever voor masterstudenten. Het activiteitenplan is gekoppeld aan de looptijd van de cursus “Strategisch beheer”. Aanpak Binnen het consortium van woningcorporaties, ketenpartners en experts ontsluiten we via een groepsgesprek en interne interviews (n=12) een dialoog tussen projectleider, asset manager, directie en/of beleids- of strategiemedewerker en financiën over de gevolgen van levenscyclusdenken op de interne organisatie van woningcorporaties. Vervolgens ontwerpen we een prototype voor een interne dialoog-tool die we testen in een eind(groeps)dialoog en met studenten van de Master of Urban and Area Development. Onderstaand beeld: impressie Mural-dialoog over het structureel invoeren van levenscyclusdenken. Concretisering HU-promotieonderzoek Het project bouwt voort op het HU-promotieonderzoek van Marieke Venselaar, die in 2017 promoveerde op het proefschrift 'Work Floor Experiences of Supply Chain Partnering in the Dutch Housing Sector', waarbij zij het gebrek aan interne dialoog over levenscyclusdenken reeds vaststelde. Marieke is inmiddels werkzaam als asset manager bij woningcorporatie Rochdale, maar wel als expert betrokken bij dit project. Website en blog Marieke Venselaar: www.mariekevenselaar.nl Cofinanciering Het onderzoek wordt gefinancierd door NWO (Regieorgaan SIA) Registratienummer KIEM.K20.01.009
