Het ondergaan van een eenzijdige beenamputatie is een drastische chirurgische ingreep. Mensen, die na een amputatie in staat zijn om te lopen met een prothese, zijn functioneel onafhankelijker, en hebben een hogere kwaliteit van leven dan mensen die in een rolstoel belanden. Het is daarom niet verrassend dat het herwinnen van de oopvaardigheid één van de voornaamste doelen is tijdens de revalidatie. Doel van het onderzoek was om inzicht te krijgen in de factoren die het herwinnen en onderhouden van de loopvaardigheid van mensen na een beenamputatie beïnvloeden. Gebaseerd op de resultaten van het onderzoek kan geconcludeerd worden dat de fysieke capaciteit hierbij een belangrijke rol speelt. Een relatief kleine verbetering in de capaciteit kan al resulteren in significante en klinisch relevante verbeteringen. Hoewel geavanceerde prothesen de mechanische belasting van het lopen met een beenprothese verminderen, kan een ineffectieve balanscontrole deze positieve resultaten weer tenietdoen. ABSTRACT Undergoing a lower limb amputation is a life-changing surgery. The ability to walk greatly influences the subject's functional independence and quality of life. Not surprisingly, regaining walking ability is one of the primary goals during prosthetic rehabilitation. The primary aim of the research performed was to enhance our understanding of some of the factors that influence the ability to regain and maintain walking after a unilateral lower limb amputation. Based on the results we can deduce that a person's physical capacity plays an important role in their walking ability. Relatively small improvements in capacity could lead to significant and clinically relevant improvements in people's walking ability. Furthermore, results show that sophisticated prosthetic feet can reduce the mechanical load experienced when walking with a prosthesis. Interestingly, inefficient balance control strategies can undo any positive effect of these prostheses.
Om aan de kracht van de lokale samenleving recht te doen staat in deze tekst het bewonersperspectief centraal. Van daar uit zijn de auteurs op zoek gegaan naar de betekenis van sociale kwaliteiten en capaciteiten. Aan de hand van de 'regeneration' praktijk en de 'asset-based community development' belichten zij hoe potenties in de lokale samenleving voluit kunnen worden benut. Voor sociale beroepen vereist het recht doen aan aanwezige kwaliteiten en capaciteiten een andere benadering van professionaliteit. Het gaat daarbij om een nieuwe evenwicht tussen nabijheid en interventie, waarbij deskundigheid de werker ondersteunt, zonder het contact met bewoners en burgers te belemmeren. Aansluiting bij het eigen vermogen van mensen heeft ook consequenties voor instituties en overheiden: het vraagt om randvoorwaarden die het bepleite bewonersperspectief niet in de weg staan. Hoe treedt men vanuit het instititutionele perspectief de kracht van de lokale samenleving tegemoet? Dat is een vraag die steeds terugkeert in discussies over interactieve beleidsvorming en over de inhoudelijke onderbouwing van de zogenaamde sociale pijler in het grotestedenbeleid. Deze tekst besluit met twee voorbeelden uit de praktijk, waarin aan een participatieve benadering concreet invulling is gegeven.
Al er gesproken wordt over achtergestelde wijken en leefbare buurten ligt de klemtoon meestal op de problemen die er zijn, op de zwakke kanten van mensen en hun leefomgeving. In dit paper wordt duidelijk gemaakt dat problemen in steden en gemeenten, wijken en buurten, het beste kunnen worden aangepakt door aan te sluiten op de informele, vrijwillige sociale krachten die in aanwezig zijn in buurten en sociale netwerken op wijkniveau. Sociale capaciteit ontstaat daar waar een dynamische interactie tot stand kan worden gebracht tussen de maatschappelijke participatie van burgers en de ondersteuning van instituties en professionals.
Een beroerte is de belangrijkste oorzaak van invaliditeit in Nederland. Revalidatie van mensen die een beroerte hebben gehad, is erop gericht hen zo zelfstandig mogelijk in hun eigen omgeving te laten functioneren. Vaak zijn er na de revalidatie nog altijd gevolgen van een beroerte, die het zelfstandig functioneren bemoeilijken. Mensen die een beroerte overleven houden er vaak chronische gevolgen aan over, zoals loop- en balansproblemen, verhoogd valrisico, vermoeidheid en depressie. Deze problemen bij thuiswonende mensen met een beroerte resulteren vaak in een inactieve leefstijl. Dit leidt tot een neerwaartse spiraal waarin de fysieke activiteit steeds verder afneemt, patiënten steeds verder deconditioneren, de verzorgingsbehoefte toe- en de mate van zelfstandigheid afneemt en het risico op een volgende beroerte toeneemt. Studies laten zien dat fysieke activiteit een positief effect op gezondheid heeft van patiënten na beroerte. De technologie om fysieke activiteit betrouwbaar en valide te meten is aanwezig en er is inzicht in belemmerende en faciliterende factoren voor fysieke activiteit. Er is echter nog geen bewezen effectieve interventie voor het aanleren en behouden van een fysiek actieve leefstijl voor patiënten na beroerte. Omdat alle richtlijnen voor beroerte aangeven dat het belangrijk is dat patiënten na beroerte fysiek actief zijn, vragen fysiotherapeuten zich af hoe krijgen en houden wij patiënten na een beroerte actief, dus hoe krijgen wij een actieve leefstijl bij een patiënt? Deze praktijkvraag is “vertaald” naar de volgende onderzoeksvraag: Wat is het effect van een beweegstimuleringsinterventie bij thuiswonende patiënten na beroerte op fysieke activiteit en aerobe capaciteit? Deze onderzoeksvraag wordt in drie stappen uitgewerkt: 1. Het ontwikkelen van een veldtest om aerobe capaciteit te meten in de praktijk, 2 Het ontwikkelen van een interventie gericht op het (langdurig) bevorderen van een fysiek actieve leefstijl; 3. Het testen van de feasibility van de interventie in een pilot studie.
