Not having enough of what one needs has long been shown to have detrimental consequences for decision making. Recent work suggests that the experience of insufficient resources can create a “scarcity” mindset; increasing attention toward the scarce resource itself, but at the cost of attention for unrelated aspects. To investigate the effects of a scarcity mindset on consumer choice behavior, as well as its underlying neural mechanisms, we used an experimental manipulation to induce both a scarcity and an abundance mindset within participants and examined the effects of both mindsets on participants’ willingness to pay for familiar food items while being scanned using fMRI. Results demonstrated that a scarcity mindset affects neural mechanisms related to consumer decision making. When in a scarcity mindset compared with an abundance mindset, participants had increased activity in the orbitofrontal cortex, a region often implicated in valuation processes. Moreover, again compared with abundance, a scarcity mindset decreased activity in dorsolateral prefrontal cortex, an area well known for its role in goal-directed choice. This effect was predominant in the group of participants who experienced scarcity following abundance, suggesting that the effects of scarcity are largest when they are compared with previous situations when resources were plentiful. More broadly, these data suggest a potential neural locus for a scarcity mindset and demonstrate how these changes in brain activity might underlie goal-directed decision making.
Firms increasingly use social network sites to reach out to customers and proactively intervene with observed consumer messages. Despite intentions to enhance customer satisfaction by extending customer service, sometimes these interventions are received negatively by consumers. We draw on privacy regulation theory to theorize how proactive customer service interventions with consumer messages on social network sites may evoke feelings of privacy infringement. Subsequently we use privacy calculus theory to propose how these perceptions of privacy infringement, together with the perceived usefulness of the intervention, in turn drive customer satisfaction. In two experiments, we find that feelings of privacy infringement associated with proactive interventions may explain why only reactive interventions enhance customer satisfaction. Moreover, we find that customer satisfaction can be modeled through the calculus of the perceived usefulness and feelings of privacy infringement associated with an intervention. These findings contribute to a better understanding of the impact of privacy concerns on consumer behavior in the context of firm–consumer interactions on social network sites, extend the applicability of privacy calculus theory, and contribute to complaint and compliment management literature. To practitioners, our findings demonstrate that feelings of privacy are an element to consider when handling consumer messages on social media, but also that privacy concerns may be overcome if an intervention is perceived as useful enough.
MULTIFILE
More and more information labels appear on the front of food packages, increasing the complexity of consumer decision-making and enhancing consumer scepticism toward food labels. It is important to evaluate the efficacy of information communicated to consumers. The experimental study among 209 Dutch consumers compared the effect of health and hedonic labels on consumer scepticism toward the labels and consumer responses to food products (apple juice and a chocolate cookie) under three presentation conditions (visual, visual-tactile and multisensory). The results demonstrated that consumers were more sceptical toward the hedonic label than toward the health label. The influence of consumer scepticism on product experience, product evaluation and purchase intention varied for different product categories. For a hedonic product (a chocolate cookie), the hedonic label had a more positive effect on consumer responses compared to the health label. The results also showed that the multisensory presentation reduced scepticism and enhanced product evaluation for the hedonic product compared to the visual and tactile presentations. The results suggest that multisensory experience may alter consumer scepticism toward food labels and thus product evaluation and consumer choice. Our findings can be useful for food manufacturers and policy makers in evaluating the efficacy of food labels and information presented on food packages.
LINK
The production of denim makes a significant contribution to the environmental impact of the textile industry. The use of mechanically recycled fibers is proven to lower this environmental impact. MUD jeans produce denim using a mixture of virgin and mechanically recycled fibers and has the goal to produce denim with 100% post-consumer textile by 2020. However, denim fabric with 100% mechanically recycled fibers has insufficient mechanical properties. The goal of this project is to investigate the possibilities to increase the content of recycled post-consumer textile fibers in denim products using innovative recycling process technologies.
