BACKGROUND: Near-infrared spectroscopy (NIRS) measurements of oxygenation reflect O2 delivery and utilization in exercising muscle and may improve detection of a critical exercise threshold.PURPOSE: First, to detect an oxygenation breakpoint (Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP) and compare this breakpoint to ventilatory thresholds during a maximal incremental test across sexes and training status. Second, to assess reproducibility of NIRS signals and exercise thresholds and investigate confounding effects of adipose tissue thickness on NIRS measurements.METHODS: Forty subjects (10 trained male cyclists, 10 trained female cyclists, 11 endurance trained males and 9 recreationally trained males) performed maximal incremental cycling exercise to determine Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP and ventilatory thresholds (VT1 and VT2). Muscle haemoglobin and myoglobin O2 oxygenation ([HHbMb], [O2HbMb], SmO2) was determined in m. vastus lateralis. Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP was determined by double linear regression. Trained cyclists performed the maximal incremental test twice to assess reproducibility. Adipose tissue thickness (ATT) was determined by skinfold measurements.RESULTS: Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP was not different from VT1, but only moderately related (r = 0.58-0.63, p<0.001). VT1 was different across sexes and training status, whereas Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP differed only across sexes. Reproducibility was high for SmO2 (ICC = 0.69-0.97), Δ[O2HbMb-HHbMb]-BP (ICC = 0.80-0.88) and ventilatory thresholds (ICC = 0.96-0.99). SmO2 at peak exercise and at occlusion were strongly related to adipose tissue thickness (r2 = 0.81, p<0.001; r2 = 0.79, p<0.001). Moreover, ATT was related to asymmetric changes in Δ[HHbMb] and Δ[O2HbMb] during incremental exercise (r = -0.64, p<0.001) and during occlusion (r = -0.50, p<0.05).CONCLUSION: Although the oxygenation threshold is reproducible and potentially a suitable exercise threshold, VT1 discriminates better across sexes and training status during maximal stepwise incremental exercise. Continuous-wave NIRS measurements are reproducible, but strongly affected by adipose tissue thickness.
The closing of schools and sports clubs during theCOVID-19 lockdown raised questions about thepossible impact on children’s motor skilldevelopment. Therefore we compared motorcompetence development over a one-year periodamong four different cohorts of primary schoolchildren. A total of 992 children from 9 primaryschools participated in this study (age 5 – 7; 47,5%boys) and were assessed two times, in grade 3 (T1)and in grade 4 (T2). Children in control group 1 and lockdown group 1 were assessed a third time aftertwo years (T3). Motor competence was measuredusing the 4-Skills Test. The mixed factorial ANOVAwith post hoc tests shows no significant differencesin motor development over the study period betweenthe lockdown groups and control groups (p > 0.05),but does show a difference between the twolockdown groups from T1 to T2 (p = 0.008). Whilesocioeconomic status (SES) was a modifier, sex andmotor ability did not modify the effects of thelockdowns. Our data show that the COVID-19lockdowns in the Netherlands did not generallyaffect motor development of young children. Incontrast, many studies have confirmed clear effectsof the pandemic lockdowns on physicalactivity1,2,3. Our study highlights the complexity ofboth motor skill development and the factors relatedto the pandemic lockdowns. We therefore suggestthat children’s motor skill development should beclosely monitored in the upcoming years.Specifically, we should pay attention to individualdifferences since it is still possible that certainchildren are impacted by the pandemic lockdowns.Moreover, long-term effects might emerge in thefuture.References1. de Sá, C. dos S. C., Pombo, A., Luz, C.,Rodrigues, L. P., & Cordovil, R. (2021). Covid-19social isolation in brazil: effects on the physicalactivity routine of families with children. RevistaPaulista de Pediatria, 39, e2020159.2. Hurter, L., McNarry, M., Stratton, G., &Mackintosh, K. (2022). Back to school afterlockdown: The effect of COVID-19 restrictions onchildren’s device-based physical activity metrics.Journal of Sport and Health Science, 11(4), 530–536.3. Moore, S. A., Faulkner, G., Rhodes, R. E.,Brussoni, M., Chulak-Bozzer, T., Ferguson, L. J.,Mitra, R., O’Reilly, N., Spence, J. C., Vanderloo, L.M., & Tremblay, M. S. (2020). Impact of theCOVID-19 virus outbreak on movement and playbehaviours of Canadian children and youth: Anational survey. International Journal of BehavioralNutrition and Physical Activity, 17(1), 85.