To treat microbial infections, antibiotics are life-saving but the increasing antimicrobial resistance is a World-wide problem. Therefore, there is a great need for novel antimicrobial substances. Fruit and flower anthocyanins have been recognized as promising alternatives to traditional antibiotics. How-ever, for future application as innovative alternative antibiotics, the full potential of anthocyanins should be further investigated. The antimicrobial potential of anthocyanin mixtures against different bacterial species has been demonstrated in literature. Preliminary experiments performed by our laboratories, using grape, rose and red cabbage anthocyanins against S. aureus and E. coli confirmed the antimicrobial potential of these substances. Hundreds of different anthocyanin entities have been described. However, which of these entities hold antimicrobial effects is currently unknown. Our preliminary data show that an-thocyanins extracted from grape, rose and red cabbage contain different collections of anthocyanin entities with differential antimicrobial efficacies. Our focus is on the extraction and characterization of anthocyanins from various crop residues. Grape peels are residues in the production of wine, while red rose and tulip leaves are residues in the production of tulip bulbs and regular horticulture. The presence of high-grade substances for pharmacological purposes in these crops may provide an innovative strategy to add value to other-wise invaluable crop residues. This project will be performed by the collaborative effort of our institute together with the Medi-cal Microbiology department of the University Medical Center Groningen (UMCG), 'Wijnstaete', a small-scale wine-producer (Lemelerveld) and Imenz Bioengineering (Groningen), a company that develops processes to improve the production of biobased chemicals from waste products. Within this project, we will focus on the antimicrobial efficacy of anthocyanin-mixtures from sources that are abundantly and locally available as a residual waste product. The project is part of a larger re-search effect to further characterize, modify and study the antimicrobial effects of specific anthocy-anin entities.
Dit project: Action Research Tweedehandskleding Circulair Experimenteren (ARTce) richt zich op het verbeteren van de mogelijkheden voor tweedehandskledingverkoop. Bij ARTce staan praktijkvragen centraal, zoals: Welke stromen afgedankte kleding zijn geschikt voor tweedehandsgebruik en waarom? Hoe kunnen deze stromen aan tweedehandskleding opnieuw aantrekkelijk gemaakt worden? Of worden ge-upcycled? Deze praktijkvragen spelen bij o.a. The Swapshop: een MKB-bedrijf met twee winkels (Amsterdam en Rotterdam). The Swapshop heeft een ‘ruil’-model waarbij de ontvangen kleding ‘swaps’ opleveren voor de klant. Deze swaps geven korting bij kledingaanschaf in de winkel. Dit model blijkt kwetsbaar, omdat er swap-waarde zit in de 40% aan kledingitems, die onverkoopbaar blijken te zijn. Door samenwerking met kledinginzamelaar Sympany, komt er iets van waarde retour. De Swapshop heeft op basis van uitkomsten van het circulaire fashion onderzoek van de HU contact met de HU-onderzoekrs gezocht. Hieruit is de kans ontstaan om Action Research onderzoek in te zetten voor onderzoek naar hoe uitgerangeerde tweedehandskleding vanwege de vezelwaarde zo lang mogelijk waardevol blijft circuleren. Hiervoor wordt een living lab opgezet waaraan The Swapshop en Sympany gaan deelnemen. De Green Offices op Utrecht Science Park (USP) van de HU en de Universiteit nemen deel aan het onderzoek. Het HU Denver House (Self-sufficient Challenge House van 2017) is de beoogde locatie voor het ‘Swap-Lab’, waar langere tijd onderzoek mag gaan plaatsvinden (KIEM-project plus opvolgende projecten de komende vijf jaar). Naast de inzichten levert ARTce een netwerk aan bedrijven, die diensten aanbieden om de kledingvezel-waarde te behouden (wassen, repareren, vermaken, hergebruiken voor andere items, wellicht zelfs als woningtextiel). Met inzicht in nieuwe mogelijkheden om kledingitems aantrekkelijk te maken en te houden voor hergebruik, wordt een vervolgonderzoek geformuleerd om de succesvolste gevonden oplossingen uit de Utrechtse praktijk landelijk te gaan opschalen. Met dat onderzoeksplan eindigt dit ARTce-project.