Dit voorstel betreft een onderzoek naar de verschillen in zuiverheid tussen virgin kunststof en post-industrial en post-consumer kunststof-reststromen in relatie tot de inzet van deze materialen bij 3D printen. Thermoplastische kunststoffen zijn in theorie goed te recyclen en opnieuw te gebruiken, bijvoorbeeld in een 3D print proces. In de praktijk blijkt het echter een uitdaging om gerecycled filament te produceren dat geschikt is voor de huidige machine-eisen. De oorsprong van dit project ligt in de gedachte om niet het materiaal aan te passen aan de machine, maar de machine aan het materiaal en hierdoor het gebruik van kunststofrecyclaat in 3D-printen te vergroten. Alvorens dit te kunnen, is meer inzicht in de materiaaleigenschappen nodig. Het doel van dit project is dan ook om de verschillende samenstellingen van kunststof-reststromen in kaart te brengen en hoe dit zich vertaald in mechanische en esthetische kwaliteit ten opzichte van virgin materiaal en wat dit vraagt aan aanpassingen aan 3D printers om deze kunststof-reststromen te kunnen verwerken. Dit onderzoek is een eerste fase in een groter onderzoeksproject. Volgende fasen zullen zich toespitsen op het optimaliseren van productietechnieken voor het printen met gerecycled kunststof en het ontwikkelen van mogelijke toepassingen en bijbehorende circulaire business modellen. Aanleiding voor dit onderzoeksvoorstel is tweeledig. Enerzijds de ervaring van Cre8 dat 3D printen relatief veel kunststof restmateriaal oplevert in de vorm van mislukte prints, proefprints en prototypes met korte levensduur. Passend bij hun duurzame bedrijfsprofiel heeft Cre8 de behoefte om hun eigen reststroom en reststromen uit hun omgeving in te zetten in het productieproces. Anderzijds ziet Refilment zich geconfronteerd met de complexe samenhang tussen de samenstelling van kunststof-reststromen en zijn verwerkingsmogelijkheden (bijvoorbeeld extruder-diameter en verwerkingstemperatuur).
De technische en economische levensduur van auto’s verschilt. Een goed onderhouden auto met dieselmotor uit het bouwjaar 2000 kan technisch perfect functioneren. De economische levensduur van diezelfde auto is echter beperkt bij introductie van strenge milieuzones. Bij de introductie en verplichtstelling van geavanceerde rijtaakondersteunende systemen (ADAS) zien we iets soortgelijks. Hoewel de auto technisch gezien goed functioneert kunnen verouderde software, algorithmes en sensoren leiden tot een beperkte levensduur van de gehele auto. Voorbeelden: - Jeep gehackt: verouderde veiligheidsprotocollen in de software en hardware beperkten de economische levensduur. - Actieve Cruise Control: sensoren/radars van verouderde systemen leiden tot beperkte functionaliteit en gebruikersacceptatie. - Tesla: bij bestaande auto’s worden verouderde sensoren uitgeschakeld waardoor functies uitvallen. In 2019 heeft de EU een verplichting opgelegd aan automobielfabrikanten om 20 nieuwe ADAS in te bouwen in nieuw te ontwikkelen auto’s, ongeacht prijsklasse. De mate waarin deze ADAS de economische levensduur van de auto beperkt is echter nog onvoldoende onderzocht. In deze KIEM wordt dit onderzocht en wordt tevens de parallel getrokken met de mobiele telefonie; beide maken gebruik van moderne sensoren en software. We vergelijken ontwerpeisen van telefoons (levensduur van gemiddeld 2,5 jaar) met de eisen aan moderne ADAS met dezelfde sensoren (levensduur tot 20 jaar). De centrale vraag luidt daarom: Wat is de mogelijke impact van veroudering van ADAS op de economische levensduur van voertuigen en welke lessen kunnen we leren uit de onderliggende ontwerpprincipes van ADAS en Smartphones? De vraag wordt beantwoord door (i) literatuuronderzoek naar de veroudering van ADAS (ii) Interviews met ontwerpers van ADAS, leveranciers van retro-fit systemen en ontwerpers van mobiele telefoons en (iii) vergelijkend rij-onderzoek naar het functioneren van ADAS in auto’s van verschillende leeftijd en prijsklassen.