INLEIDING: De Hogeschool Utrecht heeft op basis van praktijkgericht onderzoek een innovatief modulair bouwconcept (#SELFIECIENT) ontwikkeld. Met diverse gestandaardiseerde modulaire bouwdelen van #SELFIECIENT kan eenvoudig een bouwgevel worden samengesteld, en daarmee een gehele woning. Met behulp van deze SIA RAAK TAKE OFF subsidie wordt dit concept nu door enkele ondernemende studenten omgezet naar een marktwaardig product. HET PROBLEEM: #SELFIECIENT tackelt drie belangrijke uitdagingen in de huidige bouwsector / gebouwde omgeving op een nieuwe en innovatieve wijze, te weten 1) de ontwikkeling van circulaire en klimaat neutrale woningen, 2) de ontwikkeling van betaalbare woningen en 3) de ontwikkeling van flexibele / adaptieve woningen. DE OPLOSSING: De oplossing voor bovengenoemde uitdagingen ligt in het industrieel vervaardigen van modulaire bouwdelen op basis van circulaire materialen, die de realisatie van een comfortabele, betaalbare, klimaat neutrale en adaptieve woning garanderen = #SELFIECIENT. DE INNOVATIE: De modulaire bouwdelen van #SELFIECIENT hebben de volgende innovatieve eigenschappen. 1) Revolutionair is het ontwikkelen van geïntegreerde multifunctionele bouwdelen die in diverse marktsegmenten toegepast kunnen worden; 2) Schaalbaarheid door middel van (open source) standaardisatie en de mogelijkheid van hergebruik. 3) Industrialisatie van het productieproces van de modulaire bouwgevels waardoor goedkoop en milieuvriendelijke kan worden geproduceerd; 4) Vanuit externe industrieën zoals o.a. de ICT en duurzame energie sector ontstaan nieuwe producten die kunnen worden geïntegreerd in woning en die leiden tot nieuwe businesscases en exploitatie modellen. Voorbeelden zijn gedistribueerde IT-servers en lokale accu opslag systemen. MARKTANALYSE / VERDIENMODEL: De modulaire bouw elementen kennen een brede toepasbaarheid, waardoor er een groot marktpotentieel is. Voorbeelden zijn woningrenovatie, nieuwbouw, de toenemende vraag naar levensloopbestendige woningen, woningen voor vluchtelingen, en renovatie van kantoorpanden. Slechts een miniem marktaandeel in de renovatie of nieuwbouw betekent al een omzet van meer dan miljoenen euro’s. Er zijn zover bekend geen andere aanbieders van gelijksoortige producten op de markt. Het te verwachten verdienmodel is gebaseerd op de verkoop van de modulaire bouwdelen of een leen/lease exploitatie van de modulaire bouwdelen. DOEL VAN HET PROJECT / BUDGET (39900€): Het doel van het project is drieledig: 1) het uitwerken van het ontwerp van de modulaire bouwdelen op basis van eerdere ontwerpen en ideeën uit praktijkgericht onderzoek (14960€); 2) het maken van een proof-of-principle van het modulaire bouwdeel (13320€); 3) het uitvoeren van een haalbaarheidsstudie (8560€); en 4) het versterken van de entrepreneurial skills (3060€.). PROJECT TEAM: Een sterk team is gevormd om dit modulaire bouwconcept door te zetten naar een bijzonder bedrijf. Het team bestaat uit 3 ondernemende studenten, onderzoekers en lectoren verbonden aan het lectoraat Nieuwe Energie in de Stad, docenten van de opleiding werktuigbouwkunde en bouwkunde, en een ervaren entrepreneur. De studenten zijn al vroeg tijden hun opleiding gespot als bijzonder initiatiefrijk, gedreven en ondernemende studenten. Het studententeam bestaat uit een goede mix van werktuigbouwkunde, bouwkunde en technische bedrijfskunde.
