Hoofdstuk 8 in Wat werkt als je samenwerkt - deel 2 In dit afsluitende hoofdstuk worden inzichten en voorbeelden uit deze publicatie gekoppeld aan de uitkomsten van een Delphimethode, een onderzoeksmethode waarbij experts anoniem worden bevraagd, in dit geval over effectieve samenwerking tussen schoolvakken.
LINK
Background: The prescription of physical activity (PA) in clinical care has been advocated worldwide. This “exercise is medicine” (E=M) concept can be used to prevent, manage, and cure various lifestyle-related chronic diseases. Due to severalchallenges, E=M is not yet routinely implemented in clinical care. Objective: This paper describes the rationale and design of the Physicians Implement Exercise = Medicine (PIE=M) study, which aims to facilitate the implementation of E=M in hospital care.Methods: PIE=M consists of 3 interrelated work packages. First, levels and determinants of PA in different patient and healthy populations will be investigated using existing cohort data. The current implementation status, facilitators, and barriers of E=M will also be investigated using a mixed-methods approach among clinicians of participating departments from 2 diverse university medical centers (both located in a city, but one serving an urban population and one serving a more rural population). Implementation strategies will be connected to these barriers and facilitators using a systematic implementation mapping approach. Second, ageneric E=M tool will be developed that will provide tailored PA prescription and referral. Requirements for this tool will be investigated among clinicians and department managers. The tool will be developed using an iterative design process in which all stakeholders reflect on the design of the E=M tool. Third, we will pilot-implement the set of implementation strategies, including the E=M tool, to test its feasibility in routine care of clinicians in these 2 university medical centers. An extensive learning process evaluation will be performed among clinicians, department managers, lifestyle coaches, and patients using a mixed-methods design based on the RE-AIM framework. Results: This project was approved and funded by the Dutch grant provider ZonMW in April 2018. The project started in September 2018 and continues until December 2020 (depending on the course of the COVID-19 crisis). All data from the first work package have been collected and analyzed and are expected to be published in 2021. Results of the second work package are described. The manuscript is expected to be published in 2021. The third work package is currently being conducted in clinical practice in 4 departments of 2 university medical hospitals among clinicians, lifestyle coaches, hospital managers, and patients. Results are expected to be published in 2021. Conclusions: The PIE=M project addresses the potential of providing patients with PA advice to prevent and manage chronicdisease, improve recovery, and enable healthy ageing by developing E=M implementation strategies, including an E=M tool, in routine clinical care. The PIE=M project will result in a blueprint of implementation strategies, including an E=M screening and referral tool, which aims to improve E=M referral by clinicians to improve patients’ health, while minimizing the burden on clinicians.
Het begeleiden van leerprocessen van nieuwe leraren door werkplekbegeleiders (mentoren) staat de laatste jaren sterk in de belangstelling van scholen en lerarenopleidingen. De opbrengst van werkplekbegeleiding hangt onder meer af van de kwaliteit van begeleidingsgesprekken. Een belangrijk aspect van effectieve begeleidingsgesprekken is de mate waarin er in een specifieke leerwerksituatie sprake is van een match tussen de aanpak van de mentor en kenmerken en behoeften van de nieuwe leraar. Het vinden van die afstemming lukt echter niet altijd: de 'M(atch)-factor' lijkt dan te ontbreken. Het leerproces van de nieuwe leraar kan hierdoor onnodig belemmerd of vertraagd worden, evenals de motivatie en het werkplezier van beide gesprekspartners. Het is voor betrokkenen vaak lastig een dergelijke incongruentie te onderkennen en bespreekbaar te maken. In dit artikel wordt een reflectieactiviteit geïntroduceerd om de M-factor in begeleidingsgesprekken te bespreken met behulp van het 'MEntor Rollen In Dialogen' (MERID)-model.
Erasmus project about training cultural workers for facilitating rural youths culture
MUSE supports the CIVITAS Community to increase its impact on urban mobility policy making and advance it to a higher level of knowledge, exchange, and sustainability.As the current Coordination and Support Action for the CIVITAS Initiative, MUSE primarily engages in support activities to boost the impact of CIVITAS Community activities on sustainable urban mobility policy. Its main objectives are to:- Act as a destination for knowledge developed by the CIVITAS Community over the past twenty years.- Expand and strengthen relationships between cities and stakeholders at all levels.- Support the enrichment of the wider urban mobility community by providing learning opportunities.Through these goals, the CIVITAS Initiative strives to support the mobility and transport goals of the European Commission, and in turn those in the European Green Deal.Breda University of Applied Sciences is the task leader of Task 7.3: Exploitation of the Mobility Educational Network and Task 7.4: Mobility Powered by Youth Facilitation.
In tijden van toenemende culturele diversiteit en arbeidsonzekerheid hebben jongeren in Nederlandse en Duitse stadswijken grote behoefte aan richting met betrekking tot hun toekomstige leven. Ouders en leraren lijken zelf vaak te worden overweldigd door de snel veranderende wereld waarin ze leven. Naast deze veranderingen neemt het gebruik van sociale media sterk toe, waardoor de al bestaande generatiekloof nog groter wordt. Deze ontwikkelingen hebben grote gevolgen voor de levensloopperspectieven van jongeren en leiden er vaak toe dat ze meer dan ooit richting zoeken bij hun leeftijdgenoten. In plaats van dit te zien als een problematische situatie, is dit project erop gericht de netwerken van jongeren te gebruiken als bron voor verbetering van de stadswijken. Het basisidee is jonge adolescenten (in de leeftijd van 12-14 jaar) te empoweren via bepaalde leeftijdgenoten die al gerespecteerd, verantwoordelijk en stabiel in het leven staan. Deze ‘homies’ (vier Nederlandse en vier Duitse jongeren) worden getraind en begeleid door experts op het gebied van oplossingsgericht denken en inspirerende communicatie. Daarna gaan de homies aan de slag in hun eigen wijk, waar ze drie maanden actief zullen zijn. De meeste communicatie met hun leeftijdgenoten zal verlopen via mobiele communicatie en sociale medianetwerken. In het begeleidende onderzoek wordt een analyse gemaakt van de leefsituatie van jongeren in de geselecteerde wijken voor en na de tussenkomst van de homies. De homies houden zelf een (mobiel) dagboek bij dat inzicht zal bieden in hoe zij zelf de veranderingen bij de jongeren in hun wijk zien.
