BACKGROUND: Medication-related problems are common after hospitalization, for example when changes in patients' medication regimens are accompanied by insufficient patient education, poor information transfer between healthcare providers, and inadequate follow-up post-discharge. We investigated the effect of a pharmacy-led transitional care program on the occurrence of medication-related problems four weeks post-discharge.METHODS: A prospective multi-center before-after study was conducted in six departments in total of two hospitals and 50 community pharmacies in the Netherlands. We tested a pharmacy-led program incorporating (i) usual care (medication reconciliation at hospital admission and discharge) combined with, (ii) teach-back at hospital discharge, (iii) improved transfer of medication information to primary healthcare providers and (iv) post-discharge home visit by the patient's own community pharmacist, compared with usual care alone. The difference in medication-related problems four weeks post-discharge, measured by means of a validated telephone-interview protocol, was the primary outcome. Multiple logistic regression analysis was used, adjusting for potential confounders after multiple imputation to deal with missing data.RESULTS: We included 234 (January-April 2016) and 222 (July-November 2016) patients in the usual care and intervention group, respectively. Complete data on the primary outcome was available for 400 patients. The proportion of patients with any medication-related problem was 65.9% (211/400) in the usual care group compared to 52.4% (189/400) in the intervention group (p = 0.01). After multiple imputation, the proportion of patients with any medication-related problem remained lower in the intervention group (unadjusted odds ratio 0.57; 95% CI 0.38-0.86, adjusted odds ratio 0.50; 95% CI 0.31-0.79).CONCLUSIONS: A pharmacy-led transitional care program reduced medication-related problems after discharge. Implementation research is needed to determine how best to embed these interventions in existing processes.
This ‘Big Ideas’ paper will explore the relevance of the constraintsled approach (Davids et al., 2008) for nurse education, specifically when teaching nursing skills. The constraints-led approach is an applied theory, based on the ecological-dynamics framework, which explains that skill learning is a process of adjusting to the characteristics of a situation, instead of reproducing isolated, “ideal” movements out of context (Araújo et al., 2017; Seifert et al., 2017, 2019). During nurse education however, students often find themselves in isolated practice drills in which they practice a nursing skill based upon detailed protocols and/or explicit instructions by the lecturer. Following the ecological dynamics framework (Button et al., 2021), we argue that there is no single ideal way of executing a certain task. In clinical practice, there are often more than one appropriate task executions for a certain situation, and on the other hand, a certain task execution might be effective in one situation, but less effective in another. As all patients and contexts contain unique characteristics, students need to practice with representative characteristics from clinical practice, so that they learn attuning to contextual information, instead of simply following step-by-step instructions (Fajen et al., 2009; Pinder et al., 2011; Wulf and Lewthwaite, 2016).
Community energy can be conceptualized as a social movement, which aims to develop a sustainable, democratic, and localist energy system. Increasingly, community energy initiatives aim to develop citizen-led heating projects. District heating projects are characterized by costly investments, a substantial overhaul of local infrastructure, large installations for heat production, and require specialized technical knowledge. Based on Social Movement Theory, we developed a theoretical framework consisting of three main networks: internal, external, and material.In the Netherlands, we studied four cases of citizen-led heating projects. Our primary research question is what a citizen-led DH-project constitutes. We focus on four themes: the internal organization of the CH-project; its outreach to local citizens; the role of technical knowledge and technology choices; the changing role of municipalities in the local energy transition.We situate our findings against a broader European background. We conclude that a democratic structure, transparency of decision making, and a high level of neighborhood participation are key success factors. However, in some cases the choice for a low-cost solution led to concessions to the sustainability of the proposed solutions.
MUSE supports the CIVITAS Community to increase its impact on urban mobility policy making and advance it to a higher level of knowledge, exchange, and sustainability.As the current Coordination and Support Action for the CIVITAS Initiative, MUSE primarily engages in support activities to boost the impact of CIVITAS Community activities on sustainable urban mobility policy. Its main objectives are to:- Act as a destination for knowledge developed by the CIVITAS Community over the past twenty years.- Expand and strengthen relationships between cities and stakeholders at all levels.- Support the enrichment of the wider urban mobility community by providing learning opportunities.Through these goals, the CIVITAS Initiative strives to support the mobility and transport goals of the European Commission, and in turn those in the European Green Deal.Breda University of Applied Sciences is the task leader of Task 7.3: Exploitation of the Mobility Educational Network and Task 7.4: Mobility Powered by Youth Facilitation.