Recycling of plastics plays an important role to reach a climate neutral industry. To come to a sustainable circular use of materials, it is important that recycled plastics can be used for comparable (or ugraded) applications as their original use. QuinLyte innovated a material that can reach this goal. SmartAgain® is a material that is obtained by recycling of high-barrier multilayer films and which maintains its properties after mechanical recycling. It opens the door for many applications, of which the production of a scoliosis brace is a typical example from the medical field. Scoliosis is a sideways curvature of the spine and wearing an orthopedic brace is the common non-invasive treatment to reduce the likelihood of spinal fusion surgery later. The traditional way to make such brace is inaccurate, messy, time- and money-consuming. Because of its nearly unlimited design freedom, 3D FDM-printing is regarded as the ultimate sustainable technique for producing such brace. From a materials point of view, SmartAgain® has the good fit with the mechanical property requirements of scoliosis braces. However, its fast crystallization rate often plays against the FDM-printing process, for example can cause poor layer-layer adhesion. Only when this problem is solved, a reliable brace which is strong, tough, and light weight could be printed via FDM-printing. Zuyd University of Applied Science has, in close collaboration with Maastricht University, built thorough knowledge on tuning crystallization kinetics with the temperature development during printing, resulting in printed products with improved layer-layer adhesion. Because of this knowledge and experience on developing materials for 3D printing, QuinLyte contacted Zuyd to develop a strategy for printing a wearable scoliosis brace of SmartAgain®. In the future a range of other tailor-made products can be envisioned. Thus, the project is in line with the GoChem-themes: raw materials from recycling, 3D printing and upcycling.
De kunstgrasberg in Nederland is groeiende. In april 2019 hebben een aantal bedrijven, zijnde ketenpartners, de handen in een geslagen om dit te doen veranderen, en hebben GBN Artificial Grass Recycling (GBN-AGR) opgericht. Dit heeft in juni 2020 geresulteerd in een fabriek voor de recycling van de kunstgrasmatten. De eindproducten van deze fabriek zijn circulair grondstoffen zoals circulair zand, circulair SBR, circulair TPE en RTA. Deze grondstoffen worden op traditionele productiewijze in mallen geperst en waaruit rubbertegels, kantplanken, picknicksets worden vervaardigd. Gezien de hoeveelheid aan kunstgrasmatten is er behoefte vanuit de ketenpartners om meer en hoogwaardige producten te realiseren. In dit onderzoek wordt een verkenning gedaan naar de mogelijkheid om gerecycled kunstgras te gaan 3D printen. Zo dat er in de toekomst hoogwaardige en vernieuwde producten uit te vaardigen zijn. Ook zijn de huidige 3D printbedrijven nog niet bekend zijn met circulaire grondstoffen uit gerecycled kunstgras, aangezien het 3D printfilament daarvan nog niet voor handen is. Via materiaalonderzoek, ontwikkeling van 3D printfilament, testen van het filament wordt de eerste aanzet gegeven om tot een grondstof te komen die voor hoogwaardige producten kan worden ingezet. Tevens wordt een productontwerp voor een product gecreëerd. En wordt er een prototype, eventueel op schaal gefabriceerd met het 3D printfilament afkomst van de circulaire grondstoffen van het gerecycled kunstgras. Het einddoel is om de kunstgrasberg in Nederland te doen krimpen, door: - Aantoonbaar te maken aan de maakindustrie dat gerecycled kunstgras een basisgrondstof kan zijn voor producten. - 3D printen een productiemethode is dat voor bepaalde toepassingen voordelen kan hebben om hoogwaardige producten van gerecycled kunstgras mee te maken, naast de al bestaande traditionele productiemethoden.