In het project wordt een nieuw door de HvA ontwikkelde methodiek (Open Collaborative Business Modelling methodiek, verder: ‘OCBM-methodiek’), toegepast om waardeproposities voor circulaire en biobased verpakkingen te ontwikkelen, samen met partijen uit de waardeketen. De inzet van biobased materialen is essentieel voor het terugdringen van het gebruik van fossiele plastics en – uiteindelijk – voor het bereiken van een volledig circulaire economie. De specifieke waardeketen waar het project zich op richt is die van verpakkingen op basis van Olifantsgras / Miscanthus. Projectpartner Vibers is een bedrijf dat dit gewas als grondstof gebruikt voor het produceren van o.a. verpakkingsmaterialen. Tijdens het project zal een viertal OCBM-sessies worden georganiseerd waarin Vibers in nauwe samenwerking met een wisselende groep ketenpartners en andere stakeholders een nieuwe waardepropositie formuleert. Projectpartner Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (verder: KIDV) bewaakt in de OCBM-sessies de duurzaamheid van de ontwikkelde propositie en speelt een rol bij evaluatie van de OCBM-methodiek voor de verpakkingsindustrie. Het project levert daarmee twee belangrijke resultaten op: 1. Een met behulp van de OCBM-methodiek ontwikkelde waardepropositie voor een circulair business model waarin een biobased verpakking centraal staat; 2. Aanbevelingen voor het verfijnen van de OCBM-methodiek: specifieke aandachtspunten voor het ontwikkelen van innovatieve, circulaire business modellen met behulp van deze methodiek.
Eind 2022 woonden in Nederland 17.652 kinderen in een pleeggezin. Van alle pleegzorgplaatsingen betrof 46% een plaatsing in het eigen netwerk van het pleegkind, dat meestal de eigen familie is. Bij deze familieplaatsingen hebben kinderen vaker met loyaliteitsconflicten te maken vanwege complexe familierelaties dan bij plaatsingen buiten hun familie(netwerk). Familiebanden blijken een bijzondere kracht en veerkracht in familieplaatsingen: ‘Eigen bloed is het waard om voor te vechten’ (pleegzorgwerker, Van de Koot et al., 2023). Hoewel familiepleegzorg een veelbelovende vorm van pleegzorg is qua stabiliteit en vertrouwdheid voor het kind, zorgen de intergenerationele familiebanden voor meer conflicten, hoogoplopende emoties en specifieke spanningen. Hierdoor stellen familieplaatsingen de betrokken pleegzorgwerkers vaak voor uitdagingen. Vaak verblijft het kind al in het (familie)pleeggezin voordat de pleegzorgwerker betrokken raakt en kunnen er zorgen bestaan over de veiligheid van het kind. Familieplaatsing in pleegzorg vraagt daarom van pleegzorgwerkers bijzondere kennis en vaardigheden over: 1) het begeleiden van de plaatsing van het pleegkind, en 2) het begeleiden van de familierelaties. Daarover is enerzijds meer onderzoek nodig in de sterke punten en belemmeringen van familiepleegzorg, alsmede de behoeften van pleegkinderen, hun ouders en pleegouders. Anderzijds is het van belang inzicht te krijgen in de vaardigheden, hulpmiddelen en werkvormen die pleegzorgwerkers nodig hebben om deze specifieke vorm van pleegzorg te begeleiden, zodat familieplaatsingen duurzaam en stabiel blijven en/of worden. Dit onderzoek beoogt antwoord te geven op de volgende vraag ‘Hoe kunnen pleegzorgwerkers het pleegkind en zijn pleegouders, ouders en mogelijke andere familieleden gedurende familieplaatsingen zo begeleiden dat de relaties rondom het pleegkind van dusdanige aard zijn dat de loyaliteit van het kind naar alle voor hem belangrijke familieleden mag uitgaan?’. Het consortium beoogt dat potentieel veelbelovende plaatsingen voor kinderen minder vaak in breakdown eindigen, maar dat het kind relationele stabiliteit en welzijn ervaart.
